Ateşe Yürüyen

onun olmak

selam herkese mutlu pazarlar:) yorumlar ve voteler için çok teşekkürler. öpücükler sibel..

ZEYNEP......

baş ağrısıyla uyanmayalı çok olmuştu, yatağımdaydım aşağıdan sesler geliyordu ve suratımda gardırobumun aynasına yansıyan bir gülümseme vardı, hemen hızla yataktan kalkıp dişlerimi fırçaladım yüzümü yıkayıp üzerimde iki günden beri olan elbisemi çıkarıp duşa girdim. 

duştan çıktığımda aşağıda sesler hala devam ediyordu hızla giyinip aşağıya indim, 

''günaydın'' dedim ama gördüklerimle suratımda ki gülümseme yerini kocaman bir boşluğa bıraktı aptal ne sanıyordun sana kahvaltı hazırlayıp ağzında gülle yatak odana mı gelecekti, 

''günaydın kuzum'' diyen kadına baktım kahvaltı hazırlıyordu, 

''neyin var kuzum'' diyen lale teyzeye bir öpücük verip cuval gibi kendimi kahvaltı masasına attım, 

''hiç bir şeyim yok'' dedim somurtuk bir suratla, ne bekliyordum ki öyle bir adam kahvaltımı hazırlardı, 

''var var söyle bana gecen iyi geçmedi mi?'' 

''yooo iyiydi'' dedim ağzıma salatalık tıkarken, 

''ne zaman geldin lale teyze yani sen geldiğinde biriyle karşılaştın mı?'' dedim şaşkınca anlamamış gibi bana baktı, 

''hayır kimse yoktu, arkadaşların mı var '' dediğinde başımı salladım, demekki beni bırakıp gitmişti, 

''evet elif kalmıştı bende de'' dedim ve hızla birşeyler atıştırıp yukarı çıktım ve şortumu ve omuzları açık kolları kısa bordo bluzumu giyip lale teyzeye çıkıyorum deyip hızla evden çıktım, çok işim vardı bu gün, önce taksiyle sergi salonunun otoparkına gidip arabamı aldım, sonrada okula....

ayaklarım geri geri gidiyordu, lanet olsun ışıl hoca olanlar için beni fena azarlayacak ve kesin bırakacaktı, ahhh ant ahhh hayatımı alt üst ettiği yetmiyormuş gibi birde okul hayatımı çekilmez bir hale sokacaktı, ışıl hocanın odasının önünde sağa sola yürüyüp bir türlü girmeye cesaret edemiyordum 

''zeynep'' diyen sesle arkamı döndüğümde ışıl hocayla burun buruna geldik, 

''günaydın hocam bende sizi bekliyordum'' dedim 

''ne tasadüf bende seni'' dedi ve elinde ki dosyaları üzerime atıp hızla odasına girdi tabi bende hemen arkasından, elimdeki dosyaları raflara yerleştirirken

''neler oluyor zeynep'' diyen kadına dosdoğru gerçekleri anlatsam olmazdı, özel hayatınızı deslerinize yansıtmayın diyen bir kadına özel hayatımın çalkantılarından bahsedemezdim, yalan da söyleyemezdim 

''otur karşıma'' dediğinde son dosyayı da yerine koydum ve gidip karşısına oturdum, sevecen ama katı kuralları olan bir kadındı, 

''hocam özür dilerim affedin ama''

''biliyorum canım '' dediğinde başımı kaldırıp ona baktım, biliyor muydu neyi biliyordu

''baban için çok üzüldüm,'' babam mı?

''sen gidince bir kız geldi konuşma metinlerimi verdi, kuzeninmiş o haldeyken bile metinleri ihmal etmeden bana gönderdiğin için teşekkür ederim umarım iyidir baban yoğun bakımdan çıktı mı?'' 

yuhhh artık, nasıl olmuştu tüm bunlar, 

ant..... tabiki de o, yapamayacağı hiç bir şey yok muydu bu adamın