Multi Deniz :iyi okumalar.
Meriçten...
Eflinle geziyorduk ama bu, benden utandığı gerçeğini değiştirmiyordu.
Çalan telefonum ile ona diyeceklerimi yuttum. Arayan annemin bakıcısıydı
"Meriç, oğlum ne yapacağımı bilemiyorum annen birden yığıldı kaldı. Şimdi sizin hastaneye gidiyoruz çabuk gel oğlum "
Sesi ağlamaklıydı bir süre ne diyeceğimi bilemedim hemen geliyorum diyip telefonu kapattım.
Birden ayağa kalkmam ile Eflinin şaşkın bakışları beni buldu.
Özür dilerim sevgilim ama gitmem gerek.
Bir süre yüzüme baktı.
Nereye Meriç?
Sonra anlatırım dedim.
"Bende geliyorum"
"Hayır "
Ama gelmekte kararlıydı. zaman kaybetmemek için kabul ettim.
Arabayı çalıştırırken Ateşi aradım.
Ne var Meriç, yine ne istiyorsun-
"kes sesini Ateş!! Bana bak annem hastanede eğer biraz olsun adamsan insansan kalk ve gel bizim hastaneye gidiyoruz!! "
O kadın benim annem değil!! . Her kelimesini bastırarak söylemişti.
" Ateş o kadın dediğin bizim annemiz".
Bastırarak söylemiştim her kelimesini
Konuşmasına fırsat vermeden telefonu kapattım.
" Meriç" sesi üzgün olduğunun kanıtıydı. Onun üzülmesini sevmiyordum.
Ses çıkarmadım. Hastaneye gelmiştik. Annemin yattığı odaya gittim. Eflin destek vermek ister gibi ellerimizi kenetledi. Ona gözlerimle teşekkür ettim. Münevver ablayı görünce yanına gittim. Ağlamaktan bir hal olmuştu. Beni görünce ayağa kalktı ona sarılırken güçlükle konuştu, "Meriç yavrum"
Denizden...
Ateşin sözlerini bölen . Telefonunun çalmasıydı.
"Ne var Meriç, yine ne istiyorsun? "
Diyerek açmıştı telefonu ama Meriç onu umursamayıp bağırmaya başladı
"kes sesini Ateş!! Bana bak annem hastanede eğer biraz olsun adamsan insansan kalk ve gel. bizim hastaneye gidiyoruz!! " ne olmuştuki? Ateş konuşmaya başladı.
O kadın benim annem değil!! . Her kelimesini bastırarak söylemişti, Ateş
Meriç birşeyler daha söylemişti sonra sanırım telefon yüzüne kapanmış olacakki telefonu kendinden uzaklaştırdı ekrana bakıp kısık sesli bir küfür savurdu.
"Git "dedim
" Yüzüme bakınca o senin annen git yanına" diye devam ettim.
"Asla "sesi sert ve kararlıydı ama bakışları, bakışları hasret, hüzün, merak, özlem hepsi karışıktı ayağa kalktım elimi ona uzattım" kalk "" gitmeyeceğim" sevdiğin biri için lütfen onun hatırı için dedim.
Ben niye onu zorluyordumki. Tek bildiğim anne ve babasının ayrı olmasıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA)
HumorMizah içinde #34. Olmuştur. Onlarınki aşk değil! daha fazlası onlar aşka inanmıyor inanacaklarmı? Hadi beraber görelim. ... İki insan düşünün ikiside aşka inanmıyor. Biri annesine kin beslerken bir diğeri ise babasına olan kini yüzünden ve çevresi...
