19.Bölüm

36 4 1
                                    

Meldanın ağızından...

Yalan!...olmaz Baran daha yeni benim yanımdaydı! Allah senin belanı versin Akın! Böyle birşeyi nasıl yaparsın. Olanlara inanmıyorum Ormanda deli gibi koşup bağırmaya başlıyorum.

Melda: Baran! Burdasın biliyorum lütfen ses ver .... tamam korktum haydi gel lütfen!

Tolga abi peşimden koşuyordu. Beni durdurmak icin.

Melda: tamam bak söyliyorum seni seviyorum bak dedim işte haydi gel. Sana aşık oldum bak söyledim haydi cık ortaya lütfen.

Ağlayarak yere cöküyorum. Tolga abi dediklerimin hepsini duymuştu ama bu şu an benim hic umrumda değildi tek istediğim şey Baranın gelip bana sarılması. Tolga abi gelip bana sarılıyor. Biraz önce dediklerimi duymazdan geliyor.

Tolga: tamam Melda sakin ol. Onu bulacağız merak etme....haydi gel eve gidelim.

Eve geldiğimizde herkesin herşeyden haberi vardı zaten. Halam fenalaşmıştı yine yatıyordu. Diğerleri ise Salondaydı...Akında. Akını salonda görmemle birlikte onun üstüne yürüymeye başlıyorum.

Melda: sen yaptın! Nerde Baran! Söyle!

Babam ve Taylan beni tutmaya calışıyordu.

Bülent: kızım ne yapıyorsun kendine gel.

Melda: nerde Baran?! Sen yaptın!...o yaptı Baba yemin ederim o yaptı!

Akın: Melda sen ne diyorsun? Ben evdeydim

Melda: yalan söylüyorsun! Beni aradın sacma sapan şeyler söyledin onun hakkında! Sen yaptın biliyorum söyle Baran nerde!!!

Taylan: Melda tamam yeter bırak Akını o birşey yapmadı.

Melda: ya bana neden inanmiyorsunuz?! Biliyorum diyorum size!

Bülent: Taylan, oğlum Meldayı odasına cıkarsana.

Melda: Ya Baba!

Taylan beni salondan cıkartıyor ve odama gidiyoruz. Cıldırmak üzereydim neden kimse inanmiyor bana?!.

Melda: ya Taylan bak sana yemin ederim o yaptı ya! Başka biri söz konusu bile olamaz o yaptı!

Taylan: tamam kuzu sakin ol

Melda: bu beni aradı bak!

Ona Son aramaları gösteriyorum kanıt olarak.

Melda: o aradığında biz kulübedeydik sonra Baran cıktı ve o aradı Baranı dışarı cıkar falan dedi sonra Baran zaten dışarda diyince keşke seninle vedalaşsaydı diye şeyler sacmaladı yemin ederim bak!

Taylan: tamam...eğer öyleyse yarın düzgünce konuşursun.

Melda: inkar ediyor görmedinmi?

Taylan: onun şu an biraz kafası güzel sadece...yarın konuşursun.

Konuşucam hemde öyle bir konuşucam ki o yaptı eminim ben. Sabah ilk iş Akının kaldığı odaya giriyorum. Kapıyı okadar sert acmıştım ki Akın bu sesle uyanıyor.

Akın: Gözlerimi ilk actığımda göreceğim şey sensen günüm aydın olacak demekki.

Gülümsüyor. Bu beni dahada tahrik ediyordu.

Melda: Barana ne yaptın

Akın: Melda ben-

Sözünü kesiyorum.

Güneşin YüzüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin