Loup z niecierpliwością czekała na Ojca na korytarzu koło biura Pana Slendera, znudzona już do takiego stopnia, usiadła na schodkach i udało jej się uformować nierówną gwiazdę z kamienia
"Muszę sporo ćwiczyć by w pełni opanować magię ziemi" westchnęła, opierając głowę o schody. Czas dłużył się niemiłosiernie, zrezygnowana chodziła w tą i spowrotem, od czasu do czasu przysłuchując się rozmowie jej ojca z mężczyzną. Do tej pory nic ciekawego nie udało się usłyszeć.
-Dimitrij... wiedz, że i co postanowiłeś jest złe.. Nie możesz tak poprostu opuscić tego miejsca nie interesując się swoją jedyną córką, naucz ją podstaw , zrób coś by poczuła, że ją kochasz. Nie znikaj z jej życia teraz, jest mała i wiele rzeczy nie rozumie, gdy będzie starsza wybierze własną drogę.
Dziewczynka odsunęła się od drzwi. Nie chciała nic więcej słyszeć, mnóstwo pytań przychodziło jej do głowy, dlaczego tata chce ją opuścić. Wielu słów nie rozumiała. Łzy pojawiły sie w jej oczach, zaczęła cicho szlochać, a policzki były nadal suche.
Ojciec wyszedł bez słowa z pokoju, Loup od razu otrząsnęła się od myśli i pytania na które nie znała odpowiedzi. Nie patrząc na szatyna uśmiechnęła się
-Długo czekałaś? - zapytał. Czuła, że był smutny... Słysząc ton jego głosu poprostu wiedziała.
-Nie wiem, strasznie się nudziłam. Nauczyłam się sztuczki- skoncentrowala się na kamieniu ktory trzymała między dłońmi, po chwili podniosła je równocześnie, motywując tworzywo by się podniosło, jeszcze raz zamknęła go w dłoniach by ponownie otworzyć, trzymajac w powietrzu kamień ktory po chwili zamienił się w nierówną gwiazdę.
Rodziciel przytulił dziewczynkę i pocałował czule w czoło. Niewidoma uśmiechnęła się smutno i schowała kamień do kieszczeni spodenek.
~~~~
Jejku, już 102 wyświetlenia (dokładnie nie wiem, co znaczy te oczko)
Jestem strasznie szczęśliwa, niespodziewałam się, że moją książkę będzie czytać tyle osób..
Mam nadzieje, że w dalszym ciągu będziecie motywować mnie do napisania kolejnych rozdziałów.
Dziękuje i do zobaczenia w następnej części :D
CZYTASZ
Ślepy Morderca
Rawak-Jest piękna...- powiedziała młoda kobieta trzymajac w rękach noworodka. -Oby widziała- mała dziewczynka nie rozumiejąc słów rodzicielki, uśmiechnęła się uroczo. -A jak nie będzie widzieć?- jej mąż, zadał pytanie wywołujące u niej dreszcze. -Nie będ...
