38 / Panzehir

77 10 6
                                    

Başını dosyaların arasından çıkartıp masanın üzerinde titreyen telefonuna cevap verene kadar ofisinin dağınıklığını fark etmemişti.

"Zerrin?"

Zerrin'in tedirgin ve aceleci sesi Nejat'ın kulaklarına ulaştı.

"Nejat, sana anlatmam gereken şeyler var, çok önemli."

Yoğun bir günü ardında bırakırken Zerrin ve Kartal'ın evine giden Nejat'ın içinde korku tohumları filizlenmişti. Direksiyonu tutmuyor adeta suyunu çıkartıyordu. Yollar bir sağa bir sola eğilip büküldükçe başı daha fazla dönüyordu. Küçük bir bahçenin içinden geçip demir kapıya ulaştı, zile basarken bu evin Kargo evinin yanında çok küçük kaldığını düşündü.

"Hoş geldin Nejat."

İki katlı evin giriş katından yukarıya iki spiral merdiven tırmanıyordu. Üst kattaki dört odanın kapıları birbirine bakıyordu. Sağdaki ilk kapıdan geçip koltuklara oturduklarında Nejat, Zerrin'in iyi olmadığını gördü. Titreyen ellerini dizlerine bastırmış derin nefesler alıyordu. Gözlerini Nejat'ın olmadığı her noktaya çeviriyordu. Nejat bu tuhaflığa bir son vermek için ayağa kalkıp Zerrin'in yanına yaklaşmayı denese de kadının havaya kalkan eli onu yerine geri döndürdü.

"İyiyim. Sadece sana bir şeyleri anlatmadan önce masanın üzerindeki kartı alıp okumanı istiyorum."

Nejat, çatık kaşlarının altındaki şüpheli bakışlarını Zerrin'den çekip ortadaki sehpanın üzerinde dolaştırırken sarı, simlerle kaplı bir kutunun içindeki küçük kâğıdı gördü. Kutuyu eline alırken Zerrin'e bir göz attı ve kutunun içindeki notu okudu.

"Ziya Mermerci ölmedi."

Sesli söylendiğinde daha da korkutucu bir hal almıştı bu cümle

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sesli söylendiğinde daha da korkutucu bir hal almıştı bu cümle. Zerrin, gözyaşlarını silerken titremesine engel olamıyordu. Nejat, Zerrin'in bu kez çok daha fazla korktuğunu anlamıştı.

"Şerefsizler..."

"Nejat... Bu evin adresini bulmaları imkânsızdı. Kimseye söylemedik. Kimse gelip gitmedi."

"Kimler biliyor?"

Zerrin, kesik nefeslerinin gölgesinde yavaşça konuştu.

"Benim çalışanlarım ve Kartal'ın ekibi..."

"Şüphelendiğin birileri var mı?"

"Adamlarıma güveniyorum."

"Öyleyse Kargo'dan şüpheleniyorsun."

Zerrin'in demek istediği bu değildi, Nejat konuyu bir sonuca bağlamak için acele ediyordu.

"Hayır. Hayır, tam olarak öyle değil... Bilmiyorum."

KargoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin