Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA)

57.Bölüm*Hayat*

Multi:Eflin, deniz, Ateş

Bölüm şarkısı:Emre Yıldırım *gelmesende beklerim*

Topraktan...

Kıvırcık saçlarım koridorda sağa sola savruluyordu. Yanından geçtiğim hastalar, çalışanlar bana deli görmüş gibi bakıyordu. Sonuçları aldığım gibi Denizin odasına dalmıştım.

O an ki panik ile anne baba diyeceğime "Baba annesiniz" demiştim.

Deniz ve Ateş bana anlamsızca baktı. Soluklandım elimdeki raporu havaya kaldırdım. "Hamilesiniz!"

Ne diyordum ya? Heycandan ne yaptığımı bilemiyor iki kelimeyi bir araya getiremiyordum.

"Hamilemiyiz?"

"Yani hayır" diyerek söze girdim "aslında hamilesiniz ama Ateş değil Deniz sensin hamile olan"

Ayh! İyice kafam karışmıştı benim.

İkiside bu halime şaşırmış gibiydi. Yada hamile olduklarına şaşkınlardır.

"Toprak ne diyorsun?" diye heycanla atıldılar. "Hamilesiniz diyorum teyze oluyorum diyorum doğum geliyo diyorum" diye neşe ile sıraladım.

Ateş bayıldı. Harbi harbi bayıldı. Yere düştü yığıldı yani. Ben doktor olarak naptım? Mal mal baktım çocuğa.

"Anam bayıldı ya la"

"Toprak bişey yapsana! " diye konuştu deniz. "Aynen dur yapayım" diyerk koridora çıktım. "Hemşiree baba bayıldı aman hasta bayıldı, koşun len!"

Herkes bana tip tip bakarken ben daha yiğenim olduğuna sevinememiş Ateşle beraber odadan çıkmıştım. Şimdi gelde muayane et. Olsundu babaydı artık.

Ateşin iyi olduğunu söylemek için odadan sevinçle çıkıyordum ki kafamı çarptım. Hemde ne çarpması öyle. Gitti yani alnım.

Gelen kişiye baktığımda, vahşet-i devran gördüm.

"Oha" dediğimde çocuk bana baktı. "Önüne baksana doktor!"

"Sanane lan enayi!" dediğimde çocuk öyle bir döndüki tek elini boğazıma dayamıştı. Ve acıtıyordu.

Tamam yakışıklıydı da kabaydıda. "Ne dedin sen bana?!"

Dizimi çocuğun karnına geçirdim elini çekti boğazımdan.

"Sinirlendiriyorsun önüne de bakmıyosun ayrıca sonra çarpınca ben suçlu oluyorum çekil!" diyerek ittirdim kenara çocuğu saçlarımı geriye atıp yakamı düzelterek ilerledim.

Tam köşeyi dönüyordum ki kolumdan tutulup çekildim. Daha sonrada kendimi bir odada buldum. Burnuma dolan koku bangır bangır" Emir" diyordu. Kalbim yerinden çıkıcaktı.

"Emir?" dediğimde ağlamak üzereydim.

Kıvırcık saçlarımı kenara ittirdi. "Toprak barışalım artık" diyerek dudaklarıma yapıştı. O kadar sert öpüyorduki. Nefes alamıyordum.

Ellerim emrin yüzünde geziniyor ayakta duramayacak hale gelmeme sebep oluyordu. Emir kucağına aldı beni. Nefes nefese geri çekildim.

"Be-nim gidip denize bakmam lazım hamile yardım ediyim ona"

"Deniz hamile mi?!" diye hayretle konuştu.

"Evet hamile"

"Ee sen nasıl yardım edicen ver birazda ben taşıyımmı diycen karnında"