Güneşin Yüzü

38.Bölüm, Sezon Finali

Baran'ın ağızından...

Melda! Hayır olamaz, Melda!!!. Nasıl patlatır o bombayı. Ne yapacağımı şaşırıyorum. Böyle Parmaklarımın ucu uyuşmaya başlıyor. Hemen camdan dışarı bakıyorum. Araba patlamıştı ve şu an yanıyordu. Etrafta kimse görünmüyordu. Allahım sen koru. Hemen aşağı doğru koşarken Anneme seslenmeyi ihmal etmiyorum.

Baran: bunu yapmayacaktın Anne!

Gözlerimdeki yaşlar süzülürken arabaya doğru koşuyorum. Lanet olsun!

Baran: Melda!

Okadar caresizdim ki. Birden arkamdan biri bana sesleniyor.

Melda: Baran...

Meldanın sesi! Hemen ona doğru dönüyorum. Yaşıyor!. Allahım cok şükür! Bana doğru koşuyor, onu hemen kollarımın icine alıyorum.

Baran: iyisin! Cok korktum seni kaybedicem diye.

Yüzünü avucluyorum sonra başını başıma dayıyorum.

Baran: sen...siz nasıl kurtuldunuz?

Taylan ve Yaseminde bu sırada yanımıza geliyor.

Melda: arabadan cok tuhaf sesler cıkmaya başladı, Taylanda uzaklaşalım en iyisi dedi.

Okadar rahatladım ki. Meldayı kaybettiğimi sandığım o an sanki hayatım bitmiş gibiydi...düşüncesi bile beni öldürüyor. Meldanın alnına bir öpücük konduruyorum.

Baran: iyisiniz değil mi?

Hepsinden olumlu cevap alınca tamamen rahatlıyorum.

Yasemin: e haydi artık gidelim ozaman.

Taylan: korkma kardeşim sende, bak dayımlar falanda geldi gördü zaten...söyledim bütün arabalar kontrolden gecirilcek...sonucta eskidiler olabilir böyle şeyler iyi ki fark ettik.

Melda elimi tutuyor.

Melda: haydi gidelim...

Baran: tamam siz durun ben telefonumu falan alıp geliyorum.

Yanlarından ayrılıp hemen odama, Annemin yanına cıkıyorum. Olduğu yerde anlaşılan beni bekliyordu. Yanına gidip kolunu sertce tutuyorum.

Baran: eğer birdaha böyle birşey yaparsan cok kötü olur Anne!

Kolunu benden kurtarıyor.

Gözde: olmaması senin elinde oğlum...

Gözlerimi deviriyorum.

Baran: Meldadan ayrılmamı istediğini biliyorum ama-

Sözümü kesiyor.

Gözde: istediğim şeyde biraz değişiklikler oldu...

Ne demek istiyordu şimdi? Derin bir nefes alıyorum

Baran: ne istiyorsun?

Gözde: sen şimdi git, güzelce Meldayla vakit gecir...akşam istediğim şeyi sana söylicem Baran...

Tam gözlerinin icine bakıyorum.

Baran: birdaha Meldaya zarar vermene izin vermicem!

Gözde: inşallah

Beni deli ediyordu. Cıldırıyorum resmen. Telefonumu alıp Melda, Taylan ve Yaseminin yanına gidiyorum. Birlikte bir AVMye gidiyoruz. Ilk önce bir kac yerde bakınıyoruz. Nekadar rahatlamış olsamda, aklım hala bombadaydı ben resmen Meldayı kaybediyordum...ayrıca Annem her an ona yine zarar verebilir...ben Meldaya zarar vermesine asla izin vermicem...Annemin istediği herneyse, Meldayı korumak icin yapıcam en azından evlenene kadar ve buralardan gidene kadar. Ben bunları düşünürken Melda yanıma geliyor. Yüzümden aklımın hala olanlarda olduğunu anlamıştı galiba.