KAYIP PİRAMİT

KAYIP PİRAMİT/MISIR/ BÖLÜM 7

Akşam kızıllığı tüm güzelliğiyle villanın bahçesini aydınlatırken, Kimberly de Fatmanın kolunda bahçeyi geziyordu.Günün bitmesine çok az zaman kalmıştı ve karanlığın basmasıyla birlikte bahçenin muhtelif yerlerine konulmuş projektörler devreye girerek bitmekte olan akşam güneşinin yerini alacaktı.

Kimberly bu akşam kızıllığını çok severdi.Gündüzün akşama döndüğü bu kısacık anlar kimi zaman onu hüzünlendirip ,duygulandırsa da yarattığı atmosferi,duygusal havayı seviyordu.Akşam kızıllığına çok nadir denk geldiği için şimdi bunun olabildiğince tadını çıkarmaya çalışıyordu.

Kahirede akşam kızıllığının yaşandığı en güzel yerlerden biri de Luksordu.Karnak tapınağının da bulunduğu bu tarihi bölgede bir kaç kez akşam kızıllığının aydınlattığı havada taze üzüm, keçi sütünden yapılmış taze peynir ve kaliteli bir şarap eşliğinde hafif akşam yemekleri yiyip bu anın güzelliklerini yaşamıştı.O günleri özlemle hatırladı.Sağlığının çok iyi olduğu o dönemlerde bu güzel anları yeterince yaşamadığı için kendi kendine kızıyordu.

Kimberly ve Fatma mozaik taşlarla döşenmiş yolda kol kola yürürken,Kimberly kaldığı bu villanın bahçesinin ne kadar büyük ve güzel olduğunu yeni fark ediyordu.Evin gerçek sahipleri oldukça zevk sahibi insanlar olmalıydı. Burası bir bahçeden çok cennetden bir köşe , çölde bir vahayı andırıyordu.Lale biçiminde yapılmış büyük havuzun etrafında palmiye ağaçları konulmuş,rengarenk küçük süs bitkileri mozaik taşlı yolun her iki tarafına dikilmişti.

Çiçeklerin sağlıklı görünüşlerinden, villanın bahçıvanının işini severek ve özenle yaptığını anlayabiliyordu.Kimberly botanikçi değildi.Bu yüzden bahçedeki bir çok çiçeğin ve bitkinin ismini bilmiyordu.Hayatı, geçmişin izlerini taşıyan taşları ve harabeleri ortaya çıkarmak ve onların dilinden geçmişi öğrenmeye çalışmakla geçmiş birinin bunca bitkiyi bilmesi imkansızdı.Tek bildiği harikulade görünüme sahip bu bahçenin insanda cennetde olduğu hissini yarattığıydı.

Bahçenin asıl geniş kısmı villanın hemen arka kısmındaydı.Kimberlynin odasının penceresi villanın sol yanına baktığı için Kimberly bahçenin çok az kısmını görebilmişti.Şimdi aslında suni bir cennet köşesinin içinde olduğunu yeni yeni anlıyordu.Güzel bir pergole arka bahçenin hemen ortasına oturtulmuştu.İçinde küçük bir masa ve ahşap taburelerin yanı sıra ,bazı konukların rahat edebilmeleri için şarka has motiflerle süslenmiş yastık ve kilimlerden oluşan bir de şark köşesi konulmuştu."

Kimberly,arapların akşam yemeklerinden sonra hele ki erkeklerin ,misafirleriyle bu tip pergolelerde oturup nargile eşliğinde sohbet ettiklerini biliyordu.Kendisi de daha önce bu tarz bir kaç davete katılmış ve nargile eşliğinde arkadaşlarıyla sohbet etmişti.Bu ülkenin kültürünü ,en az bu ülkenin insanları kadar iyi biliyordu.Üstelik Mısırda doğduğu için kendini biraz Mısırlı biraz da amerikalı olarak görüyordu.

Kimberly, hayatı boyunca tam olarak bir yerlere ait hissetmeyen kayıp ruhlardandı .Gerçek anlamda New Yorklu mu yoksa babasının görev yaptığı sıralarda doğduğu Mısırlı mı olduğunu bilmiyordu.Her iki kültürden bir şeyler taşısa da içinde hep bir belirsizlik, bir yere tam olarak ait olamama duygusunun verdiği iç sıkıntısını yaşardı.New Yorklu dostları onun bazen elleriyle yemek yemesini ya da kimi zaman bağdaş kurup oturduktan sonra sigarasını öyle içmesini yadırgar ,onun bu görüntüsüne şaşırırlardı.Mısırlılar ise bu renkli gözlü sarışın kadının kimi zaman bir erkek gibi davranmasına,kazı sahalarında oldukça sert ve agresif davranmasına şaşırırlardı.

Kadınların bu kadar dik başlı ve buyurgan olmasına alışık olmayan arap işçi ve ustabaşılar , elinde bir tek kırbacı eksik olan bu sert yüzlü kadının kimi zaman öfke nöbetlerine kapıldığında çıkardığı sesler ve ettiği küfürler karşısında donup kalırlardı.Sadece bir yere ait olmanın verdiği kararlılık ve kesinliğin olmaması Kimberlyi her iki topluma karşı bir yabancı yapıyordu.