Merhaba arkadaşlar uzunca beklenen bölüm sonunda geldi bu bölüm kısa olmuş olabilir ama kendimi toparlamak içindi. Şimdilik idare ediverin bari 😊iyi okumalar...
Denizden....
Olanları kimseye anlatmamış kendi içimde düşünmüştüm yaklaşık on dakika kadar önce çıkıp gitmiş olan adamıma bakalmıştım.
Ondan utanmamı veya çekinmemi istemiyordu. Haklıydı.
Yataktan ayağa kalktım ve ağır hareketlerle üzerimi değiştim.
Seven insan küsmezdi küsemezdi ve zaten bu olay içinde küsmeyecek biri olduğunu biliyodum. Ateş öyle biri değildi.
Hızla üzerimi değiştim ve yüzüm canlansın diye yanaklarımı sıkıp kızarmalarını sağladım. Nemlendiri sürdükten sonra annemin yanına indim kahvaltımı yapıp gezmek istediğimi söyledim.
"Bende teyzenlerle gezicem keyfine bak ve dikkatli ol"
"tamam anne" diyip evden çıktım.
Trabzon çok güzel bir yerdi ya evin avlusundan çıkıp yan eve adımladım.
Ateş evde tekti Meriç daha yoktu. Ama dün bahçe kapısnın yanına anahtar koyduğu geldi aklıma. Kaybolmasın diye koymuştu yedek anahtardı ve ondaki kaybolursa ordan alacaktı.
Saksının etrafını yokladım ama yoktu az daha incelediğimde kenarda olduğunu gördüm.
Yüzümdeki zafer gülüşü ile anahtarı parmaklarımı ile kavradım ve çöktüğüm yerden kalktım.
Kapıyı açıp içeri olabildiğince sessiz adımlarla girmeye çalıştım.
Oh şuana kadar herşey yolundaydı. Salonda kimse yoktu. Demekki hâlâ uyuyodu. Adımlarımı benim odamın olduğu odanın karşısına göre hesaplarsak sağ tarafta olmalıydı yavaş ve seri adımlarla yukarı çıkarken parkeden garip bir gıcırtı yüklendi.
"lanet" neyseki başka ses yoktu odanın kapısını yavaşça araladım yatak dağınıktı ama içinde kimse yoktu su sesleri yükselirken kafamda sesle beraber sağ tarafımdaydı. Demekki banyo yapıyodu
Kulağımın yanında işittiğim "deniz" sesi ile korkup çığlık attım ve geriye doğru sendeledim belimde hissettiğim kollar düşmemem için beni sararken
Daha sonra ise kendine çekmişti. Gülümsedi.
"Ne işin var senin burda?"
"Sana bakmaya geldim"
Biraz sonra himayesinden çıkıp pantolon ve tişörtü ona uzattım
" giy ve gidelim" diyip odadan çıktım.
Nereye gideceğimiz hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu tek istediğim gitmekti.
Ateş merdivenleri inip yanıma geldi parmaklarım elini kavrarken beraber gezmek bize iyi gelebilir diye düşünmeye başladım.
"Önce yemek yemek için bir yere gidelim daha sonra nereye istiyosan ora olsun"
bana göre hava hoştu "tamam" dedim.
**
Yemeklerimizi yemiş şimdi ise el ele geziyorduk. Değişik bir havaya sahipti.
"Ben kağıt helva istiyorum! " demiştim.
Ateş sırıtıp kağıt helva almaya giderken sanki dün olanlar hiç yaşanmamış gibiydi.
Şuanlık durum iyiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA)
HumorMizah içinde #34. Olmuştur. Onlarınki aşk değil! daha fazlası onlar aşka inanmıyor inanacaklarmı? Hadi beraber görelim. ... İki insan düşünün ikiside aşka inanmıyor. Biri annesine kin beslerken bir diğeri ise babasına olan kini yüzünden ve çevresi...
