Mijn tijd |deel 1|

Hoofdstuk 15. Wolf

Mijn training duurt drie maanden en drie weken vóór Jean besluit dat ik er klaar voor ben. Lexi vertelt me ondertussen dat ik undercover me tussen de normale mensen moet mengen om on-doden te vinden. Mijn haarkleur wordt veranderd in een andere tint bruin en mijn stem maken ze een stuk lager dan normaal gesproken. Ik krijg een nieuwe kledingstijl en een nieuwe naam. Wolf Winter.
Ik sta voor de spiegel en kijk naar de nieuwe ik. Ik draag een zwarte blouse en een spijkerbroek. Aan mijn voeten draag ik zwarte sportschoenen. Ik laat mijn hand over mijn zachte haren glijden. Er wordt op de deur geklopt en Lexi stapt de kamer binnen. 'Ben je er klaar voor?' vraagt ze met een grijns. Ik lach terug en nonchalant zeg ik: 'tuurlijk.' Lexi lacht en ik loop achter haar aan naar buiten. Daar staan nog drie mensen klaar om met mij mee te gaan. Jean, Eline en Casidy. Casidy's normale uiterlijk is compleet veranderd. Haar ooit zwarte haar is nu kort en paars. Haar nagels zijn geveild en zwart geschilderd. Ze draagt een zwarte jurk en in haar zwarte schoenen zitten fel blauwe veters. 'Wow', stamel ik lachend. Ze knikt. 'Hele verandering, hè.' Haar stem klinkt stoerder en is iets lager dan haar normale stem. Ik kijk naar Eline. Haar haar is rood geverfd, natuurlijk rood, dus eigenlijk is het oranje. Het is met een vlecht naar achteren gevlochten. Haar blauwe ogen kijken me aan vanachter de bungelende grote bril op haar neus. Ze draagt een roze shirt en een normale spijkerbroek. Daaronder draagt ze witte gympen. 'Die bril staat je goed', grinnik ik. Eline giechelt met een hele hoge stem. En Jean is gewoon nog steeds Jean. 'Ik ben al heel lang niet meer in het dorp geweest. Niemand herkent me nog', legt hij uit. Ik knik begrijpend. Jean deelt wapens uit. Ieder van ons krijgt een zakmes en een pistool. Amalia komt aan trippelen met een klein tasje. Ze geeft me een persoonsbewijs en een document. 'Wat is dit?' vraag ik terwijl ik naar de envelop in mijn handen staar. 'O dat, nou dat ik je kopers contract, darling.' Vragend kijk ik haar aan. 'Volgens deze envelop heb je een huis gekocht. In dat huis zul je ook werkelijk intrekken. Het is de bedoeling dat je overkomt als nieuweling in het dorp', legt Amelia uit. Ik knik. 'Het is de bedoeling dat we in ons rol blijven', voegt Jean uit de uitleg toe. Ik knik ten teken dat ik het begrijp. 'Over twee uur vertrekken we!'