15.Bölüm*Hemşire kurallara uymuyor sessizliği bozdu! *

1.9K 110 9
                                    

Öncelikle bu güzel şehrimizde olan patlamaların artık son bulmasını istiyorum cidden bu olaylar artık insanları çileden çıkarıyor şuan haberlere bakıyorum da... Hiç iç açıcı şeyler yok "TERÖRÜ LANETLİYORUZ "SİZLERDE BU DRUMA SESSİZ KALMAYIN
Herkese iyi okumalar beğenmeniz dileği ile... Multi Toprak :)

Denizden...

Ateşin annesi ameliyat olalı bir hafta olmuştu. Ateş annesinin üzerine titriyordu adeta, Meriç ve Ateş temizlikçi tutup annesinin evini temizletmiş ve kendi eşyalarını annesinin evine taşımıştı. Meriç annesi ile kaldığından onun için pek zor olmamıştı ama Ateşin baya uğraşması gerekmişti. Fazla kavga etmiyorduk yada artık bana bulaşmıyordu ama, annesi ile barışması güzeldi. Meriçde bana teşekkür etmişti. ben olmasam asla ateşi ikna edemezmiş Meriç iki senedir uğraşıyormuş ateşi annesi ile görüştürmeye ama ateş inatla reddediyormuş. Ve doktorlar annesinin durumunun iyi olduğunu bir haftaya taburcu olabileceğini söylemişti. E buda bizi mutlu etmişti.
Şimdi ne yaptığımıza gelecek olursak hala hastanedeydik. Toprak yanıma geldi sanki birşeye sinirlenmiş gibiydi. "sorun ne?"
"sorunmu? Yok canım ne sorunu hiçbir şey yok ne olabilirki? Mesala Emiri yiyecekmiş gibi bakan dip boyası gelmiş hemşireler hariç herşey gayet yolunda "birden çıkışmasına gülerken Toprak sinirle bana baktı.
" Sağol Deniz tabi senin ultra yakışıklı bir sevgilin yok " bu dediğine biraz üzülsemde arya Eflin girdi" kimin yokmuş ultra yakışıklı sevgilisi? Benim Meriç im varya "
" senden bahsetmiyoruz zaten denizden bahsediyoruz" Eflin anladığını belirten mırıltılar çıkardı. "ama bu olmayacağı anlamına gelmez" bizden farklı birinin sesini duyduğumuzda Eflin sıçramış, toprak şaşırmıştı tıpkı benim gibi bu sesin sahibi Ateşti. Toprak ve Eflin yanımdan kalkıp giderlerken ikiside bana muzhipçe bakmayıda imhal etmediler. Ateş kızların kalktığı yere (rahatsız edici hastane sandalyesine" otururken onu izledim. Ne diyeceğimi bilememiştim annen nasıl diye sorabilirdim evet bu iyi bir fikirdi. tam ağzımı açmış konuşacakken Ateş konuşup beni bu durumdan kurtarmıştı.

"kızlar seni darlıyordu"

"hep aynı konu işte. Aşka inanmayan bir insanı daha ne kadar bu saçmalıklar ile bıktırabiliriz diye düşünüyorlar"

"cidden inamıyormusun? Benim bildiğim kızlar aşka inanırlar "

" Bak işte onlar senin bildiğin kızlar ben ezber bozarım." sonlara doğru gülümsemiştim. Benimle birlikte Ateşte gülümserken arkasına yaslandı erkeklere özgü bir şekilde otururken onu izlemeyi bıraktım ve ellerimi göğsümde birleştirdim.

"Neden aşka inanmıyorsun? "

" Sen neden inanmıyorsun? "bana sorduğu soruya, soruyla karşılık vermiştim. Gülümsemeye devam etti.

" benim çocukken aşık olduğum kızın abime aşık olduğunu öğrendim. Sonra annemin beni terk ettiğini. Annem hep şöyle demişti" baban ve ben birbirimize çoook aşık olduk ve birbirimizi çok seviyoruz "beş yaşıma kadar onların aşkına inandım taki beş yaşından sonra olanlara kadar, Annemden nefret eden, babama hayran bir çocuk olarak büyümüştüm ve aşka olan inancım yok olmuştu aşk bana göre saçmaydı hayatınıza bir kere girerdi sonu ise mutlaka bir son ile biterdi ve genelde insanlar acı çekerdi. Kadınlara güvenimide yitirmiştim onlar benim için tek gecelikti ilerisi yoktu, olamazdı "

" peki ya şimdi,? Şimdi ne değişti? Benimle de konuşuyorsun ve uğraşıyorsun yoksa.....!! "

Saçmalama diyerek kesti sözümü.
" sen beni annemle barıştırdın ayrıca seninle uğraşmak..... İnsanı rahatlatıyor" söylediği bu samimi itirafa karşı şaşkın bir şekilde yüzüne baka kaldım.
"Ee sen anlat neden inanmıyorsun? "
Derin bir nefes aldım.
" Annem ve babam çok mutlu bir çiftti. Birbirlerine aşık olduklarını söylerlerdi beş yaşıma kadar aşk ne kadar güzel bir şeymiş diye düşünürdüm. Taki annem ve babam ayrılana kadar. Babam dediğim adam yeniden evlenmiş hatta çocuk yapmıştı "Ateşe dönüp konuştum," hatırlarsın belki geçenlerde bana vurmaya kalkmıştı araya girmiştin." Hatırladığını belirten bir şekilde kafasını salladı. Devam ettim konuşmaya. "daha sonra annem Ankaradan buraya getirdi bizi mahallede Eflinle tanıştım anne ve babasını kendi doğum günü partisine giderken kayıp etmişti. Babası yeniden evlenmiş , Efline ise anneannesi bakmaya başlamıştı babasının umrunda bile değildi. Toprak, babası ve annesi çok aşıklarmış fakat trafik kazasında annesi felç kalmış ve yürüyemiyor babası ise karısından ayrılmıyor parasını yiyor ama bu başarılı bir iş adamı olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Bide bizim mahallede huysuz bir amca var üç sene öncesine yani karısı ölmeden önce, çok tatlı bir amcaydı ama artık oda mutsuz aşk herkesi mutsuz yapacaksa neden aşık oluyum ki?? "

Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin