Yeniden Aşk (DefÖm)

63. bölüm - Serkan senin oğlun değil!

( Yazar'dan )

Sabah kalktıklarında her yer her yerde idi. Defne merdivenlerden sütyenini aldı. Sonra mutfağa geçti. Söylene söylene kıyafetleri topluyordu.

D: Ayy bu ne biçim sevişmek? Her yeri dağıtmışız. Hayır yani normal bir çift gibi bak gibi diyorum. Biz normal değiliz. Normal insanlar gibi sıcacık yatağımızda yapsak nolucak? Ev yıkılacak o zaman.

Defne böyle söylenirken salona geçmişti. Ömer de arkasından çarpık çarpık gülüp yaklaştı. Arkasından sarıldı.

Ö: Söylenme karı söylenme.

Defne ona döndü.

D: Karı ne ya? Öküz müsün?

Ö: A-a kocaya öküz denir mi? Çok ayıp valla. Hem ne güzel işte. Biz orjinaliz. Hem biz evliyiz. Ev bizim nikah bizim. Nerede nasıl ve ne şekilde istersek öyle sevişiriz. Hadi ben kahvaltıyı hazırlayayım sonrada paşayı almaya gidelim. Özledim onu. 

Ömer arkasını döndü ve mutfağa yöneldi.

D: Onu çok seviyorsun değil mi?

Ömer kala kaldı olduğu yerde. Yavaşça döndü Defneye doğru. 

Ö: Soruyor musun gerçekten? Tabi ki seviyorum. Canımdan çok seviyorum. O benim oğlum. Kimse onun yerine geçemez kimseyi onun gibi sevemem ben. İstersek 25 tane çocuk daha yaparız ama kimse Serkan gibi olmiyacak. İkinci çocuğumuzu da çok sevicem. Tabi ki onu da Serkandan ayırmayacağım. Ama Serkanın yeri bambaşka onun yeri bambaşka olacak. 

Defnenin gözleri dolmuştu. Bribirine gülümsediler. Ömer mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladı. Defne ise etrafı toparladı. Kahvaltılarını ederken birden Ömer durdu ve Defneyi izlemeye başladı.

Ö: Uyurken izliyorum                                                                                                                       

En sevdiğim halini
Saçların dağınık
Yüzünde yastık izi
Bir pazar kahvaltısı gibi  

  Küçük oyunlarının
Büyük savaşlarının
Arasında
"Olduğu kadar" bir aşktı bizimkisi
Bir pazar gecesi uykusu gibi 

Defne yemeği bırakmış Ömeri dinliyordu. Ömer sustuğunda Defnenin elini tutup öptü.

D: Segilim nereden çıktı şimdi bu?

Ö: Bilmem. Öyle içimden geldi. 

Defne Ömerin yanağını okşadı. 

Kahvaltılarını ettikten sonra arabaya binip mahalleye doğru sürmeye başladı Ömer. 

D: Ömer bir şey diycem.

Ö: Söyle aşkım. 

D: Ya ben diyorum ki anneni ve babanı ziyarete mi gitsek. 

Ömer sağ çekti ve arabayı durdurdu. 

Ö: Nerden çıktı şimdi bu?

D: Bence onlarda torunlarını görmek ister. Hem bende hiç gitmedim. Oğlularının nasıl bir aile kurduğunu görsünler. Mutlu olucaklardır. Seninle gurur duycaklar bundan eminim.

Ömer bir kaç saniye soğuk ifadesi ile baktı Defneye. Defne korkmuştu "Acaba yanlış bir şey mi dedim" diye. Ama Ömer sonra sıcacık gülümsedi. Defneyi kendine doğru çekip sarıldı.

Ö: Çok seviyorum seni. Anlatılamayacak kadar çok.

Defne de ellerini beline sardı.

D: Ben seni çok seviyorum aşkım.