1 jaar voor Clary
'Wolf!' Ik draai me om en daar staat Lexi met haar armen over elkaar geslagen. Ze zegt dat ik haar moet volgen en ik doe wat ze zegt. Ik volg haar het kamp uit tussen de bomen door naar een open plek. 'Laat maar eens zien wat je kunt', zegt Lexi en ze gooit een pistool naar me. Er komt een man aanlopen. Hij is groot en meteen moet ik denken aan Jack. Ik laat het pistool uit mijn handen vallen, maar pak hem snel weer beheerst op. Honderd meter staat een schietschijf. Ik richt en schiet. De kogel gaat net naast de roos. De man die net aan kwam lopen klapt in zijn handen. 'Niet slecht.' Hij loopt naar me toe. 'Mijn naam is Jean', zegt hij vriendelijk. Hij gebaart om zich heen. 'Dit heb ik gebouwd', zegt hij trots. Hij verandert mijn houding en beveelt me nog eens te schieten. Dit keer gaat de kogel dwars door de roos heen. Verbaast kijk ik naar het gapende gat dat ik zojuist gecreëerd heb. 'Klaar voor je training?' vraagt Jean. Ik knik. Klaar voor mijn training...
_____________________________________________________
Hey leuke mensjes (of Aliens), vandaag echt een extreem kort hoofdstuk, sorry. De aankomende dagen zal ik ook niet echt aan schrijven toekomen... Ik beloof dat zodra ik tijd heb er een lekker lang hoofdstuk zal komen! Liefs, je weet wel wie
JE LEEST
Mijn tijd |deel 1|
Научная фантастикаIedereen weet wanneer hij of zij dood gaat. Het staat op onze arm getatoeëerd, een datum. Waarom is niet duidelijk, maar het helpt ons. We kunnen ons voorbereiden op onze dood en we kunnen afscheid nemen van de mensen van wie we houden. Helaas zou i...
