Beni Aşka İnandır!!(BAKIMDA)

45.Bölüm *Şaşkınlık*

Mizahta 38. Olmuşuz harikamısınız nesiniz siz? nasıl mutlu oldum anlatamam şuan neyse uzatmadan :D iyi okumalar...

Hatırlatma...

Ateş arabadan indiğinde bizde indik.
Derin bir nefes alıp içeri bahçeden  girdiğimizde Toprak zile basmıştı.

Kapıyı açan sevgi teyze bizi taramış ve bir kişi noksan olduğumuzu farkettmişti.
"Hoşgeldiniz çocuklar Deniz nerede?"

"En iyisi içeride konuşalım sevgi teyze" diyen emir ile içeri girmiştim

Sevgi teyzeye Ne diyecektik?

Ateşten...

Hepimiz koltukta yerimizi aldığımızda sevgi teyzenin şüpheli bakışları yüzümüzde oyalanmıştı.

İnce kaşları çatılırken sorusunu yineledi "Deniz nerede?"  sanırım konuşma sırası bendeydi.

"sevgi teyze öncelikle sakin ol" sevgi teyze kafasını sabırsızlıkla salladığında bende sözlerime devam ettim. "Denizle aramız biraz bozulmuştu daha doğrusu beni yanlış anladı daha sonra
Bana sinirlenmiş ve  Toprağa gideceğim demiş ama gitmemiş dünden beri denizi bulamıyoruz"

Dediğimde derin bir nefes aldım ama benim nefesim denizken bu çok zordu.

"Ne-ne demek de-deniz yok!?" diyen Sevgi teyzenin yüzü atmıştı. Anında gözünden düşen bir yaş akıp giderken telaşlandı "po-polise haber verdinizmi?" 

Pezevenk abim lafa atılıp "sakin ol sevgi teyze verdik bizde aradık hâlâda arıyoruz"  dediğinde onun benden bizden büyük olduğu gerçeği ve benden daha oturaklı duruşu baskın gelmişti sanırım. Sevgi teyze telaşla yukarı çıktığında bizede seslenmişti.

"Polise gidelim"

Arabada gayet sessiz bir yolculuk sürerken karakola gelmiştik.

En son ben indiğimde arabadan telefonumun çalması ile yerimde durdum arayan Melisti

Telefonu "ne var? " diyerek açtığımda

Bir erkek sesi  işitmiştim. "abi benim arif"

Kaşlarım kalktığında "bir sorunmu var?" demiştim.

"Melisi kızlar fazla hırpaladı ama birşey demedi ve bayıldı ne yapalım? "

" Elinizden bırakmayın kalsın öyle sonra bakarız bir çaresine"  demiş ve telefonu kapatmıştım. Daha Denizi bulamamışken Melisi düşünecek halde değildim.

İçeri girdiğimde sevgi teyze polis memuru ile konuşuyordu Emir ve Toprak dik dik memura bakarken bu polisin dünki polis olduğunu farketmem uzun sürmemişti.

Karakoldan çıktığımızda iyice yıpranmıştı sevgi teyze.

"Eflin abicim sen git tontişe bak evde tek kaldı Toprak senide eve bırakayım git dinlen biraz" diyen Emir ile kendime geldim.

Ateş Sende sevgi teyzeyi eve bırak  bende şirkete gidicem.

Sabahtan beri aklıma gelmeyen şirket şimdi aklıma gelmişti. Bugün büyük ihale vardı ve üç saat kalmıştı ama şirketle uğraşacak kafa kalmamıştı.

"Tamam sen git" dediğimde elini omzuma koyup sıktı. "bulacağız kardeşim"  diyen Meriçe imkansız bir şey demiş gibi baktım.

Kafamı sallamış arabaya binmiştim.

Neredesin Deniz? Neredesin?!

Eflinden...

Önce Toprağı eve bırakmış daha sonra ise eve gelmiştik.