¹⁰ uyanır uyanmaz ilk gördüğüm kişinin o olmasını özlemiştim

766 43 6
                                    

Source 1

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Source 1

Lucy Rose | Second Chance

"
This could be my second chance
Morning came
and it left me with a bitter taste
..
I'm feeling like
this is the first day
of a brand new life
in which I'm thirsty for
"

ufuk • çizgisi

"Nessie."

Jacob'un sesiyle gözlerim aralandı. Uyanır uyanmaz ilk gördüğüm kişinin o olmasını özlemiştim. Parmak ucu omzumda gezinmişti.

"Vakit geldi mi?" Gözüm pencereden dışarıya takıldı. Hava yeni aydınlanıyordu.

"Birazdan çıkacağız, Alice gece tekrar bir şeyler görmüş. Korumalardan sadece Jane, Alec, Demetri ve Felix geliyormuş."

"Ne harika," diyerek iç çektim. Özellikle Jane beni huzursuz ediyordu. Volturi korumaları şehre bu kadar yaklaşmışken Alice daha net görebiliyordu geleceği. Muhtemelen artık kaçamayacağımızı bildikleri için onlar da artık kararlarında çekinmiyordu.

Bu kadar az kişiyle gelmelerinin savaşmayacaklarının bir kanıtı olduğunu umuyordum. Yine de Jane ve Alec'in özel güçlerinden dolayı dikkatli olmak zorundaydık. Jacob yattığı yeri toplayıp dolaba kaldırmıştı. Üzerini de çoktan değiştirdiğini fark ettim.

"Çıkmadan önce hızlıca bir şeyler atıştıralım, ne kadar süreceğini bilmiyoruz," dedi.

O sırada zaten açık olan kapıda annem belirdi.
Elinde yıllar önce Jacob ile kaçmamız için hazırladığı çanta vardı.

Jacob, "Mutfakta bekliyorum," diyerek odadan çıktı.

"Günaydın tatlım. Çantanı hazırladım." Annem çantayı yatağımın ucuna bıraktı. Başımı sallayıp teşekkür ettim. Tekrar benzer şeyleri yaşıyor olmak hepimiz için çok ağırdı.

Çantanın içine hızlıca bir göz gezdirdim. Sahte pasaportlarımız tekrar güncellenmişti. Bir miktar da nakit para vardı. Ve koca bir anahtarlık. Üzerinde elliye yakın anahtar olmalıydı. Bunlar Cullen'ların dünyanın farklı noktalarında almış olduğu güvenli evlerin anahtarlarıydı. Yerlerini ailemiz dışında kimse bilmiyordu. Jacob bile. Küçük de bir aile albümü koymuştu annem. Tekrar gözlerimin dolmasına izin vermedim.

İstemeyerek de olsa sıcak yatağımı terk ettim, giyeceğim kıyafetleri alıp lavaboya girdim. Hızlıca hazırlanıp çıktım. Rahat hareket edebildiğim bir mont seçtikten sonra çantamı da alıp mutfağa geçtim. Pratik olsun diye birkaç hazır çörek almışlardı. Yanına ikimiz için espresso makinesinde kahve demledim. Uykumun açılmasına ihtiyacım vardı. Gece çok geç yatmıştık.

Kahvaltımızı hızlıca bitirdikten sonra evde toplanıp hep beraber açıklığa doğru ormanın içinden yürüdük. Gün doğmuştu, karanlık kalkmıştı fakat sis vardı. En azından yağmur dinmişti. Kurtlar ise açıklığa yaklaşık bir kilometre mesafede yarım daire şeklinde konumlanmış bir halde bekleyeceklerdi. 

ufuk çizgisi | the twilight sagaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin