47 / Panzehir

41 8 3
                                    

Hicran Sönmez. Altmışlı yaşlarının sonlarında olmasına rağmen güzelliğini korumayı başarmış bir kadındı. Kahverengi gözlerinin her bir yanı tecrübeli çizgilerle sarılmış, dikkatli bakışları rimeliyle güzelleşmişti. Çıkık elmacık kemikleri, çökkün yanakları ve köşeli yüzü ile oldukça otoriter bir imaj çiziyordu. Nevzat böyle düşünüyordu, Zerrin'in çocuğunu emanet etmek için ideal biriydi. Şimdiye kadar pek çok çocuk yetiştirmiş, zamanı geldiğinde onları yerlerine ulaştırmış ve her defasında arkasında hiçbir iz bırakmadan kaybolmayı başarabilmişti. Hicran Sönmez'in mesleğiydi bu; kiralık üvey anne. Bir şehirde uzun süre ve iki kez ikâmet ettiği görülmezdi. Dünyanın pek çok yerini dolaşmış profesyonel bir suçluydu.

"Hicran Hanım, teklifimizi kabul ettiğiniz için minnettarız

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Hicran Hanım, teklifimizi kabul ettiğiniz için minnettarız. Çocuğun emin ellerde olduğunu bilmek bizim için çok önemli."

Nevzat karşısındaki kadını uzun ve detaylı araştırmalar sonucunda seçmişti. Kadın, kahverengi koltuğun gerisine doğru biraz daha yaslanırken Güneş'in hikayesini duymak istiyordu.

"Çocuk hakkında bilmem gerekenler nedir?"

"Annesi maalesef doğum sırasında öldü ve babasına ulaştırılması için biraz zaman geçmesi gerekiyor. Annesi ölünce babası onu kabullenemedi..."

Kadın sıkılarak kaşlarını kaldırdı ve parmaklarının kenarlarını birbirine yapıştırarak avucunu havaya açtı.

"Bunlar beni ilgilendirmiyor Nevzat Bey. Sadece aklı erdiğinde ona anlatacağım hikayeden bahsedin."

Nevzat elindeki gri defteri kadına uzattı. Yanındaki siyah deri çantayı masanın üzerine bırakırken kadına baktı.

"İstediğiniz tüm bilgiler bu defterde, fotoğraflar da var. Çocuğa sıkça babasından bahsetmenizi istiyorum. Nadiren de annesinden. Paranız çantanın içinde."

Kadın başını onaylayarak sallarken Nevzat bunun izleyebileceği en doğru yol olduğunu düşünüyordu. Kadına ödeyeceği parayı aylar öncesinden ayarlamış, Ziya Mermerci'nin Zerrin'den bile gizlediği kara paralarını bu işe ayırmıştı. Zerrin'e bir söz vermişti ve bunu tutacaktı. Zamanı geldiğinde Kartal kızını kollarına alacaktı. Kadın bir süre düşündü ve Nevzat'a döndü.

"Bu gece çocukla birlikte şehri terk edeceğim, elinizi çabuk tutun."

🎫

Dinlenme sırası Onur'a gelmişti. Aslında hiç dönmek istemiyordu evine, odasına. Bu onun için anormal bir şeydi. Üzerine daha rahat bir şeyler giydikten sonra uyumak için yatağına uzanmadan önce penceresinin panjurlarını kapattı, karanlığın ona yardım etmesini umuyordu. Olmadı. 

 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KargoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin