Melda'nın ağızından...
Babam okadar sert ve yüksek sesle bağırmıştı ki hemen ona doğru dönüyorum, bu sesle Baranda ona dönüyor. Ilk önce beni görüyor ve şaşırıyor sonra Babamıda görünce kafası iyice karışıyor. Ben Babamın bu bağırmasına anlam vermeye calışırken Babam hızlıca benim üstüme yürüyor. Cok yüksek değil ama sert bir sesle konuşmaya başlıyor.
Bülent: Sen hamilesin! Kimden?! Nasıl!
Sanki üstüme böyle buz gibi bir su dökülüyor. A...ama Babam nasıl...nasıl öğrendi. Kim neden babama söylesin bunu. Hicbirşey söyliyemiyorum, dilim tutulmuştu sanki.
Bülent: Melda kim bunun Babası!
Hangisi canımı daha cok yakıyordu bilmiyorum. Babamın hamile olduğumu öğrenmesimi yoksa kızıma "bu" diye hitap etmesimi.
Melda: B..Baba...
Bülent: dönüyorsun Melda! Bizimle Izmire dönüyorsun!
Hayır...Hayır lütfen istemiyorum. Ben yapamam Izmirde yapamam. Ordaki herşey bana cok fazla geliyor ben dayanamam. Yaşayamam orda, Baba bana bunu yapma ne olur.
Melda: Hayır, Baba lütfen yapma ben
Sözümü kesiyor
Bülent: dönüyorsun dedim!
Sesini yükseltmişti yeniden.
Melda: Ama Baba
Yine sözümü kesiyor.
Bülent: git eşyalarını topla 10 dakika icinde arabanın orda ol beni zor kullanmak zorunda bırakma!
Babam yanımızdan ayrılıyor arkasındada ağlayan beni bırakıyor. Ben nasıl giderim, nasıl dayanırım. Baran yanıma geliyor....Baran.....Baran! Tabi ya ondan başka kim söyler o söyledi! Zaten dön dön dön diyordu gitti söyledi Babama! Hayatımı daha nekadar maffediceksin pislik! Onu sertce itiyorum.
Melda: ya sen benden ne istiyorsun?! Yetmedimi yaptıkların?!
Bana anlamamış gibi bakıyor. Pis yalancı!
Melda: ne istedin ya?! Ben burda iyileşiyordum işte neden engel oldun!
Baran: Melda ne diyorsun
Melda: ya bana yalan söyleme! Babama nasıl söylersin pislik herif!
Kollarımı tutup ona vurmamı engelliyor.
Baran: ben birşey söylemedim!
Melda: yalancısın! Pisliksin! Nefret ediyorum senden!
Kollarımı ondan kurtarıp hemen odama koşuyorum. Kapıyı sertce carpıp yere cöküyorum. Gözyaşlarım hala akıyordu. Allahım neden, ya neden... kapım acılıyor ve iceriye birden Baran giriyor. Hemen ayağa kalkıyorum.
Baran: bak ben gercekten birşey söylemedim
Melda: git burdan!
Şimdi Taylan iceri giriyor. Beni asla sakinleştiremezdi ama.
Taylan: Melda benim sana birşey söylemem lazım...
Melda: sus Taylan!
Barana dönüyorum.
Melda: ya sen nasıl bir insansın ya?! Bana bunu neden yapıyorsun?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güneşin Yüzü
عاطفيةKadın ve Adam birbirlerinin kim olduklarını bilmeden birbirlerine aşık olurlar. Peki ya kuzen olduklarını öğrendiklerinde ne yapacaklar? Seni seviyorum... Bu Kelimeyi ilk ve son defa söyliyeceğimi nerden bilebilirdim ki? Duvarlar üstüme üstüme geliy...
