1. Bölüm

166 7 2
                                    

Meldanın Ağızından...

Sabah sevgili anneciğimin perdelerimi acması ile gözlerimi istemesemde acmak zorunda kaliyorum. Sevgili Heves Mertoğlu kendisi benim Annem olur adeta alışverişe gitmek icin beni sevgili aşkımdan, Yatağımdan ayırmaya calışıyordu!

Annemle laf atışmasında kim kazanmış ki? Bilmiyorum ama bu kişinin ben olmadığım kesin cünkü şu an üstümü giymiş bir vaziyette Annemi kapının önünde bekliyorum. Cok gecmeden iniyor ve hemen Arabaya atlayıb yola koyuluyoruz...

Off yarım saat gecti artık ve biz halen gelmedik bunaldığım icin arabanın camını acıyorum biraz rüzgar girsin diye ama Meldada ne şans var ki o an araba tabiki kırmızı ışıkda takılır. Sıkılmışcasına camdan dışarı bakiyorum yüzüğümle oynarken Otobüs durağındaki resmen "taş" anlamına tekme tokat giren cocuk dikkatimi cekmiyor değil kendisi gözlerini üstüme dikmiş ayırmiyor sırıtıyor. Araba yine haraket haline gecince sonunda yüzüme vuran rüzgar ile rahatliyorum...

Baranın Ağızından...

Off Anne ya niye alırsın ki Arabamı elimden sadece basit bir yarış yaptık yani. Şu düsdüğüm duruma bak resmen otobüs durağında otobüs bekliyorum. Karşımda birden bir araba duruyor ve yavaş yavaş ön koltuktaki cam inmeye başliyor. Oha be kıza bak gözleri resmen beynimi delip gecti hani su gibi derler ya resmen su yani...
Yüzüğü ile oynarken araba hareket ediyor Yüzüğünü düşürdüğünü bile anlamadı. Biraz terredüt etsemde gidip yüzüğü aliyorum kim bilir nezaman görücem sonucta böyle güzel bir kızın bende anısı kalması lazım.

Akşam...

Meldanın Ağzından...

Nerdeyse bütün gün alışverişden sonra eve geldik. Ohh bee dünya varmış derken telefonumun zil sesi ile uyaniyorum arayan sahra

Sahra: naber

Melda: iyi senden

Sahra: su kösedeki yeni acılan gece kulübüne gidersek daha iyi olucam

Melda: sahra seni gercekten kırmak istemem ama cok yorgunum ve sadece uyumak istiyorum

Sahra: bende olmaz diyorum herkes orda olucak hem acılırsın iste ayrıca sakın Bülent amcayı bahane etme sen onu halledersin o sana hayır diyemez

Diyip resmen suratıma kapatiyor. Deli kız. Neyse ne yapcaz artık gideceğiz sahradan kacış yok. Hemen hazırlanıp Babamdan izni kopariyorum. Sahranın o bahsettiyi kulübe gidiyoruz gercekten cok güzel bir yer, Müzikleri, dans pisti ve ortam tam benlik bir yer yani. Hemen kalkıp dans etmeye başliyorum sahra yine haklı cıktı gercekten acıldım. Ben dans ederken omuzuma dokunan el ile resmen ödüm kopuyor arkamı döndüğümde sanki bana tanıdık gelen bir yüz vardı karşımda...

Baranın Ağzından...

Kulübde eğleniyorduk bir de ne göreyim işte o kız. Resmen burdaydı, böyle yakından daha da güzel. Yüzüğünü verip vermemek arasında karar vermeye calışıyorum. Hem bende kalmasını istiyorum, hemde onunla konuşmak istiyorum ve bu iyi bir fırsat olabilir. Gidip omuzuna dokunuyorum birden korkuyor ve bana doğru dönüyor. Off Allahım yakından daha da güzel ne bicim bir varlık lan bu?!.
Tuhaf tuhaf bakışmadan sonra konuşmaya başliyor...

Melda: sen?....sanki...ne bilim cok tanıdık geliyorsun...

Baran: otobüs durağı

Melda: ne?

Anlamsızca o koca gözleri ile yüzüme bakiyordu

Baran: bugün otobüs durağında otobüs bekleyen cocuk ben

Güneşin YüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin