He is my bestfriend✔️

Chapter 9

'Dus ik dacht eraan om te beginnen met een soort flashback over het verleden en dat dat dan een soort proloog is voor het verhaal.'
Riley kijkt op van haar notebook.

'Dit ga je niet serieus menen.'
'Wat?' Zegt ze onschuldig.
'Dit verhaal.' Protesteer ik.
Naast het feit dat Riley een slet is, is ze ook een romanticus. Een romanticus die mijn levensverhaal samen met die van Justin wil om toveren in een boek genaamd he is my best friend. Nou dan kan ik haar een ding vertellen ik ga dus nooit verliefd worden op Justin.

'Wie zegt er dat het over jou en Justin gaat?'
Oh ja, nog een dingetje. Ze beweert dat het niet over mij en Justin gaat, maar ze noemt wel leuk alle gebeurtenissen die ik en Justin samen hebben beleefd. Die ik haar heb verteld dan...

Ik neem mijn laatste hap soep en vraag om de rekening.
'Dus de hoofdpersoon heet Becca.'
'Becca?'
Riley knikt.
'Becca en...' Nadenkend tikt ze met haar pen op haar kin.
'Becca en Jason.'
Ik facepalm mezelf.
Onschuldig haalt ze haar schouders op.

Een ober loopt langs en beleefd vraag ik om de rekening.
Een paar seconde later wordt de rekening neergelegd met twee pepermuntjes.
Snel gris ik ze van de tafel af en prop ik ze allebei in mijn mond.

Riley kijkt niet eens meer op van mijn actie aangezien ik dit altijd doe.
Ik pak wat geld en loop met het bonnetje naar de receptie.
'My treat.' Kerm ik voordat Riley in protest kan gaan.

Ik overhandig het geld en haak mijn arm dan in die van Riley.
Een jongen loopt langs en scant Riley's lichaam.
Riley merkt het niet eens en loopt stug door.
'Dus waar gaan wij als eerst naar toe.'
'Ik heb een geweldig idee. Ik ga jou een nieuwe stijl geven!'
Met een vies getrokken gezicht kijk ik voor mij uit terwijl wij het winkelcentrum door lopen.

'Niet alweer.' Zucht ik.
'Oh ja, echt wel!'
'Fijn maar dan ik ook voor jou!'
Arm in arm lopen wij een random winkel in. Ik was te laat om te kijken hoe de winkel heette aangezien Riley mij in rap tempo mee sleurde naar binnen.

Zodra wij binnen zijn laat ik Riley's arm los en begin ik aan mijn zoektocht.
Ik pak een witte polo, wat goed afsteekt bij haar huid, met een zwart rokje.
Daaronder draagt ze witte vans en een zwart klein tasje voor op haar rug.

Tevreden met het setje loop ik naar de paskamers. Riley zit al op een van de stoelen op mij te wachten.
'Okay voor dat je gaat judgen.' Begint ze.
'Ik ben niet total out gegaan. Dus het valt mee.'
'Nou ik ben wel total out gegaan.'

Wij wisselen van setjes en stappen allebei een pashokje in.
Ik trek high waisted shorts aan met een zwarte crop top. Daaroverheen draag ik een zwart comfortabel vest, wat mij een beetje doet denken aan Justins vest. Als schoenen heeft zij mij zwarte nikes gegeven.

Twijfelend kijk ik naar mijzelf in de spiegel. Het vest zou ik nog wel is kunnen kopen.
Ik stap het pashokje uit en wacht op Riley.
Na 5 minuten wachten komt Riley eindelijk het pashokje uit.

Ze ziet er totaal anders uit dan normaal, door mijn kleding combinatie.
'Ik voel mij een hockey slet.'
'Naja dat ben je ook. Op het hockey gedeelte na.'
'He!'
Ik glimlach speels.

'En jij, Blair! Het staat je echt leuk!'
Ik bekijk mijzelf nog een keer in de grote spiegel buiten het pashokje.
'Ik zou het vest nog wel kunnen overwegen.'
Trots kijkt Riley mij aan via de spiegel.

'Weet je wat, ik weet een deal. Als jij vanaf nu ook broeken gaat dragen dan ga ik vanaf nu ook rokjes dragen.'
Met grote ogen kijk ik haar aan.
'Nooit niet dat Riley Ryan een rokje aan doet naar school.'
'Zullen wij wedden.'
Haar blik zegt mij al genoeg.

'Dus hebben wij een deal?'
Twijfelend kijk ik naar haar hand die zij voor mij uit steekt.
'Deal.'

#

Met twee volle tassen met shorts, broeken en het zwarte vesten in alle kleuren van de regenboog, want hij zat zo comfortabel, wacht ik op Riley die nog steeds met de jongen aan de toonbank staat te flirten.

'Geez Riley! Kom gewoon.'
Geen reactie.
'Riley!'
Zonder op ook nog maar een reactie te wachten trek ik haar bij haar arm mee naar buiten.
'Ze vond het heel leuk om met je te praten maar ze moet nu echt met haar vriendin, waarmee ze naar de stad is gekomen, weer verder gaan. Yoe!'
Ik zie nog net hoe Riley snel haar nummer in de jongen zijn handen drukt.

'Dat rokje van jou doet wonderen.' Zegt ze vrolijk.
Na het passen heeft Riley gelijk een rokje aan gedaan en ik een van mijn comfortabele vesten.
De turquoise om precies te zijn.
'Nou dit was mij pas een dagje shoppen.'
Riley knikt vrolijk.

'Blair?'
Ik knik.
'Mag ik je wat vragen?'
'Natuurlijk!'
'Weet je 100 procent zeker dat je Justin niet leuk vindt.'
Zuchtend rol ik met mijn ogen.

'Niet dit alweer-'
'Maar is het niet overduidelijk dat hij jou leuk vindt en jij hem!'
Ik zeg niets maar staar alleen maar vooruit.
'Ik bedoel jullie zijn al zo lang vrienden-'
'Juist ja, vrienden.' zeg ik met de klemtoon op vrienden.

'Friends with bene-'
'Maak die zin niet af.'
'Ahh kom op Blair! Geef gewoon toe dat je hem leuk vindt!'
'A a.'
'Een heel klein beetje.'
'Nope.'
'Ienie mienie klein beetje.'
'Nee.'
Een stilte volgt.

'En toch ben ik er heilig van overtuigd dat jullie elkaar leuk vinden.'

#

Vermoeiend gooi ik de tassen neer op de grond.
Ik schrik op als ik wat gesnurk hoor.
Ik kijk in mijn bed en ja hoor daar ligt Justin vredig te slapen.

Ik kleed mij in mijn slaapkleding en neem plaats naast Justin.
'Justin.' Fluister ik.
Voorzichtig duw ik hem heen en weer.
Langzaam opent hij zijn ogen.

'Heey, Blair hoe was het shoppen?'
Aan zijn ogen kan ik zien dat hij heeft gehuild.
'Justin?' Zeg ik bezorgd.
Hij schud zijn hoofd langzaam nee.

Ik kruip bij hem onder de dekens en sla mijn armen beschermend over zijn hoofd.
'Wil je erover praten.'
Justin kijkt op in mijn ogen.
Zijn blik staat gekwetst.
Een raar gevoel gaat door mij heen en als ik hem zo zie liggen.

'Wil je mij gewoon vast houden.'
'Natuurlijk.' Fluister ik.
Justin maakt het zichzelf comfortabel tegen mijn borsten aan.
En dit is de kant waardoor Justin mijn beste vriend is geworden.
Justin is niet alleen een player/ klootzak.

Nee diep van binnen is het gewoon een gebroken jongetje.