128. bölüm - Elleri kırılsın

5.3K 368 128
                                    

( Yazar'dan ) 

K: Çocuklar hadi siz evinize gidin. Burada beklemenize gerek yok. Bir şey olursa biz size haber veririz. 

D: Olmaz komiserim. Ben oğlumsuz o eve nasıl girerim? 

Ö: Olmaz komiserim ben oğlumu bulmadan o eve girmem. Ama Defnem sen git. Rüyanın yanına git sevgilim burada helak olma sende. 

D: Ama Ömer Se-

Ö: Tamam hayatım biliyorum. Ama bak ben sana söz veriyorum oğlumuzu bulmadan dönmeyeceğim. Sen şimdi kızımızın yanına git. Onunda bize ihtiyacı var. En azından sen yanında ol. 

Defne istemeye istemeye başını salladı. Rüyayıda düşünmesi lazımdı. Zaten Rüya şimdiye kadar Nihanı deli etmiştir. Ömer Defneyi bir taksiye bindirip Nihanın evine yollamıştı. Ardından komiserin odasının önünde beklemeye devam etmişti. Bir yandan da dua ediyordu. "Allahım nolur oğluma hiç bir şey olmadan onu bulalım. Nolur Allahım." diye dua ediyordu çaresizce. 

Defne mahalleye perişan bir halde vardı. Nihan kapıyı açınca bir şey olduğunu anlamıştı. 

N: Defne? Bu ne halin ne oldu? 

Defne sanki bu soruyu bekliyormuş gibi ağlamaya başladı. Nihan onu içeri sokup koltuğa oturttu. Su dolu bardağı ona uzattı. 

N: Kuzum noldu sana? Ne bu halin? Ay bir şey de çatlıyacam şurda. 

D: Se-Serkan-

Demeye kalmadan hıçkırıklara boğuldu. Kucağından ayırmadığı battaniyeyi yine kokladı. 

N: S-Serkan mı? Ona mı bir şey oldu? 

D: Kaçırdılar oğlumu. Nihan lütfen ona bir şey olmasın. Ben onsuz naparım? 

Nihan şok olmuş bir halde Defneyi teselli etmeye çalışıyordu. 

N: Tamam kuzum tamam. Bir şey olmiyacak. Bak akşam olmadan Serkan burada bizim yanımızda sapa sağalam duracak. 

D: Nereden bu kadar eminsin? 

N: İçime doğdu diyelim. 

D: R-Rüya nerede? 

N: Canı sıkıldı galiba ağlamaya başladı. Bende İsoyu çağırdım şimdi gezdiriyor onu mahallede. Dur ben arayayım onu. 

D: Nihan Sinanlara da haber ver. 

Nihan başını salladı ve telefonunu alıp teker teker aradı herkesi. 

Bir saat ya var ya yok herkes mahalleye gelmişti. 

Sİ: Beyler toplanın karakola gidiyoruz. Yasemin siz Defneye iyi bakın sakın onu bşr yere çıkarmayın. O da gelir arkamızdan sonra götür onu eve götürebilirsen. 

Y: Tamam Sinan siz merak etmeyin. 

ME: Baba bende gelmek istiyorum. 

Dedi Melis ağlamaların arasında. Sinan onun önünde diz çöktü ve göz yaşlarını sildi. 

Sİ: Ağlama kızım kıyamam ben sana. Sen burada kal. Biz Serkanı alıp geleceğiz. 

ME: Ya ona bir şey olursa? 

Sİ: Olmayacak. Sen Serkanı tanımıyor musun? O onları parmağında oynatır. 

Deyip gülümsedi. Ama işe yaramamıştı. Melis hala ağlıyordu. Sinan iç çekip dışarı çıktı. 

Can, Sinan, İso ve Serdar Sinanın arabasına atlayıp doğru Ömerin yanına gittiler. Oraya vardıkarında Ömer hala odanın önünde bir haber bekliyordu. 

Yeniden Aşk (DefÖm)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin