☠ASİL ESEN MELTEM☠

AEM☠BÖLÜM||34

PLAYLIST/ ( ŞARKILARIN VİDEOLARI VE İSİMLERİ ÇALINMASI GEREKEN YERDE BELİRTİLİYOR.)

1) NICKELBACK / LULLABY
2) BEST YOUTH / MIRRORBALL
3) SIMPLE RED / HOLDING BACK THE YEARS

♓♓♓

NICKELBACK / LULLABY

Alt notalardan yükselip orta nüanslarda insanın ruhunu içine kıstıran bir melodi gibiydi korkum ve şu an en üst notadaydım.

Damarlarımda ki kanın betonlaştığını hissederken, "Hemen gitmem lazım."dedim beni izleyen dört çift göze kendimi şaşırarak bakarken.

Koşmak için ileriye atıldığımda Mustafa kolumdan yakaladı,"Sakin ol Meltem, beraber gideriz. Arabam dışarıda."mantıklıydı. Başımı salladım hızlıca ve beraber dışarıya çıkıp arabaya bindik.

Kimsenin soru sormaması tuhaftı ve mantıklı olan bu soru üzerinde düşünmekti ancak Merve'nin az önce bana ağlayarak söylediği her bir kelime kulaklarımda çınlarken mantıklı düşünmek imkânsızdı.

Herkes korku içinde olduğumu biliyor gibi sessizlik içerisinde yolculuğa devam ederken nefesim kesiliyor gibi hissediyordum.

Sevdiğini kaybetme korkusunun bu denli kötü olacağını düşünememiştim. Annemden sonra kimsenin kaybının beni bu denli çaresizliğe düşürecek kadar korkuya sürükleyeceğini düşünememiştim.

"Bas şu gaza."diye bağırdığımda sessizliği Yaran yüksek sesim yüzünden herkesin irkildiğini hissettim. Birisi hariç. Gözlerinin üzerimde olduğunu en baştan beri hissettiğim tek kişi, Asil.

Dikiz aynasına baktığım anda onun ela gözlerine yakalandım. İrisleri yalnızca renklerini vurguluyordu, hiçbir duygu yoktu. Bomboşdu.

İrkildim.

Neyi gizliyordu?

Araba durunca gözlerimi ayırdım ondan ve geldiğimiz yere baktım.

Hotel Sheraton.

Burada ne işi olduğunu bilmiyordum Merve'nin ama saflığı yüzünden başına açabileceği işler zihnimde birer girdap oluşturdukça daha çok korkuyordum.

Hiç beklemeden inip koşmaya başladım.

Devrim'in arkamdan ismimi bağırdığını duydum ama durmadım.

Döner kapıdan içeriye girdiğimde beni boş bir giriş karşıladı, sağımda küçük bir bar solumda bekleme lobisi vardı. Kolonların alt kısımları kırmızı ledlerle parlıyordu ve aklıma getirdiği tek şey, kandı.

"Meltem."diyerek arkamdan yaklaşan 4 erkeğin varlığını hissettim ve o anda yanımızda genç bir kadın bitti. Üzerinde ki kıyafetine kafa yormadım ama adam yerine koyulmam için illa yanımda bu erkekler mi olmalıydı?

"Yardımcı olabilir miyim?"dedi ince ve nazik sesiyle. Gözlerine kadar ulaşmayan gülümsemesinde ki keskinlik ve doğallık işinde henüz yeni olduğunu hissettirdi.