Güneşin Yüzü

28.Bölüm

Meldanın ağızından...

Akının Silahı Barana doğrultuğunu gördüğüm an cığlık atıyorum. Baran hemen beni geri itiyor ve silahın kafasına değmesini sağlıyor.

Baran: haydi sık!....Adamsan yaparsın hadi!

Hayır! Buna izin veremem. Ben onsuz yaşayamam.

Melda: Hayır!

Baran: Melda sakın gelme uzak dur!

Eliyle beni uzak tutmaya calışıyordu.

Baran: sende sık artık hadi!

Akın gözünü bile kırpmıyordu. Daha fazla buna dayanamam ben. Hemen Baranı dikkate almayıp silahın önüne geciyorum. Baran beni uzaklaştırmaya calışsada hareket etmiyorum. Akın ise tedirgin olmuşdu.

Melda: asıl şimdi sık hadi!

Akın: Melda sacmalama cekil şurdan...

Beni itmeye calışıyor ama ben kendi elimle silaha destek veriyorum ve kendime tutuyorum.

Melda: cekilmiyorum! Hadi vur beni!

Baran: Melda cıldırtma beni!

Baran beni geri cekmeye calışıyor ama onu sertce itiyorum. Akının gözlerinin icine bakıyorum gözlerimi bile kırpmadan.

Melda: ne duruyorsun Akın? Vursana beni? Cok aşıksın ya?

Akın:...s...seni...seni vuramam ben...

Bunu bildiğim icin zaten şu an burda böylece rahat durabiliyordum. Akın benim bu hayatta tanıdığım en iğrenc adam ama beni sevdiğini biliyordum...ve Baran icin bunu kullanabilirdim.

Melda: hadi kanıtla bana sevgini! Beni vuramayacağını göster.

Akın silahı sinirle yere fırlatıyor.

Akın: bu iş burda bitmedi!

Baran Akının üzerine atlamak isterken onu durduruyorum. Akın yanımızdan ayrılıyor. Baran hemen bana sarılıyor ve boynuma öpücükler konduruyor.

Baran: salaksın sen! Ya sana birşey olsaydı ben ne yapardım hic düşündünmü?

Yaşayamazdım! Gözlerine derin derin bakıyorum.

Melda: zaten düşündüğüm icin önüne gectim!....cünkü sana birşey olsa zaten yaşayamazdım.

Yeniden sıkıca sarılıyor bana. Arabaya gecip yeniden eve gidiyoruz ...yani ikimizin evine. Bunu söylemek cok güzel bir duyguydu. Yolda aklıma evdekiler geliyor. Bu olanlardan sonra bugün eve dönemezdik o yüzden haber versek iyi olurdu.

Melda: Baran, evdekilere haber vermemiz lazım gelmicez diye

Kafasını olumlu anlamda sallıyor.

Baran: haklısın. Sen ara dayımları bende Anneme mesaj atarım...

Melda: ne söylicem ki...

Baran: Arkadaşında kaldığını söylersin...ders icin. Bende kafa dinlemek icin otelde kalcağımı söylerim.

Vay be zekaya bak. Nekadarda kurnaz. Baran bey inşallah birgün beni atlatmak icin calıştırmazsın kafanı böyle. Annemleri arıyorum ve arkadaşımda kalıcağımı söylüyorum. Şaşırıyorum, cünkü büyük bir tepki bekliyordum ama tam tersine annem gayet olumlu yaklaştı. Baranda halama mesaj atıktan sonra evimize varıyoruz. Barana eve girene kadar kolumla destek veriyorum. Her nekadar o Akını dövmüş olsada onunda durumu cok iyi değildi. Eve girdiğimizde Baranı yatağa yatırıyorum.