Güneşin Yüzü

36.Bölüm

Melda'nın ağızından...

Baran bana şu an evlenme mi teklif etti yoksa ben mi yanlış duydum...inanamıyorum, resmen biraz önce Baran bana evlen benimle dedi. Yağmura okadar sevinmiştim ki Baranın söylediği hicbirşeye dikkatimi veremiyordum ama bu cümle beni kendime getirdi. Inanmıyormuş gibi Barana bakıyorum, hicbirşey söyleyemiyorum. Elimi tutuyor ve yeniden konuşmaya başlıyor.

Baran: evlenelim Melda, kendi hayatımızı kuralım kimse bize karışamasın...

Öyle sıcak bakıyor ki. Hayır diyecek olsam bile ,ki asla Barana hayır demem ben, diyemezdim. Okadar heycanlıydı ki şu an elimi tutarken elinin nasıl titrediğini hissediyorum.

Baran: benimle evlenirmisin Melda?

Gözlerinin ici gülüyordu. Kollarımı kocaman acıp kendimi onun kollarına atıyorum ve bağırmaya başlıyorum.

Melda: evet, evet, evet evet eveeettt. Seninle herşeyi yaparım Prensim beniimmm

Beni kaldırıp döndürmeye başlıyor. Sonra başımı kendi başına yaslıyor ve yüzümü avucluyor.

Baran: sana söz veriyorum cok mutlu olucaz.

Melda: ben herzaman mutluyum seninle.

Baran: hemen yarın Tarih alalım

Kafamı olumlu anlamda sallıyorum ve hemen odama cıkıyorum. Okadar heyecanlıydım ki yerimde duramıyordum. Ya Baran bana resmen evlenme teklif etti. Kimse bize karışamayacak, sadece biz olucaz. Kendimi hemen yatağıma atıyorum ve cok huzurlu bir uykuya dalıyorum. Inşallah rüyamda Baranı görürüm. Sabah güneşin ışığı ile kalkmayı cok isterdim ama malesef midemin bulantısıyla bitlikte kendimi lavaboda buluyorum. Dün yediğim ne varsa cıkardıktan sonra rahatlıyorum. Off ya, cok kötü üşüttüm herhalde...ama benim keyfimi bugün kimse bozamaz. Bir duş alıp kendime geliyorum sonra hemen üstümü giynip kahvaltıya iniyorum. Ağzım kulaklarımdaydı, herkesin dikkatini cekmeyi başarmıştım.

Gözde: Melda? Halacım keyfin yerinde. Özlemişiz seni böyle görmeyi.

Gözde halama yaptıkları yüzünden hala kızgındım ama unutmaya calışıyorum.

Melda: öyle. Bugün keyfimi kimse bozamaz.

Bunu derken Barana kacamak bir bakış atıyorum. Anlamış olmalı ki tebessüm ediyor.

Heves: bu mutluluğunun sebebi ne kızım? Söylede bizde mutlu olalım.

Melda: bana kalsın.

Annemin ısrar etmemesine şaşırıyorum. Babamın birden ayağa kalkması beni dahada cok şaşırtıyor. Herkes ona dönmüştü.

Bülent: ben birşey söylemek istiyorum.

Bakışlarını bana ceviriyor.

Bülent: sana cok kötü şeyler yaptım kızım, belki Baba bile olamadım...ama ben senin sacının teline bile kıyamam ki. Canımsın sen benim, senin icin yaşıyorum ben. Hicbirşey senin bu gamzelerinden önemli değil...

Babamın gözleri dolmuştu, anneminde....ve tabiki benimde. Onun yaptıklarını asla unutmayacam ama...ne olursa olsun o benim Babam...o da benim canım. Dayanamıyorum ve bende ayağa kalkıyorum. Kendimi birden Babama sarılırken buluyorum ve gözyaşlarımı serbest bırakıyorum.

Melda: özür dilerim bende eğer seni üzdüysem.

Bülent: sen beni üzemezsin ki aşkım kızım, asıl ben seni üzdüm, ben özür dilerim!