He is my bestfriend✔️

Chapter 33

Kreunend draai ik mij om terwijl ik de wakker door mijn kamer hoor galmen. Ugh! Ik wil niet opstaan ik lig zo lekker.
Ik open mijn ogen en kijk naar Justin zijn slapende gezicht. Zijn haar is totaal uit model en staat alle kanten op. Zijn mond hangt een beetje open en een snurkend geluid ontsnapt uit zijn mond. Die slaapt waarschijnlijk nog diep.

Naja hij wou mijn moeder helpen dus hij gaat nu wakker worden ook.
Ik hijs mijzelf omhoog in het bed en sla dan hard op Justin zijn borstkas. 'Justin! Brand! Er is Brand!' Gil ik.
Justin zijn ogen schieten open en in paniek kijkt hij om zich heen terwijl hij waar schreeuwt.

'Dit meen je niet! Blair sta op!'
Justin springt van het bed en begint zijn broek aan te doen. Ik blijf zitten op mijn plek en moet moeite doen om mijn lach in te houden.
'What the hell Blair! Er is brand! Waar zijn je ouders?'
Hij haalt een hand door zijn haar en kijkt mij dan aan. Paniek is van zijn ogen af te lezen. Oh man! Wat is het moeilijk om nu mijn lach in te houden. Terwijl hij mij aan blijft kijken gaat zijn ademhaling weer naar het normale ritme totdat hij is gekalmeerd. Het zal nu niet lang meer duren voordat hij door heeft dat ik een grapje maakte.

'Blair?' Zegt hij nu serieus.
Ik kan het niet laten en laat mijn schater lach de vrije loop. Ik grijp mijn buik vast van het lachen en rol mij op in een bolletje.
'Blair! Ben je serieus? Je kan een persoon niet zo wakker maken.'
'Je had je gezicht moeten zien.' Zeg ik door het lachen heen.

'Jezus Blair!'
Justin springt weer op het bed en pakt mij beet. Hij klimt boven op mij en kijkt mij met een ben-je-serieus-blik aan. Ik kan het niet laten maar blijf lachen.
Justin rolt met zijn ogen.

Hij klimt van mij af en gaat naast mij liggen. Dan pakt hij opeens mijn middel beet en schuift mij dichter tegen hem aan.
Nog steeds buiten adem van het lachen pak ik zijn handen beet om mijn middel om los te komen.
'Justin wat doe je. We moeten mijn moeder gaan helpen.'

'Die kan wel wachten ik lig lekker zo.'
Ik draai mij om zodat ik naar Justin kan kijken. Hij kijkt mij aan met een ondeugend jongens lachje op zijn gezicht.
'Wat?' Vraag ik.
'Niets.' Justin strijkt met zijn vrije hand over mijn haar.

Dan zie ik opeens zijn blik weer voor mij toen hij dacht dat er brand was en voordat ik het weet begin ik weer te lachen.
'Serieus Blair? Moet je zelfs dit moment verpesten met je geschater.'
Ik kan het niet laten maar blijf lachen. Ik hoor Justin lachen en mij los laten.

Snel pak ik zijn middel beet en nestel ik mij tegen hem aan. 'Nee niet weg gaan.' Zeg ik terwijl ik mijn lach in controle probeer te houden.

'Je kan niet eens ophouden met mij uit te lachen.'
'Toelachen.' Verbeter ik hem.
Justin staat op waardoor hij mij alleen laat liggen op het bed. Uitdagend kijkt hij mij aan.

Ik zuig mijn lippen naar binnen om mijn lach in te houden terwijl Justin mij met dezelfde blik aan blijft kijken. Kom op Blair beheers je zelf. Barst niet in lachen uit. Hoe hard ik ook mijn best doe ik blijf alles voor mij zien.

Justin zucht en wil zijn shirt pakken maar struikelt over zijn eigen voeten en valt met zijn gezicht in het bed. Ik kan het niet laten maar barst alweer in lachen uit. Dit keer voel ik mijn ogen waterig worden. Justin hijst zijn hoofd op en kijkt mij chagrijnig aan.

Voor dat ik het weet stromen de tranen over mijn gezicht van het lachen.
'Ugh! Ik ben klaar met deze dag!'
Justin staat op en ploft naast mij neer in bed.
'Justin.' Zeg ik door mijn tranen heen.
'Laat mij slapen. Ik kan de dag niet zo beginnen.'

Justin pakt de dekens vast en gooit ze over zijn hoofd. Zodra ik ben uitgelachen stap ik eindelijk uit bed.
'Kom op Justin sta op.'
Jammerend trek ik aan zijn arm.
'Nee!'

Justin trekt zijn arm terug.
Ik zucht en bind mijn haar in een staart.
'Fijn.'
Ik trekt Justin zijn shirt recht die ik gisterenavond aan had getrokken en loop naar beneden.

Beneden vind ik mijn moeder zwoegend in de keuken. 'Blair! Thank god! Waar is Justin.'
'In bed.' Zeg ik terwijl ik een druif in mijn mond stop.

'Breng hem eten en eet zelf wat dan kunnen jullie de pannenkoeken maken voor het toetje en de cupcakes.'
Ik knik en pak de hele schaal druiven en een glas water.
'Wij zijn binnen 10 minuten beneden.'

Zoals ik al had verwacht is Justin in slaap gevallen en ligt hij languit op mijn bed.
'Justin?' Fluister ik voor de zekerheid.
Niets.

Mooi zo.

Met een duivelse gezicht pak ik het glas water vast en gooi de inhoud van het glas leeg in zijn gezicht. Met grote ogen springt Justin overeind. 'What the-'
Dan valt zijn blik op mij.
Oh god ik ben die jongen echt aan het pesten.

'Fucking Blair.'
Ik wil gillend wegrennen maar Justin pakt mij vast net als ik bij de deur aankom.
'Jij kleine pestkop.'
Gillend probeer ik uit zijn greep te komen. Justin tilt mij naar de badkamer toe. Oh god hij gaat toch niet doen wat ik denk dat hij gaat doen.

Ik kijk hoe hij met een hand de douche op de koudste stand zet en daarna aan.
'Nee!' Gil ik.
Justin probeert me naar binnen te duwen maar met al mijn kracht houd ik mij tegen. Dan in een zwak moment duwt hij mij naar binnen net op tijd pak ik zijn shirt vast en trek hem mee de douche onder.

Met een luide gil probeer ik onder de douche vandaan te komen maar Justin zet mij vast tegen de muur aan.

De waterdruppels glijden over zijn gezicht en met zijn hand probeert hij het weg te halen.
Voor een paar seconden staren we elkaar aan en dan barsten we allebei in lachen uit.
'Justin en Blair! Schiet op!'