149. bölüm - Hala aklımda...

4.9K 279 177
                                    

( Yazar'dan )

( Saat 23:00 )

Ömer gözlerini yavşça açtı ve bir kaç kere kırpıştırdı. Sonra Defneye baktı. 

Ö: Defne. 

Diye seslendi karısına. Defne ikinci seslenmeden sonra hemen uyandı. 

D: Noldu? İyi misin? Bir yerin mi acıdı?

Ö: İyiyim iyiyim. Al Rüyayı odasına götür ben de Serkanı götürücem. 

D: Niye?

Ö: Ne demek niye? Karıma sarılıp uyumak istiyorum. Olamaz mı? 

D: Olur canım tamam. 

Defne yataktan kalktı ve Rüyayı Ömerin üstünden aldı. Ömer de yavaş yavaş Serkanı uyandırmamak için çabalaya çabalaya kalktı ve yükarı onun odasına götürdü. Döndüğün de Defne geceliğini giymiş, yatağa uzanıp yorgana sarılmış ve gözlerini kapatmıştı. Ömer de yatağın diğer tarafına kendi yerine gitti. Yorganın altına girdi ve Defneye arkasından sarılıp üstüne eğildi. Yanağına bir öpücük bıraktı ve fısıldayarak konuşmaya başladı. 

Ö: O notalar hala aklımda. 

Deyip elini Defnenin koluna koydu ve okşadı. 

Ö: Hala dün gibi aklımda. 

Bu seferde boynuna bir öpücük bıraktı. 

Ö: Nefes nefese ki halin hala aklımda. 

Saçlarını kokladı. 

Ö: Kararlığın, şehvetliğin, arzuladığın ki halin hala aklımda. 

Gülümsedi ve dudaklarını Defnenin omuzuna sürttü. 

Ö: Aklımı başımdan nasıl uçtuğu hala aklımda. 

Geceliğin askısını aşağıya çekti. 

Ö: Unutmak mümkün değil. 

Omuzundan askıya kadar öptü. Defne Ömere dönüp sırt üstü yattı. 

D: Neyden bahsediyorsun sen? 

Ömer gülümsedi. 

Ö: İlkimizden karıcığım ilkimizden. O kadar özel ve güzeldi ki unutmak mümkün değil.  

Anlına bir öpücük kondurdu. 

Ö: Seni ilk keşfettiğim gece. 

 Yanağını öptü. 

Ö: Unutulmayan gece. 

Burnunu öptü.

Ö: Unutulamayan gece. 

Dudaklarını Defnenin dudaklarında yavaşça hareket ettirmeye başladı. O  gece ki gibi ellerini kenteldi. Ömer diğer eli ile Defnenin yüzünü kavradı. Defne ise Ömerin sırtını okşamaya başladı. Bu şekilde dakikalarca öpüştüler. Nefesleri yetmediği zaman birbirlerine nefes oldular. 

Ö: O kavanozlar, elmalar...

Defnenin gerdanına bir öpücük kondurdu. 

Ö: Sen aşksın. O kadar... O kadar güzel, şefkatli. Bazen senin için kelimeler bulamıyorum. Ne dersem diyeyim az kalıyor. Seni öyle çok seviyorum ki...

D: Defnenin Ömeri sevdiği kadar. 

İkisi de güldüler. Ömer geceliği sıyırıp yataktan aşağıya attı. Defne ise o sırada gömleğin düğmelerini açıyordu. O da gömleği yatağın diğer tarafına attı. Elleri Ömerin kemerine gitti. 

Yeniden Aşk (DefÖm)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin