23 / Zehir

193 14 6
                                    

Erkan, iki adamıyla birlikte gömlekleri teslim etmek için yola çıktığında Nesrin Albay için pek çok şeyin sonu gelmişti. Evine ve eşyalarına son kez baktı. Baştan aşağı giydiği siyahlar gidecek olanlar için değil çoktan gitmiş olanların matemi içindi. Nuh'un masanın üzerindeki fotoğrafına baktı, onu burada bırakacaktı. Fotoğrafı dudaklarına götürdükten sonra Nuh'un kullanılmayan bilgisayarının yanına koydu. Artık evinin kapılarını kilitleyip yeni hayatına başlamalıydı.

 Artık evinin kapılarını kilitleyip yeni hayatına başlamalıydı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎫

Günün yarısı geride kalmışken kuryeler gitmeleri gereken yerlere ulaşmışlardı. Üç farklı yerde üç farklı kapı Kargo kuryelerine açılmıştı.

"Paket sahibine teslim edilecek."

Bu, kuryelerin paketleri bizzat verecekleri anlamına geliyordu. Kargo'nun kuryeleri güvenilirdi, kimse onlara "içeri giremezsiniz" demezdi. Herkes önlerinden çekilir ve onlara yol verirdi. Son zamanlardaki hızlı yükselişleri onları yer altı dünyasının önde gelen taşıyıcılarından yapmıştı; içlerinde kopan fırtınaları kim bilebilirdi ki? Kuryeler, ellerindeki gömlekleri onlara verilen isimlerin ellerine bıraktı ve yuvalarına dönmek üzere yola çıktı.

🎫

Kartal'ın telefonu kayıtsız bir numarayla sesini yükseltti.

"Sizi bitireceğim."

"Ne?"

Kartal, karşı taraftan cevap alamayınca kimle konuştuğunu daha çok merak etti.

"Kimsiniz?"

"Gömlekleri gönderdiğiniz baronlardan hayatta kalanıyım! Hepimizi ortadan kaldırmak istediniz ama yapamadınız."

Kartal hiçbir şey anlayamayarak adamın devam etmesini bekledi.

"Zehirli gömlekler... Çok zekice Kartal Sarrafoğlu, çok zekice. Senin gibi okumayı seven biri için bu planı bulmak zor olmamıştır... Baronlarla iş yapmaktan nefret ettiğinizi bilmeyen yok. Onları ortadan kaldırmak sizi mutlu edecektir."

"Biz paketlere dokunmadık. Bizim kurallarımızda müşteri istekleri..."

"Bunun arkasında sizin olduğunuzu biliyoruz. Büyük bir hata yaptınız."

"Bizi tehdit edemezsiniz. Bize dokunmanız sizin sonunuzu getirir, unutmayın."

Kartal, yüzüne kapanan telefonu avucunda sıkıştırıp odasından çıktı. Koridoru inleterek yürüdü. Adımlarının gürültüsü kalp atışlarıyla yarışıyordu. Kartal'ın öfkesi, Onur'un odasına Kartal'dan önce girmişti.

"Gömlekler zehirliymiş, ikisi ölmüş."

Onur'un şaşkın bakışları Kartal'ın öfkesini katlamıştı.

"Baronlardan ikisi. Kalanı da bizden intikam alacağını söylüyor. Onur, sana tek bir şey soracağım, biliyor muydun?"

 Onur, sana tek bir şey soracağım, biliyor muydun?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KargoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin