Güneşin Yüzü

46.Bölüm

Bülent'in ağızından...

Baranın söyledikleri ile beni bir gülme tutuyor. Gercekten cok komik, Bebeğin Babasıymış. Ben ne yapmak istediklerini bilmiyorum mu sanıyorlar. Gerginim diye beni işte böyle yumuşatmaya calışıyorlar ama aslında sinirden gülüyorum.

Bülent: tamam cocuklar bukadar yeter başka birşey yoksa cıkabilirsiniz

Yeniden masamın başına oturuyorum. Ama ikiside gitmiyor. Öylece duruyorlar karşımda. Meldanın ise yavaş yavaş gözleri doluyordu. Birden Baran Meldanın elini tutuyor. Ne oluyor lan.

Baran: bizi ciddiye al! Ben kızının sevdiği adam ve torununun Babasıyım.

Bir an sanki herşey gözümün önünde canlanıyor... Meldayla Baranın birbirlerine bukadar yakın olmaları, o cıkan Gazete haberi! Hepsi gercekti....bunca zaman bize yalan söylemişler, salak yerine koymuşlar. Ben bunu size ödetmezmiyim lan?! Sertce masaya vurarak ayağa kalkıyorum ve Baranın yakasına yapışıyorum.

Bülent: lan sen benimle dalga mı geciyorsun, nasıl lan?!

Melda yanımda kolumdan cekerek beni Barandan ayırmaya calışıyordu. Bu beni sadece dahada cok sinirlendiriyordu.

Baran: biz sadece sevdik anladın mı

Baranı sertce duvara itiyorum.

Bülent: başlarım lan sizin sevginize, utanmaz pislikler!

Melda: laflarına dikkat et!

Meldaya dönüyorum.

Bülent: öylemi? Ne yaparsın dikkat etmezsem?!

Melda: seni pişman ederim!

Kendimi daha fazla kontrol edemiyorum belki bu hareketim icin sonra pişman olucaktım ama kendimi tutamıyorum. Meldaya sertce bir tokat atıyorum. Bu tokattan sonra Baran benim yakama yapışıyor.

Baran: seni öldürürüm! Ona birdaha dokunursan seni kendi ellerimle öldürürüm!

Baranı kendimden itiyorum. Elimle kapıyı gösteriyorum. Meldaya bakamıyordum.

Bülent: cıkın, defolun evimden. Bitti, benim artık ne Baran diye bir yeğenim var nede Melda diye bir kızım. Öldünüz benim icin!

Baran: kalıcak değiliz zaten senin pis evinde.

Baran Meldayı dışarı cıkartıyor ama kendisi yeniden odama giriyor.

Baran: Yaptığımızın yanlış olmadığını biliyorsun, ben senin yeğenin değilim.

Evet, bu doğru ama sonucta onlar kardeş olarak büyüdüler ve bukadar zaman bizi kandırdılar. Baranı Gözde büyüttü onun Annesi Gözde!

Bülent: lan seni Gözde büyüttü lan, sana sütünü sevgisini verdi terbiyesiz. Bunca sene kuzenin bildin sen Meldayı... beraberken bile! Pislik

Baran: asıl pislik olan sensin, sen ve senin soyadın...Bülent Mertoğulu olarak kendini yenilmez sanıyorsun ama, birgün gelecek ozaman "Mertoğulu" yok olucak, sadece Bülent olarak kalıcaksın!

Baran kapıyı carparak odamı terk ediyor. Bende sinirle bir kac kez elimi duvara geciriyorum.

Baran'ın ağızından...

Melda kapının önünde beni bekliyordu. Ağlamıştı, ama ben onun bu gözyaşlarına dayanamıyorum, yeter artık. Biz cok ağladık artık mutlu olmanın zamanı geldi. Meldaya sıkıca sarılıyorum.