He is my bestfriend✔️

Chapter 13

Ik herhaal nog een keer de aantekeningen en sluit dan mijn schrift. Mijn oog valt op Melody die giechelend in Jake z'n kamer rond loopt.

Justin komt ook tevoorschijn en drukt zijn lippen op de hare. Een raar gevoel trekt door mijn lichaam, maar toch kan ik mijn ogen niet van die twee aftrekken.
Justin duwt haar op het bed neer en trekt zijn shirt uit. Ik zie hem net het bed op duiken als ik mij omdraai.
Ben ik vervangen?
Nee dat is waarschijnlijk weer een van zijn fuck buddy's
Waarom boeit mij dit überhaupt.

Ik gluur nog een keer door mijn raam maar ik zie niets meer aangezien ik via mijn raam alleen het voeteneinde van het bed kan zien
Ik zucht diep en sluit mijn gordijnen.
Ik klik mijn nachtlampje uit en ga liggen in bed.

Al snel beland ik in een diepe slaap.

#

'Please Nate!'
Met de telefoon tussen mijn oor en schouder in geklemd maak ik een boterham voor mijzelf.
'Blair.' Zegt hij lachend.
'Please! Het is nog steeds niet goed tussen mij en Justin dus kom mij alsjeblieft ophalen. Anders moet ik met de bus!'
'De horror.'
Ik rol met mijn ogen en prop mijn boterham in mijn mond.

'Nate!'
In frustratie gooi ik van alles in mijn tas en geef ik bas en mijn moeder een kus op hun wang.
'Blair.' Zegt hij monotoon.
'Alsjeblieft-'
'Lieve schat ik sta al buiten.'
Mijn hart maakt een sprongetje zodra hij het woord 'schat' uitspreekt. Dat heb ik eigenlijk altijd zodra iemand mij schat noemt.

Glimlachend loop ik naar buiten.
Nate hangt net op en kijkt mij lachend aan.
'Kom je nog stresskip.'
Ik spring in de auto.
'Ben er al.'

#

De hele dag heb ik Justin ontlopen en hij blijkbaar mij ook want wij gingen allebei zo ver mogelijk van elkaar vandaan zitten. Op dit moment is de grote pauze. Ik ben buiten in de schaduw onder een boom gaan zitten.
Amy is naast mij komen zitten en Nate ligt in het gras met zijn hoofd op mijn schoot.

Levenloos staar ik naar Justin zijn 'groepje' beter bekend als de populaire kinderen. Zodra hij ruzie heeft met mij is hij weer daar te vinden. Hij ziet er wel goed uit vandaag, alleen een beetje gespannen.
'Weet je, jullie twee moeten het echt goed maken.'

Ik trek mijn blik los van Justin en kijk naar Amy.
'Uhm hij is hier de gene die mij een slet noemde.'
'Maar zoals ik het heb gehoord. Naja je uitleg heb meegekregen wou hij je alleen beschermen.'
'Dan hoeft hij mij toch niet een slet te noemen.'
Nate gaat langzaam recht op zitten waardoor mijn schoot iets kouder wordt.

'Ik ben het eens met Amy.'
'Jij bent het eens met Amy?'
Nate haalt lachend zijn schouders op.
'Kom op Blair.'
Voorzichtig strijkt hij een lok haar uit mijn gezicht.

Voorzichtig kijk ik terug naar Justin. Hij moet lachen om iets wat een vriend van hem zegt waardoor die geweldige lach weer tevoorschijn komt. Justin kijkt kort mijn kant op.
Zodra onze blikken kruizen gaat er voor een halve seconden iets door zijn ogen heen, maar al snel draait hij zich weer om.

Ik zucht diep en pak mijn tas op.
Ik had niet anders verwacht.
'Blair? Waar ga je naar toe?'
'De bieb. Ik heb zo een tussenuur.'

In de bieb gooi ik mijzelf neer op de grond op mijn vaste plek. Ik staar naar de boekenplank tegenover mij. Ik weet niet waarom maar deze ruzie doet mij meer pijn dan normaal. Op een of andere manier mis ik Justin nu meer...
Ik heb niet door dat er een traan over mijn wang rolt tot dat mijn broek nat is geworden.
Great...

Ik pak een boek van de boeken plank en begin met lezen. Dit leidt mij meestal wel af.

Justin Crawford

Geïrriteerd gooi ik mijn tas neer op de tafel. Waarom maak ik er altijd zo'n zooitje van?! Ik weet niet eens waarom ik het gisteren het heb gedaan met Melody. Ik zag Blair weg gaan met Nate en voor dat ik het wist zat Melody in mijn auto.

En wat Blair betreft ik wil haar gewoon beschermen voor die sukkel van een Nate. God wat haat ik die gozer! Met z'n stomme haren en goody act. Dat Blair daar niet gelijk door heen ziet?! Ik moet toegeven ik had haar geen slet moeten noemen maar ik werd boos, te boos...

Vanuit de verte zie ik Blair al aan komen lopen. Snel loop ik naar achteren voor een labjas en bril. Als ik terug kom zie ik Blair verveeld met een pen spelen. Zodra ze mij ziet schrikt ze op. De hele dag hebben wij elkaar al ontlopen.
Ze strijkt een plukje haar achter haar oren. Aandachtig volg ik elke beweging.

Voor dat ik het weet springt ze van haar stoel af en loopt ze naar achteren.
Ik neem plaats op mijn eigen plek en leg alles neer voor ons proefje.
Net als Blair weer gaat zitten gooit de leraar de deur van het lokaal dicht zodat iedereen stil is.
'Goedemiddag vandaag gaan wij verder met het practicum nogmaals volgende week wil ik een verslag op mijn bureau hebben. 6 uur is de deadline, Succes!'
Zoals gewoonlijk laat hij zich achterover zakken in zijn stoel.

Ik draai mij om naar Blair die met haar tong uit haar mond iets probeert te mengen. Voor een tijdje staar ik naar haar. Naar haar perfecte ogen en haar schattig glimlach waar kuiltjes in verschijnen als ze iets echt heel erg grappig vindt.

Damn! Ik moet het goed maken!
Maar hoe?