Güneşin Yüzü

5.Bölüm

Arkadaşlar Bölüme başlamadan bir kaç şey söylemek istiyorum. Ben bir Karakter tanıtımı yapmıştım ama yayınlanmadı galiba. O yüzden kafa karışıklığı olmasın diye buraya yazmak istiyorum.
Karekterler:
Melda Mertoğulu:      Hande Erçel
Baran Mertoğulu:      Cağtay Ulusoy
Taylan Mertoğulu:     Seçkin Özdemir
Bülent Mertoğulu:     Erkan Petekkaya
Tekrar kusura bakmayın. İnşallah bu Bölümüde keyif ile okursunuz. İyi okumalar.

5.BÖLÜM

3 hafta sonra...

Meldanın Ağızından...

Dün Tasarımlarımın üzerinde calışırken uyuya kalmışım. Sabah kalkıp üstümü giyiyorum ve Kahvaltımasasına gidiyorum. Sadece Annem ve Babam var. Diyerleri neredeydi?

Melda: günaydın...

Heves: günaydın Kızım

Melda: Halamlar nerede?

Bülent: sen dün erken uyudun ne olduğunu bilmiyorsun tabi.

Melda: uykuya dalmışım.. ne oldu ki?

Bülent: inşaat bitti. Ve dün herkes kendi evlerinde kaldı. Camdan bak. Artık hep beraber yaşıyoruz hatta bu tarafa giren yola "Mertoğulu köşkleri" yazdırdım.

Melda: artık hep ayrı mı yemek yiyeceğiz?

Bülent: tabikide hayır kızım. Tam tersi artık hep beraber yaşadığımız icin genelde beraber yeriz. Sadece daha yeni yerleştikleri icin bugün kendi evlerinde yemek istediler.

Kahvaltımı yaptıktan sonra Gözde Halamın köşküne geciyorum. Onlar halen Kahvaltıdaydı

Gözde: aa Melda canım ne güzel sürpriz gelsene

Melda: şey ben sadece bakmak icin geldim. Evlerin bittiğini bilmiyordum. Dün calışırken dalmışım.

Melis: okadar güzel ki Melda. Heleki odam. En cok güneş alan benim kendi terasım ve banyom da var aynı senin odan gibi. Gel göstereyim.

Melisin beni cekiştirmesiyle odasına geliyoruz. Gercekten cok güzel bir Oda. Cok gecmeden yanımıza Baran geliyor.

Baran: rahat bırak kızı Melis

Melis: A a sana ne oluyor odamı gösteriyorum ben.

Melda: sorun değil. Hem kuzenim beni neden rahatsız etsin ben gayet keyif alıyorum

Baran: vay kız dayanışması?

Melis: herzaman!...ay dur gel bir de Abimin odasına bak tabiki benimki kadar olmasada o da fena değil.

Hemen karşıdaki oda Baranındı. Iceri girdiğimizde hic Baranın olduğunu tahmin edemeyeceğim bir odaydı. Sade, icerde bir Yatak ve Elbisedolabı, bir calışma masası, koltuk ve television bölümü, ve Özellikle büyük olan bir raf. Rafın üzerinde filimler ve fotoğraflar diziliydi. Fotoğraflar karışıkdı coğu ben Taylan Baran Mert ve Melisin birlikte cekindiği Fotoğraflardı. Babam ve Halamlarında Fotoğrafları vardı. Tüm Aile olduklarımızda. Ama bir tane Fotoğraf dikkatimi cekiyor...bu...bu benim ve Baranın 3 yaşındaki Fotoğrafı. Fotoğrafda Benim kolum Baranın omuzunda ve yanağına kocaman bir öpücük konduruyorum Baran ise tüm dişlerini cıkarmış sırıtıyor. Bu cok güzel bir fotoğrafdı. Cocukluk anılarım canlanıyordu. Hemen gidip fotoğrafı elime alıyorum

Melda: bunu nerden buldun?

Diye soruyorum. Tebessüm ederek.

Baran: şey dün Albümleri karıştırırken rastladım. Cok hoşuma gitdi koymak istedim