He is my bestfriend✔️

Chapter 42

Justin zijn blik glijdt over mijn gezicht terwijl mijn wangen vuurrood kleuren. 'Justin dat is-'
Ik word abrupt onderbroken door de deur die openschiet en twee aan elkaar plakkende zoenende mensen laat verschijnen. Sorry laat ik mijzelf verbeteren 'Ruben en Riley?'
De twee springen uit elkaar en Riley kijkt mij onschuldig aan maar dan valt haar blik op Justin die inmiddels alweer zijn hoofd op mijn schouder heeft neergelegd. 'Blair en Justin.' Zegt ze met wiebelende wenkbrauwen.

Oh nee!

'Het is tijd om naar huis te gaan.'
Ik sta op en pak Justin beet bij zijn hand wat een warm gevoel door mijn lichaam laat vloeien. Ik onderdruk het en sleur hem mee naar buiten. 'Dag Riley nog veel plezier.'
'Oh dat ga ik zeker hebben.' Zegt ze voor dat ze haar lippen gretig op die van Ruben plaatst.
'Oh en doe het veilig.' Zegt Riley voordat ze de deur achter ons dicht gooit voor privacy.

'Oh wij gaan het zeker veilig doen.' Zegt Justin. Verward staar ik naar hem. 'Wat? Wil je alcolol?' Justin pakt een of ander klein flesje uit zijn broekzak en duwt het onder mijn neus.
'Nee bedankt.' Ik duw zijn hand weg en wil naar beneden lopen maar word abrupt onderbroken door de volgende woorden.
'Durft de brave Blair niet?'
Ik draai mij om op mijn hielen en pak het flesje uit zijn handen. Ik zet het flesje aan mijn lippen en giet het goedje naar binnen. Oeh dat brand!

Justin grijnst en loopt dan zigzaggend de trap af halverwege ondersteun ik hem weer door mijn hoofd onder zijn arm te duwen.

'Rijden Lisa en Rick met ons mee?'
Ik kijk op naar Justin die een beetje om zich heen aan het kijken is. 'Laat maar zitten.' Mompel ik. Ik pak mijn mobiel en bericht Lisa en Rick dat ze mee kunnen rijden met Riley. Ik sleur Justin mee naar buiten zodat ik zelf wat frisse lucht kan krijgen en de auto kan vinden.

'Justin waar zijn je auto sleutels?'
Net als Justin wil antwoorden loopt er een meisje langs in een strak en veelte korte jurk. 'Hey.' Zegt ze flirterig. 'Hey.' Zegt Justin met een knipoog. Ik kan het niet laten maar sla Justin hard op zijn borst. 'Au! Waar sloeg dlat op.'
'Je negeerde me. Daar op. Dan nu je auto sleutels.'

Justin rommelt wat in zijn zakken en overhandigt mij dan de sleutels. Ik pak ze dankbaar aan en open de auto. Justin stapt in op de bijrijders stoel en ik ga voor het stuur zitten. Zonder enige moeite breng ik Justin en ik naar huis. Natuurlijk heeft Justin wel de hele rit het thema gezongen van totally spies en vertelt hoe erg hij vroeger verliefd was op Sam.

Als we aankomen sjouw ik Justin naar binnen en probeer ik zo stil mogelijk niemand wakker te maken. Justin neuriet zachtjes het liedje van totally spies terwijl ik hem door het huis sleur.
'Justin wees is stil.' Fluister ik.
Hij knipoogt naar mij maar houdt wel eindelijk zijn mond dicht.

Aangekomen in mijn kamer kruip ik onder Justin zijn arm vandaan en laat mijzelf op mijn bed neervallen. 'Blair?'
Ik zucht en hijs mijzelf omhoog om dan Justin te vinden die mij vragend aanstaart.
'Kan je mle helpen?'
Ik kijk naar Justin zijn vingers die proberen een knoopje los te frunniken van zijn blouse.

'Justin.' Zucht ik. Ik ben echt kapot moe en eerlijk gezegd word ik er ergens best wel zenuwachtig van over het feit dat hij wil dat ik zijn shirt uit trek.
'Please Blair.'
Door de hoeveelheid licht kan ik de uitdrukking op zijn gezicht niet lezen maar ik hoef niet veel te doen om te weten dat hij met puppy ogen naar mij staart. 'Fijn.'

Ik klim van het bed af en loop naar Justin. Voorzichtig maak ik het bovenste knoopje los en zo verder. Ik kan Justin zijn warme adem op mijn gezicht voelen en iedere keer als mijn lichaam perongeluk in tact komt met zijn buik trekt er een schok door mijn lichaam heen. 'Blair?'
'Mmm' ik kijk op in Justin zijn ogen.
'Het spijt mij echt heel erg-' Justin stopt om zijn keel te schrappen.
'Ik. Had. Nooit. Zoveel. Alcolol. Moeten. Drinken. Sorry.' Zegt Justin terwijl hij zijn best doet om elk woord goed te articuleren.

Ik glimlach naar hem. 'Het maakt niet uit Justin.' Hij glimlacht ook. Dan komt hij langzaam dichtbij totdat zijn lippen in contact komen met mijn voorhoofd. Een tintelend gevoel trekt door mijn gehele lichaam heen en ik krijg het doodsbenauwd. Opeens voel ik elk stukje huid dat in contact is met die van Justin branden van genot.

Wow.
Zo een effect heeft hij nooit op mij gehad. Justin glimlacht schuin en kijkt dan naar mijn lippen. Okay dit komt door de alcohol. Dat moet wel! Hij is ver. Ik heb een slokje gedronken maar alsnog. Kan je trouwens aangeschoten worden van een slokje? Ja? Nee? Nou blijkbaar wel hoe verklaar je anders dit nu?

'Uhm.' Ik laat mijn blik vallen en staar naar mijn schoenen. 'Misschien is het maar goed als we gaan slapen aangezien we morgen moeten gaan leren.'
'Ja is gloed. Kun je nog uh-' hij wist naar de knoopjes die nog niet allemaal open zijn. 'Ja natuurlijk.' Ik maak de laatste knoopjes los en glimlach dan naar hem.

We kleden ons allebei om en klimmen dan in bed. Ik voel Justin zijn arm om mijn middel heen slaan en mij dichter tegen hem aan trekken. Weer die tintelingen. Ik probeer in slaap te vallen en mij niet op Justin te concentreren maar ik kan maar niet niet denken aan Justin zijn lichaam tegen de mijne.

'Blair?'
'Justin?'
'Ik kan niet slapen.'
Ik draai mij om naar Justin en leg dan mijn hoofd op zijn borst. Justin spant eerst zijn spieren aan maar relaxt dan. 'Ik ook niet.' Zucht ik dan. Ik begin cirkeltjes te vormen op zijn borst terwijl Justin over mijn haar strijkt. Ah dat is zo een fijn gevoel, misschien val ik nu toch wel in slaap.