Ateşe Yürüyen

maskeler

herkese iyi geceler.... uzun zaman oldu yokum biliyorum:)))) özür dilerim uzun bir bölüm oldu, keyifle okuyun:)

sizleri seviyorum.....öpücükler.... sibel

ZEYNEP.....

Yine onsuz gunlerin suregelen kasintili yalnizligi icinde surunerek evden ciktim.

Kalbimin yarasina bastigin tuzun etkisi azalmıstı ki yine kndimi tuz yığininin icine attim

Git ve geri gelme.sana tahammulum yok

Bu cümleleri tekrarladim kendine kalbime bastigim tuz buydu iste. Hayatim mahfolmuştu onun yuzunden. Ve ben aptal, hayatini mahfeden adama gidip asik olmustum. Ne mukemmel dimi harikayim yaa, ıyy su anda kndimden nefret ediyordun.

Beni yaka paça dışari attiran adam icin hala endişeleniyordum acaba çıkmış midir hastaneden?

ne diyorum ben bee, kafayı mı yedim delirdim mi? ne çabuk unutuyorum bana yaptıklarını söylediklerini, bu kaçıncı bırakıp gidişi beni, ona koşa koşa gidiyorum her seferinde oda her seferin de kalbimi parçalara ayırıp beni yanından uzaklaştırmak için elinden geleni yapıyor, ve bende onsuz başımı yerden kaldırmadan mahkeme duvarı gibi bir suratla herkesle bağımı koparıp sürünüyorum.

gururum nerde benim, bana neler oluyor, o istediği zaman geliyor beni alıyor adamlarını gönderiyor zorla silahla kaba kuvvetle alıyor bende hep itaat ediyorum,

kaldır kızım başını kaldır, sen robot musun? sen onun her dediğine itaat eden kölesi misin? senin kişiliğin yok mu ki kaybolmak üzere olan kişilik, eskiden ne canlı ne kıpır kıpırdın ne severdin hayatı ne yaşardın!

''selam'' diyen elife döndüm, benim o aptal mutsuz hallerim ona da mı geçmişti, kapşonunu önüne kadar indirmiş başını yere atmıştı,

''günaydım elifim, nbr güzelim'' dedim ve onun koluna girdim, şaşırarak başını yerden kaldırdı, demekki o kadar uzun zamandır bu depresif hallerdeydim ki bu neşeli sesim onun şok olmasına neden olmuştu,

''neyin var neden bu kadar mutlusun'' dedi gözlerini pörtleterek

''yaşıyorum hava güzel güneş açmış okula en yakın arkadaşımla gidiyorum hayat güzel'' dedim gözlerimi yoldan ayırmada,

''hava berbat -2 derece güneş siyah bulutların arkasında ve hayat berbat'' dediğinde güldüm,

''uzun zamandır kahkaha atmıyordun bir şey olmuş söyle bana'' dedi ve durup tam da gözlerimin içine baktı,

''yok bir şey eski zeynep oldum ben mutlu olsana kızım''

''gözlerinin gerilerinde sakladığın acıyı görecek kadar iyi tanıyorum seni canım, bana oynama en azından bana yani'' dedi ve şüpheyle bana bakıp sonra da yolumuza devam ettik,

ikinci dersin sonunda bahçeye çıktığımızda selim koşarak yanımıza geldi,

''heyoo selam bebekler, '' dediğinde elif cansızca selam derken, ben selimin yanağından bir makas alıp selam canım dedim, bu hareketime ikisi de şaşırdı, ne oluyorlardı bunlara

''ne oldu size, siz kimsiniz kardeşim, ne yaptınız benim arkadaşlarıma'' diye bağırdı,

''kes be '' dedim bu saçmalığa bir son vermesi için,

''zeynep korkmaz müdür odasına'' diyen anonsla yerimden doğruldum, elimde ucunu tırtıkladığım tostumu selimin eline tutuşturdum ve koşarak yukarıya çıktım. ve mudire hanimin kapisini caldim.