Ateşe Yürüyen

dizlerinin üzerinde

Yaz Yaz Yaz nereye kadar:))))

Yorumlarınızı dört gözle bekliyorum.

Öpücükler.♥♥♥♥

ANT.....

Defolun hepiniz defolun

Diye bağırdım kadınlara.

Ve kendimi arabama attim.

Sokaklar.... bomboş sokaklar tipki içim gibi çıkmaz bir sokağa girmiştim. Sadece durdum geriye gitmedim direksiyonu yumruklarken avazim çıktığı kadar bağırdım.

Kanlı elim direksiyonu kıpkırmızı ederken aklıma boğazına yapıştığım an geldi.

Korkmuştu lanet olsun hayatımda herkes benden korkuyordu. Herkes dengesizligimi biliyor ve ona göre davranıyorlardi.

Ama bu kız bilmiyordu tanımıyordu. Inatla gözlerime bakarken birden indiriyordu gözlerini.

Locaya çıktığım da yanima gelen kadınlarla bu gece iyi geçecege benziyordu. Yeni mekan tıklım tıklım doluydu.

Ve o sahneye çıktığında üzerinde ki bustiyerden taşan göğüsleri bacaklarıni saran bantlı çorabı.

Bu Kız ne zaman böyle dans etmesini öğrenmişti bir haftada mi?

Bana ne oluyor böyle neden onu düşünüyorum neden o dilini çıkarıp demiri yaladığında elimdeki bardağı parçalanmıştim ki.

İyi değilim hiç iyi değilim bir şeyler oluyor ve ben bu olanlardan hic hoşlanmadim.

Eve vardığımda o sıçana sorulacak hesabim vardı. Bu elimin hesabını ona bakan ve bu gece ruyalarinda onun görecek olan tum erkeklerin hesabını bana verecekti.

Hayatının acısını elimden çekecekti.

"Bana aliyi gönder hemen" dedim kapıda ki korumalara

"Daha gelmedi abi" diyen korumanın sesiyle kapıda donup kaldım.

"Destina" sakin ol o odasında öyle olmak zorunda.

"Henüz onlarda gelmedi abi" dediğin de içeri girdim ve önüme ilk cikan sehpanin üzerinde ki 1800 yıllara ait vazoyu paramparça ettim.

Elime telefonumu almıştım ki büyük camdan gecenin karanlığini gömen arabanın farlarini gördüm.

Pencereye iyice yaklaştığımda arabaydan inen uc kişinin kahkahalari çınladi kulaklarımda.

Gülüyordu.

Dişlerimi sıkmak sinirimi geçirmiyordu ve şu an delirebilirdim.

Tam onları karşılayıp alinin suratıni dağıtacagim anda kolumdaki elle donup kaldım.

"Iblis bir meleğe meyl olur ama cennet için cok geçtir" diyen zet'in kolunu ittirip kapidan giren ve beni görünce yüzu solan kıza baktım.

"Sana ne dedim lan ben emrimi ikiletme demedim mi" diyip alinin yüzüne yumrugumu geçirdiğim de sendeleyerem yere yuvarlandı.

"Eve gidecek derken neyi anlamadın ali" dediğim de sezen korkuyla gerilerken sıçan olduğu yerden aliye doğru bir adım attığın da topuz yaptığı saçını yakalayıp tum çığlıklarına rağmen onu sürükleyerek yukari çıkardım ve odanın içine fırlattım

Bunları neden yapıyordum içimde ki bu öfkenin nedeni neydi neden aliyle bir yerlerde olmasını umursuyordum.

Tanrim bana neler oluyordu.

"Sakın tek kelime etme" dedim o ağzını açmadan. Yerden kalkıp kolunu ovarken göz Yaşları coktan akmıştı bile.

Başkasının yaninda gülen ama benimle ağlayan kız

"Dokunma artık bana indir gözlerini" dediğinde bir an gulecegimi sandım

"Benim repligimi çalıyorsun sıçan"

"Ne dediysen yapıyorum ne istersen. Ama ben senin kölen değilim benim bi hayatım var" dediğin de tek adımda kolunu yakalayıp

"Önce ki hayatını unut artık hayatın burası ben yönetiyorum senin geleceğini ve ben ne dersem o olacak yoksa" dediğim de kendini sertçe ben çekip

"Yoksa ne be yoksa ne yeter hayatın cehennemden farksız benide sürükleme bu cehenneme"

"Çoktan o cehenneme ayak baştin bile kapılar kapandı çıkış yok"

"Neden ne olur bırak beni ne olur bırak ne dersen yapıyorum" dedi ve korkarak yanima kadar geldi

"İzin ver ne olur izin ver okuluma hayatıma geri doneyim"

Asla....

"Her gece sahneye çıkarım ama izin ver aileme evime okuluma doneyim ne olur" dediğin de birden dizlerinin üzerine çöktü.

Hep İstediğim buyken neden şimdi dizlerinin üzerinde ayaklarımin dibinde olmasi bana zevk vermesi gerekirken neden kendimi bir pislik gibi hissediyordum.

Asla gidemezdi izin vermezdim.

"Sezen"diye bağırdıgimda iki saniye sonra yanıma gelen kıza baktım.

"Bu sıçan mekan ev arasında bir yere giderse kafana sıkarim" dedim ve kendimi dışarı attım onun çığlıklarıni hickiriklarini duymayacagim kadar uzağa gitmem gerekiyordu.

Ama ben odasınin kapısında donup kalmıştım.

' ve aşk bir iblise cennetin kapısını açar" diyen zet'in bana bakışını sözlerini görmezden gelip kendimi sonbaharin serin akşaminin zifiri karanlık gecesine bıraktım.

Gece bile içimde ki karanlığin yanında gündüz gibi kalıyordu.