21 / Zehir

189 13 7
                                    

Karar vermeliydi.

Irmak, elindeki telefonu evirip çevirirken Nejat'ın söyledikleri aklından gitmiyordu. Kargo evinde bir süre daha saklanabilirdi ama onu eninde sonunda burada da bulurlardı. Şehir değiştirmek zorundaydı, belki de yurt dışına gitmek zorunda kalacaktı. Tolga'nın günler önce önüne sürdüğü numarayı telefonuna yazıp karşı tarafın cevap vermesini bekledi.

"Aramanız uzun sürdü, Irmak Hanım."

"Sizinle iş yapmayacağımı haber vermek için aradım."

"Bunu duymak üzücü. Elinizdeki bilgileri bizimle paylaşmayacağınızdan emin misiniz?"

Irmak, elindeki kartı hala evirip çeviriyordu. Bir şeylere karar vermeden önce her şeyi hesaplamalıydı.

"Sadece elinizdekileri. Daha fazlasını beklemiyoruz."

"Belki sonra. Şimdi değil."

Tolga'nın sesi, Irmak'ın son cümlesinden sonra keyiflenmişti.

"Teşekkürler."

Irmak, kapanan telefon ekranına boş boş baktıktan sonra Nejat'ın söylediklerini düşündü. Nejat onu korurdu ama bir yere kadar. Nasıl olsa yalnız kalacaktı ama bu şehirde değil. Kardeşini kurtardığından emin olduktan sonra her şeyi arkasında bırakıp başka yerlere gidebilirdi.

🎫

Tolga, Yeşim'in kiralık dairesinin kapısını kırmaya yeminli gibi yumrukladı. Yeşim, öfkeyle kapıyı açtığında Tolga çok daha büyük bir öfkeyle Yeşim'i omuzlarından tutup itti.

"Hayvan!"

"Kes! Sana Rüzgar'a yakın olmanı söyledikçe ondan kaçıyorsun. Sana bunun için mi para veriyoruz?"

"Paraymış! Ne parası? Hangi para? Aylardır cebime tek kuruş girmedi!"

"Bizim cebimizden taşıyor zaten! Senin yüzünden milletin ağzına bakıyoruz. Hem de en kötü zamanımızda..."

Tolga, bir eli belinde diğer eli alnında öfkeyle bir ileri bir geri gidip geliyordu. Patronunun sürekli para kaybettiğini, şirketin batmanın eşiğinde olduğunu, herkesin onları yüzüstü bıraktığını Yeşim'e anlatamayacak kadar öfkeliydi. Yeşim, mutsuzlukla bir köşeye oturmuş yeri seyrediyordu.

"Ondan ayrı kalmaya ben de meraklı değilim."

Tolga, kıza bakarken küçümseyici gülüşünü yüzüne yerleştirdi.

"Âşık mı oldun? Aptal..."

Yeşim, kendini Tolga'ya karşı savunacak değildi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yeşim, kendini Tolga'ya karşı savunacak değildi. Tolga'yla olan geçmişleri ikisinin de hatırlamadığı bir tarihe dayanıyordu; ikisi de birbirini iyi tanırdı. Tolga, Yeşim'in oturduğu koltuğun karşısına çektiği sandalyeye kendini bırakıp saçlarını karıştırdı.

KargoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin