Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA)

10. Bölüm *Söz Verdim Bikere *

Meriçten....

Efline doğru yüzerken gözlerinin kapanmış olduğunu gördüm. Belinden kavrayıp kendime çektim. Ve yüzü denize girmeyecek şekilde tutup yüzmeye başladım. Kıyıya çıkarırken nefes alıyomu diye kontrol ettim. Su yutmuş olmalıydı Batu yanıma gelirken. Bir adım daha at seni dövmekten beter ederim dedim. Eflin ayılmayınca burnunu tutarak dudaklarına eğildim bu durumda başka ne yapılırdı ki!!

O sırada batu, "ne yapıyorsun sen?" dedi. Salakmısın? "Kıza suni teneffüs yapıcam" diye çıkıştım.

"Ben yaparım sanamı kaldı!" .

bak bak dünki bebe gelmiş ne diyo gerçi o benden büyük ama konumuz bu değil!.

"Allah Allah kaç kız öptün sen?
hayatında acaba diye çıkıştım yaşlı bir amca yanımıza yaklaşıp "çocuklar kız ölecek ya siz yapın yada ben yapıyım" dedi. Adam azmış arkadaş!! Eflin öksürerek gözlerini açtı. Batu "Eflin iyimisin? Çok korktum" diye konuştu pezevenk. Eflin batuya baktı iyiyim dedi. Daha fazla bakışmalarını kaldıramayıp "Eflin üşüyeceksin dedim ve kenara attığım kapüşonlumu ona giydirdim. Teşekkür etti. Batu hadi sen git ben eve bırakırım Eflini dedim." Neden sen bırakıyorsun? Ben motorla bırakırım" dedi. Ciddimisin der gibi baktım. Kız suya düştü ve sen motor diyorsun" Eflin araya girerek "Batu şimdi Meriç bıraksın galiba hasta olucam" Batu piçi durumu hiç? O zaman başka bir akşam bana yemek sözün var ve bu seferki gibi bir yer olmayacak ona göre dedi. Yavşak bebe, ben demin buna birdaha Efline yaklaşma demedim mi amk ? ben Eflini kaldırırken "yürüyebilecekmisin?" Diye sordum yürüyebilirim dedi. Gülümseyerek. Arabanın yanına yaklaşınca kapıları açtım. Eflin binerken bende koltuğuma oturdum araba çalışırken kaloriferleri açtım. Kapüşonlunun omzundan kaydığını fark ettim Efline yaklaşıp gözlerine bakarak kapüşonluyu omzuna çektim.
Onlara sürerken umursamaz bir tavırla oysa çok umursuyorum "Batu ile yemeğe gidecekmisin?" Diye sordum. Sanırım hasta olacağım ama söz sözdür hem bana Batu hakkında dediklerini sormam lazım. Diyerek yanıtladı. Hiç konuşmamıştık birdaha.

Ateşten....

Babamın yanına uğramıştım bu adam beni deli ediyordu. Evet o mahalleyi almaktan vaz geçirmiştim Meriçte biliyordu bu konuyu. Meriç ne kadar annem! Denilen o kadına gitmem için beni zorlasada gitmeyecektim. O kadın iki kardeşi ayırmıştı ne gerek vardı ki ona? bu zamana kadar babam bakmışken bana, ona ne gerek vardı? Ben annesiz yaşamaya alışmıştım beş yaşımda anne ilgisine en çok ihtiyacım olan zamanda o yoktu. Evet mahkeme velayetimi ona vermişti ama o ne yapmıştı. Meriçi almıştı yanına. Beni istememişti. Meriç ne kadarda beni bu konunun bu şekilde olmadığını anlatmaya çalışsada onu dinlemiyordum. Hiçbir kadına güvenmezdim ki ben, saat on iki olmuştu bile elimdeki içkiye yenisini doldurdum. Meriç gelmiş uyuyordu. Boş boş tavana bakarken aklıma gelmemesi Gereken bir kişi geldi. "Deniz "onunla ilk tanıştığımız zaman, şarkı söylediğimiz zaman, dans edişimiz saçlarını açık bırakışı, bizim evde uyumak zorunda kaldığı gecenin sabahı beni ve kendini yere atacakken beraber düşmemiz. Buna gülümserken. Gözlerim kapanmıştı.

" Oğlum" merhamet dolu sesi kulaklarıma dolarken koşarak boynuna sarıldım "anne "yavrum, yarın anneler günü biliyorsun değil mi? Sana güzel bir hediye hazırladık Meriçle Ateş çok ayıp oğlum ağbiye Meriç denirmi hiç? O senin ağbin" bunu söylerken kaşlarını çatmıştı hafiften ama gülümsüyordu. Burnumu çekmeye başladım o sırada Ateş ağlama oğlum kızmadım ki ben sana hadi gel beraber kitap okuyalım. Tekrar gülümserken hamağa doğru çekiştirdim annemi. O hamağa otururken ben onun dizlerine yattım. Elleri saçlarımı okşarken güzel sesinden masal dinliyordum uykum gelmişti uyumadan önce son söylediğim belkide her çocuğun istediği basit bir şeydi. "anne beni hiç bırakma olurmu?" onun bana yanıtı anlıma öpücük kondurmasıydı. Biliyordum bırakmayacaktı.