He is my bestfriend✔️

Chapter 44

Justin Crawford

Met een chagrijnig hoofd kijk ik toe hoe Blair haar armen om zijn nek heen wikkelt en haar lippen op de zijne drukt. Ik kan het niet laten maar alle spieren in mijn lichaam spannen zich aan terwijl ik naar hun twee kijk. 'Ik heb je gemist.' Hoor ik Nate zeggen.
'Ik jou ook.' En ze zoenen weer.

Langzaam loop ik de trap af naar het stelletje toe. Zodra Nate mijn aanwezigheid voelt verbreekt hij de kus en glimlacht hij schaapachtig naar mij. 'Oh hey Justin, ik wist niet dat jij hier ook was.'
'Ik woon hier naast en Blair is mijn beste vriendin natuurlijk ben ik hier.' Trots sla ik een arm om Blair haar schouder heen.

'Dat is waar, maar volgens mij heb jij nu ook een afspraak met Melody.'
Oh ja, helemaal vergeten!
Blair ziet mijn blik en begint dan te lachen. 'Was je het vergeten?'
Ik doe snel mijn schoenen aan en negeer het feit dat ik geen shirt aan heb. Ik bedoel het is nog steeds warm. 'Uhm ik moet ervandoor.'
Ik druk een kus op Blair haar wang, express zodat Nate het ziet. En geef Nate een bemoedigende klap op zijn schouder.

'Veel plezier.' Schreeuwt Blair nog voordat ze de deur achter mij dichtgooit.
En ja hoor, daar voor de deur staat Melody. Ze ziet er best wel leuk uit vandaag. Ze heeft haar haar in een hoge paardenstaart waardoor haar nek zichtbaar is. Ze draagt een schattige licht groene zomerjurk met daaronder een paar sneakers. 'Hey babe.'
Ik trek haar vanaf vanachter in een knuffel en rust mijn hoofd op haar schouder.

'Hey.'
Ze draait zich om en plaats haar lippen op de mijne. De kus verdiept zich al snel maar ik trek terug. Melody haar wangen zijn rood en ze glimlacht verlegen. 'Wil je binnen komen?' Zeg ik met een bekakte stem terwijl ik de sleutel in het slot steek. 'Maar natuurlijk Meneer Crawford.' Ik knipoog naar haar en laat haar dan binnen. Mijn huis verschilt niet veel van dat van Blair. Het enige dat anders is is dat onze meubels iets anders staan. Ik zie mijn moeder op de bank liggen die lui steeds elk tv programma weg zapt.

'Oh hey Mevrouw Crawford!' Mijn moeder springt op terwijl een enthousiaste en nog steeds verlegen Melody naar mijn moeder toe loopt. Oh ja ik heb ze nog helemaal niet voorgesteld.
'Mam dit is Melody, mijn vriendin.'
Mijn moeder zucht, geïrriteerd dat ze moet opstaan en klimt overeind om Melody's hand te schudden. 'Leuk je te ontmoeten Melody.' Zegt ze met een zoete glimlach. 'Insgelijks.'

Natuurlijk zoekt Melody daar niets achter maar ik kan er dwars doorheen kijken. Mijn moeder mag haar niet. Net zoals ze de rest van de wereld niet mag.

Ik sla een arm om Melody heen en begeleid haar naar de keuken. 'Wil je wat drinken?'
'Ja graag.'
'Justin!' Hoor ik mijn moeder schreeuwen. Ik zucht. 'Mam?'
'Kom is even hier.'

Ik druk snel een kus op Melody die onschuldig voor zich uit staart. 'Het drinken staat in de koelkast.' En ik baan mij een weg naar mijn moeder.

'Ik ben nog steeds niet zo blij met dat wiskunde cijfer. Hoe ging bijles?'
'Goed mam, Blair heeft mij veel dingen geleerd en ik denk dat ik het wel beter snap.'
'Je denkt?' Zegt ze argwanend.
Ik zucht en haal een hand door mijn haar.
'Ik weet mam.'
'Mooi zo Justin. Dan nu, ik zag dat je voor economie een zes stond? Wil je dat uitleggen?'

Een hard rinkelend geluid onderbreekt het gesprek van mij en mijn moeder. Het klinkt alsof iemand een glas op de grond heeft laten vallen. Melody. 'Mam ik ga haar even helpen.'
'Wij praten hier vanavond wel over verder want ik ben nog lang niet uitgesproken.' Mijn moeder draait zich weer om naar de tv en staart voor zich uit. Ik haat haar. Ik weet dat je dit niet over je moeder moet zeggen maar het voelt niet eens meer aan als mijn moeder. Ik doe alles in haar ogen verkeerd. En hetzelfde geld voor mijn vader.

Ik loop naar de keuken en zie Melody met een rood hoofd de scherven opruimen van haar glas. 'Justin het spijt mij zo! Ik wou het drinken pakken maar toen stootte ik per ongeluk mijn glas om en toen-'
'Rustig.' Ik kniel naast haar neer en kijk haar aan. 'Het was een ongelukje je kan er niets aan doen.' Ze laat haar hoofd vallen en kijkt naar de scherven op de grond.
'Maar zometeen denkt je moeder dat ik net zoals al die andere meiden ben waarmee je altijd gaat. En dat ben ik niet! Echt niet Justin.'

Ik plaats mijn hand onder haar kin en kijk haar aan. Ik kan aflezen uit haar blik dat ze het meent. 'Hey Mel. Ik heb nog nooit een vriendin aan mijn ouders voorgesteld. Nog nooit. Jij bent de eerste. Daarnaast weet ik dat je anders bent anders had ik natuurlijk niets met je genomen en dat is wat telt. Okay?' Ik druk een teder kusje op haar lippen en glimlach naar haar. Haar wangen zijn rood gekleurd en ze glimlacht ook lief naar mij. 'Okay.'
'Mooi laten we dan nu deze rotzooi opruimen.'

Voorzichtig pakken we de grote scherven op en veeg ik de rest op. Dan pak ik een nieuw glas en schenk ik twee glazen in met lekkere koude fanta. Met Melody achter mij aan lopen we naar boven naar mijn slaapkamer. Ik doe mijn raam open voor de warmte en neem plaats naast Melody op mijn bed.

'Dus ik had eigenlijk een ideetje.' Zeg ik.
Melody kijkt mij met haar vragende ogen aan. 'Wat dan?'
'Misschien kunnen wij morgen naar een waterpark gaan. Aangezien het toch nog zulk mooi weer is.'
Melody haar ogen lichten op en met een schattige glimlach waardoor haar kuiltjes zichtbaar worden drukt ze een kusje op mijn wang. 'Dat lijkt mij geweldig.'
'Mooi zo.' Trots sla ik een arm om haar heen.

En dit is het onschuldige meisje dat ik leuk vond.