Yeniden Aşk (DefÖm)

129. bölüm - Masal

( Yazar'dan )

Herkes gidince Defne ile Ömer masayı topladılar. Serkan ise Rüya ile salonda oynuyordu. DefÖm işini bitirdikten sonra duvara dayanıp çocuklarını izlemeye başladılar. Rüya puşetinde oturmuş Serkanı dinliyor ve gülüyordu. Serkan ise önüne oturmuş bir takım şeyler anlatıp oyuncakları sallıyordu. Ömer Defnenin anlına bir öpücük kondurdu ve çocuklarının yanına gittiler. 

Ö: Hadi bakalım uyku vakti. 

SE: Baba dördümüz uyuyalım mı? 

Ö: Uyuyalım paşam. Hadi bakalım. 

Ömer Rüyayı kucağına aldı ve üst kata gitti. Arkasından da Defne ile Serkan geldiler. 

Ö: Defnem ben Rüyayı giydireyim sen de paşaya yardım et. 

D: Yapabilecek misin? 

Ö: Yani. Denerim. Yapamazsam da seni çağırırım. 

Defne gülmsedi ve Serkanla, Serkanın odasına gittiler. Ömer Rüyayı zar zor giydirebildi sonunda. Korkarak dokunuyordu kızına. Onun büyük elleri fazla kaba geliyordu kızının yumuşacık tenine. Yatak odasına geldiklerinde Defne ve Serkan üstlerini değiştirmiş onları bekliyorlardı. Ömer Rüyayı onların arasına bıraktı ve banyoya gidip kendi pijamalarını giydi. Sonra gidip Serkanın yanına yattı. Ve İplikçi ailemiz yatmaya hazır. Ama görünen o ki Rüyanın uykusu yoktu. Etrafa gülücükler saçıp duruyor. Serkan ise babasına iyice sokulup sırtını Ömere yasladı. 

SE: Ya ben hala üşüyorum ama. 

D: Kıyamam ben sana. 

Deyip kokusunu içine çekerek başına bir öpücük kondurdu ve yorganı iyice üstüne çekti. Ömer Serkanın saçlarını okşadı. 

Ö: Prensesin uyucağı yok galiba ha? 

D: Bence de. Bu gece nöbetçiyiz yine. 

Ö: Ben size masal anlatayım mı? 

SE: A-an-anlat. 

Ö: Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde uzaklarda bir kral yaşıyormuş. Bu kral çok güçlüymüş. Egosu yüksek bir adammış. Emrinde çalışan çokmuş. Ama çok yalnızmış. İnsanları çok sevmezmiş bu yüzden de pek arkadaşı yokmuş. Bu yalnızlığından da hiç memnun değilmiş. 

SE: Anne veya babası yokmuymuş? 

Ö: Yokmuş. Ne annesi ne de babası varmış. Gönlünün sultanını arıyormuş. Bir gün güzeller güzeli bir kız karşılamış onu. Kızıl saçlı beyaz tenli ela gözlü bir kız. Kral onu görür görmez vurulmuş. Aşık olmuş kıza. İlk görüşte aşk bu olsa gerek diye düşünmüş.  Sonra günler geçmiş kral hala bu kızı düşünüyormuş. Onu bir kez daha gömek için neler vermezmiş. Sonra bir gün yine karşılaşmışlar. Kralın kalbi pır pır atmaya başlamış. Kız ona yaklaşınca kokusunu içine çekmiş. Bir kez daha aşık olmuş. Bir yandan da kızıl saçlı kız kraldan etkilenmiş. Ama ikisi de birbirlerine bir şey söylememiş bu konuda. Kral yavaş yavaş yaklaşmaya başlamış kıza. Onu sevdiğini ima ediyormuş. Sonunda birbirlerine açılmışlar. Çok mutlu olmuşlar. 

SE: Ve masal bitti. 

Ö: Yoo asıl şimdi onlar için hayat başlıyormuş. Çok mutluymuşlar. Kralın hayatı şenlenmeye başlamış. Kral kıza kız da krala benzemeye başlamış yavaş yavaş. Ama onların kötülüğünü isteyen birileri varmış. Onları hep ayırırmışlar. Mutlu olmalarını istememişler. Ama her şeye ramen birlikte kalmışlar. Kral güzel kıza evlenme teklifi etmiş. Kızda kabul etmiş. Evlenmek için gün saymaya başlamışlar. Kral kızı kraliçesi yapmış. Ama onları ayırmak istiyenler yine rahat durmamış. Bu yüzden kral ile kraliçe çok büyük kavga etmişler. Ayrılmışlar. Kraliçe burada duramayıp başka bir krallığa gitmiş. Kral ise burada darma dağın olmuş. Eskisinden betermiş. Hiç kimseyle konuşmuyormuş. Öyle böyle zaman geçmiş. Kraliçe geri dönmüş. Ama yanında prensleri varmış. Kral prensi görür görmez aşık olmuş ona. Çok sevmiş. Kraliçe ile tekrardan birlikte olmuşlar. Prenslerini büyütmeye başlamışlar.  Kral yine evlenme teklifi etmiş kraliçeye. Kraliçe tekrar kabul etmiş. Ama bu sefer aşkları daha güçlüymüş. Onları ayırmak istiyenler pes etmiş onları rahatlarına bırakmışlardı. Çok mutlu olmuşlardı. Birlikteymişler, prensleri yanı başlarında büyüyormuş daha ne istesinlermiş? Ama bir gün onları daha çok mutlu eden bir şey olmuş. Prensesleri doğmuş. Annesi gibi dünya güzeli imiş. İşte şimdi aileleri tam olmuş. Prens kral gibi yakışıklı, zeki, güçlü bir erkekmiş. Prenses ise annesi gibi güzelleri güzeli, narin, şefkatli, etrafa sevgi saçan kızmış. Ve kral, kraliçe, prens ve prenses mutlu hayatlarına devam etmişler. Sonsuza dek.

Ömer ailesine bakınca üçü de uyuduğunu gördü.  Gülümsedi. Önce Defnesine, sonra kızına en sonunda da oğluna birer öpücük kondurdu. Üçünü de güzelce sardı. Artık başını yastığa rahatla bırakıp uyumaya hazırdı. 

***

Sabah Defne uyandığında Rüya kalkmış etrafa bakınıp ellerini sallıyordu. Defne gülümseyip Rüyayı kucağına aldı ve odadan çıktılar. Ömer ile Serkan ise yatağa iyice sinip uykularına devam ettiler. 

Defne Rüyayı puşetine koyup işlerini öyle halleti. Puşetide arkasından gezdiriyordu. Bir yandan da kızı ile sohpet ediyordu. Kızını doyurduktan sonra üstünü değiştirdi. Kendi üstünü de değiştirdikten sonra aşağı indiler. Defne güzel bir kahvaltı hazırladı. Sonra kızını puşetten kucağına alıp yatak odasına çıktı. Beyler uyanmaya başlamışlardı. 

D: Ah sizi yerler yerler. Sizi ham yapar bu zilliler. 

Ömer güldü. 

Ö: Yaylanmadan yürü yoksa günah bizden gider. 

Defne de güldü. 

D: Günaydın hayatımızın biricik erkeleri. 

Ö: Size de günaydın hayatımızın biricik kadınları. 

D: Hadi toparlanın kahvaltı bizi bekliyor.

Serkan gerindi. 

SE: Biraz daha uyusak. 

Rüya birden ağlamaya başladı. 

SE: Ay tamam kalktık kalktık. Ağlama abicim. 

Defne ile Ömer kahkaha attıp aşağı indiler. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Geç geldim ama geldim. 

Bağzı şerler oldu benim sinirimi zıplattılar. Buradan sesleniyorum. 1. ben hikayeyi bitirecek olsam ilk sizin haberiniz olur. Ki biliyorsunuz bunun için daha çok erken. 2. DoveSeiDaphne ile sorunu olan beni özelden bulsun. Bilip bilmeden konuşanlar beni acaip sinir ediyor. Şimdiye kadar sustum sustum ama benimkisi de sabır. Kimsenin kalbini kırmayayım dedim. Ama artık susmayacağım. Sorunu olan bana yazsın halledelim. 

Kitap önerisi: 

"Masalların Masalı // DefÖm"    yazar: IplikciGirl

Yb gelicek. Zamanı gelince gelicek. Gün vermiyorum. Yb ne zaman diye de sormayın. 

Yorumlarınızı ve Votelerinizi bekliyorum