Hani Arkadaştık?

35.bölüm

Yorum ve oylarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar :)

-Hakan-

Dünden beri yüzümden gülümseme eksik olmamıştı. Seherim ve benden bir parçamız olacaktı.
İlk önce Seherin şaşkınlığından anne olmayı istemiyor sanmıştım, ama güzel karım her zamanki olgunluğuyla bu durumu da kabullenmişti.

Benimle evlenerek, bana aşkını, sevgisini bahşederek beni dünyanın en mutlu erkeği yapan güzel karım; şimdi bebeğimizi dünyaya getirerek mutluluğumu ve ona olan bağlılığımı kat be kat artıracaktı.

Bir erkek bir kadını en fazla ne kadar severse, ben karımı ondan kaç kat fazla seviyordum, bilmiyorum.
Onunla kavuşmadan önce aşkımın büyüklüğü bazen acı veriyordu bana, ta ki karşılığını alana dek.
Bana sevgiyle olan bir bakışı, dünyadaki en güvenli sığınak benmişim gibi sarılışı, isteklerime sorgusuz sualsiz teslimiyeti, bana çektiğim bütün sıkıntıları unutturmuştu...
"Yine mi benden önce kalktın?" dedi sabah mahmurluğuyla çıkan tatlı sesiyle.
Ellerimi ipeksi saçlarına daldırıp içinde gezdirmeye başladım
"Uyuyabildin mi desene. Mutluluktan gözüme uyku girmedi" dedim. Tatlı gülüşüyle bana baktığında, gözlerim dudaklarına kaydı, eğilip günaydın öpücüğümü aldım.
"Şimdi nasılsın? Ağrıların azaldı mı canım? " diye sordum.

Gülümseyip yattığı yerden doğrulurken
"Evet daha iyiyim. Karnıma sıcak havlu sarmak iyi geldi" dedi.

Elleri karnının üstüne gidince bende elimi karnının üstüne koydum.
"Sen iyiysen, bebeğimiz de iyi olacak güzelim. O yüzden iyi olman için ne gerekiyorsa yapacağım" dedim.

Kahvaltıda herkesin ilgi odağı güzel karım ve bebeğimizdi. Şu işe bak daha doğmadan annesiyle aramıza girdi.
Normal zamanda Seherin adı bensiz anılmazken şimdi bebeğimizle Seher herkesin konusu olmuş, ben konu dışı kalmıştım.
Tabiki de bunu kafaya takacak değildim. Kahvaltıdan sonra hastaneyi arayıp kadın doğum bölümünden randevu istedim, öğleden sonra saat 3'teydi.

Gidip Seher'e haber vereceğim zaman odanın kapısındayken, içerden Banu ve Cemre'nin sesini duydum
"Yenge yanlış anlama ama hani sen hemen istemiyordun çocuk? Yani ben durumdan memnunum da hala olacağım, çok heycanlı." diyip kıkırdadı.
Seher ise kısık bir sesle
"Düşünmüyordum ama bir şekilde oldu işte" diye cevap verdi.
O tatlı utanmış yüzü, gözlerimin önünde canlanmıştı.
"İki ay içinde hamile kalmak planlarımın arasında yoktu emin ol. Ama şuan bir bebeğim olacağı için çok mutluyum" diye ekledi.

Olamaz.. Ne yapıyor bu kız bizi ifşa edecek...

"Yenge hamilelik sende kafa yaptı herhalde ne iki ayı siz evleneli üç buçuk ay olmadı mı bence normal yani" diye konuştu Banu.

Artık içeri girmem gerekti. Yoksa Seher evliliğimizin bir ayını kanka olarak geçirdiğimizi söyleyecek, insanlara yine malzeme verecektik.
Kapıyı çalıp içeri girdim.

Kızlar ayağa kalkıp görüşürüz diyip çıktılar
"Hayırdır ben geldim diye mi gidiyorsunuz?" dedim.
"Yok abiciğim burası sizin yatak odanız. Ayıp olur fazla kalmayalım " diye kıkırdadı Cemre. Bu kız yine neyin peşindeydi. Onlar çıkınca Seher'in yanına oturdum
"Ne ima etmeye çalıştı bu cimcime?" dediğimde ellerime uzanıp tuttu.

"Boşver ben alıştım onun magazin konusu olmaya" diyip gülümsedi.

Yüzü biraz solgun gibiydi. Alnına dudaklarımı değdirip ateşini kontrol ettim
"Sen iyi misin güzelim biraz solgun görünüyorsun?"
"Yoo iyiyim sadece halsizlik var o da normal. Sen randevu aldın mı jinekologdan?" diyerek yatağa uzandı.
Bende yanına uzanıp gelmesi için göğsümü işaret ettim.
"Aldım canım saat 3te. O zamana kadar dinlen biraz. Çünkü hastaneden çıkınca sana yarın için elbise alacağız" dedim.
Sessizce başını sallayıp göğsüme uzandı. Bir kolumu omzuna dolayıp, diğeriyle de çok sevdiğim saçlarıyla oynamaya başladım.