AŞK-I ÁZAM.

~B42~

MER...........HA............BA.......................

Ben geldiiiimmmmmm............

Nasılsınız sevgili Azamcılar. Umarım iyisinizdir. Ben bonba gibiyim. Biliyorum uzun zamandır çok boşladım ve bana kızgınsınız. Ama inanın gerçekten bu aralar telaşlıyım, 5 ay önce evlendim biliyorsunuz. Ve güzel haber....ANNE OLUYORUM... hamile olduğumu öğrendim. Bunuda sizinle paylaşmak isteedim.

Evet gönül dostlarım. Uzun zamandır bölüm atmadığımdan biraz hatırlatma yapalım. Ceylinin vurulmasıyla işler değişti. Barlasın özlemle imtahanını yazmaya çalıştım. Umarım beyenirsiniz. Gerçi ben daha çok pozitiv olan şeyleri severim ama dramı becermişmiyim onu siz söyleyeceksiniz.

Bir kaç mazuratım olucaktış Biliyorsunuz benim yani Aşk-ı Azamımızın bir instagram hesabı vardı ve o hesabın boynu hala bükük. Yardımcı olmak isteyen hikayemi gerçekten seven bir arkadaş arıyorum. İletişime geçmek isteyen mesajla bana ulaşa bilir. Ama gerçekten isteyen, aksi olalar yorumasın lütfen.

Gerçekten uzuun ve güzel bölüm yazdığımı düşünüyorum. Yorum ve votelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim.

İYİ OKUMALAR.....

Dalgaların sesi.....

Kıyıyla bütünleştiği tek bi anda çıkan o sesti işte. Ondan bahsediyordu.

Ayaklarına sıçrayan küçük su damlacıkları hem ürpermesine hem de garip ama güzel bir hisse neden oluyordu.

Oturduğu taşın üstünde kıpırdanıp, daha rahat olmaya çalışmıştı.

Kendini iyi hissetmesinin tek tük sebeplerinden biride burasının huzuruydu belkide diye düşündü.

Yüzünde yarım yamalak oluşmuş o gülümseme açıklamıyordu bütün bu olanları.

Neden iyi hissediyordu kendini?

Cevapsız bi soru gibi kalmıştı o an...

Yanında oluşan haraketlilikle kaşları çatılmıştı. Usulca çevirdi başını o haraketliliğe.

Gözüne çarpan ilk şey, rüzgara kendini kaptırmış onun iflah olmaz kara saçlarıydı. Omuzlarının üstünde durmayı sanki redetmişler gibi ,dalgaların estiği yöne doğru koşuyorlardı.

Daha sonra kipriklerinin gölge düşürdüğü, hafiften kısılmış gözleri...

Sanırsa yüzüne hafiften esen rüzgardandı bu. Yada bilmediği bir nedenden.

Burnuna dolan o yasemin kokusu, ilk onu duyumsadığı an kadar heyecana vermişti kendini. Aslında burnuna dolan yalnız yasemin kokusu değildi. Onunla birlilte özleşleşmiş ona gelen özlemdi.

Bi an titrediğini hissetdi genç adam.

Buram buram hasret çarptı yüzüne. Uzun sakallarının arasından dolanıp, ağızından çıkan o titrek nefesle kayboldu.

Şaşkınlığın verdiği ani o an, daha sonra takip etdi geri kalanıyla.

Ceylin karşısındaydı...