Reneesme'nin görüşünden The Twilight Saga'nın devamı.
(hikaye 2013'te geçmekte)
Stephenie Meyer'ın The Twilight Saga kitap serisinden esinlenerek 2010'da yazmaya başladığım bir Reneesme & Jacob hayran kurgusu.
Hikayemin adını Twilight serisinin is...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Souce 1
HIM | In Joy and Sorrow
" Oh girl we are the same We are young and lost and so afraid
There's no cure for the pain No shelter from the rain All our prayers seem to fail
In joy and sorrow My home's in your arms In world so hollow It is breaking my heart
Oh girl we are the same We are strong and blessed And so brave With souls to be saved
In joy and sorrow My home's in your arms "
ufuk • çizgisi
Günün ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Yeni yaşımın ilk günüydü. Bu yıl bana neler getirecekti bilmiyordum fakat öğrenmek için sabırsızlanıyordum. İçimde iyi bir his vardı. Bugün erken uyanmıştım, bizimkilerin hediyelerini okula gitmeden açmak istiyordum. Yatağımdan kalkıp yüzümü yıkamak için lavaboya geçtim. Okul için etek, siyah kazak ve çizme kombini yaptıktan sonra eşyalarımı alıp kulübeden çıktım. Eve geçtiğimde herkes salonda oturmuş beni bekliyordu. Bir gecede evi eski haline getirmişlerdi. Sanki dün koca bir parti verilmemiş gibiydi.
"Günaydın herkese!" Neşeli bir giriş yapmıştım, "Günaydın," diye karşılık verdiler.
"Hediyelerini açmadan önce bir şeyler atıştır." Annem yanıma gelip beni mutfağa yönlendirdi. Bana yumurtalı sandviç hazırlamıştı. Yanına portakal suyu doldurdum ve mutfak masasına geçtim. O da mutfak tezgahına oturmuş gülümseyerek beni izliyordu.
"Yemek yemeyi özlüyor musun hiç?" Sorumla beraber gülümsemesi tüm yüzüne yayılmıştı.
"Pek sayılmaz," biraz duraksadı, "Aslında şimdi fark ettim, günde üç kere yemek hakkında düşünmek zorunda olmak beni yoruyordu, özel bir durum olmadıkça sıradan şeyler yiyordum."
"Üzgünüm, sürekli bana ve Jacob'a bir şeyler hazırlıyorsunuz."
"Başkaları için yemek yapmak daha çok hoşuma gidiyor. Senden önce de Charlie için yapıyordum."
"Yine de güzel bir akşam yemeği yemeyi özlüyorsundur ara sıra."
"Evet, kızıma eşlik etmek isterdim." Gülümsedim.
Yerimden kalkıp boş tabakla bardağımı makineye koydum. O da tezgahtan atladı ve beraber geri salona geçtik.
Salona girerken, "Sanırım Jacob yüzünden benim iştahım hiç kapanmayacak, kan içmeye geri dönebileceğimi hiç sanmıyorum," dedim. Salondaki diğer yüzler de bu lafım üzerine gülümsemişti. Gözlerim Jacob'u aradı. Henüz gelmemişti.
