Grondia

İkinci Kitap: Bölüm 8 Sanırım

Ryuu uzun süre ağladıktan sonra zorla kendine gelmeyi başarmıştı. Yorgun düşen bedenini dinlendirmek için yatarken sessizce uyuyordu. Diğerleri Ryuu' nun sakinleşmesini beklemeye karar vermişlerdi. Toun hele sesini bile çıkarmadan sadece düşünüyordu. Başına aldığı diğer belalarla birlikte Ryuu' yu da sıkıntıya soktuğu için kendini parçalamak istiyordu. '' Toun yeter artık. O kadar da üzme kendini. '' Yura en sonunda sinirini belli ederek Toun' a patladı. O da Ryuu için üzülse de en azından saygı gösteriyor ve kendisi atlatsın diye bekliyordu. Toun gibi kendini de paralamıyordu.

'' Ne yapıcağımı bilemiyorum Yura. Ryuu' nun bu kadar zor şeyler yaşadığını beklemiyordum. '' Hüzünlü sesiyle konuşunca Yura ensesine bir tane geçirdi. '' Salak yaşadıkları ağır olsa da Ryuu o. Atlatmak için biraz zaman versek yeterli. '' Yura, Ryuu' ya delicesine güveniyordu. Böyle bir durumu hemen atlatacağına emindi. '' Ayrıca Ryuu' nun çok özel bir ortağı var. Gerekirse ortağını buluruz. '' / Ah yavrucaklar Met' in gücünü bilmiyor :D/  Toun onaylarken içindeki suçluluk duygusundan kurtulmaya çabaladı. Claudi, Toun' un koluna sarılırken onu teselli etmeye çalıştı. '' Üzülme canım. '' Yura ikiliye bakarken hayaller alemine dalmadan edemedi. Sadece iki ay önce yaşanmıştı her şey. Claudia ile Toun ikilisinin yanında Natali ve Yura. O kadar uyumluydular ki... Lakin kabus gibi gerçek üstlerine çabuk çökmüştü. Natali' nin ailesi!

Yura düşünmeye devam etse de çözüm bulamayacağına emindi. Ryuu' ya danışmak istiyor olsa da cesarette edemiyordu. Derin bir nefes alarak arkasına yaslandı. On kişiyi rahatça taşıyacak boyuttaki at arabasında herkes dağınık biçimde yatıyordu. Yura arkadaşlarına bir kez baktıktan sonra gözlerini kapatarak düşünceleri arasında kayboldu...

Gece geç saatlerde ay pırıl pırıl parlarken Ryuu gözlerini açtı. Tam atlatmamış olsa da durumu düzelmişti. En azından artık içi rahattı. Açtığı gözleri karanlık yüzünden bir kaç saniye göremese de hemen alışmıştı. Çevresine bakındığında arkadaşlarının uyuduğunu gördü. Ustası ise at arabasını kullanan kişinin yanında olası bir saldırıya karşı nöbetteydi. Ryuu her şeyin olağan olduğuna emin olduktan sonra acıkan karnını doyurmak için boyutsal yüzüğünden bir parça ekmek çıkarttı. Ekmeği yerkende düşünüyordu. Son yaşananlar yüzünden arkadaşlarını aksatmıştı. Artık onlara ilgi göstermesi gerekiyordu. Ayrıca Met' i özlemişti. Arkadaşlarıyla ilgilendikten sonra Met' i arayışa çıkacaktı. Planlarını hızla belirledi. Önce arkadaşlarının bir sorunu varsa onunla ilgilenecekti. Sonra tek başına Met' i arayışa çıkacaktı. Ve yeterli güce ulaştığında Yura ile krallığı basmaya gidecekti...

Ryuu yemeğini bitirdikten sonra ustasıyla konuşmaya karar verdi. Kimseyi rahatsız etmek istemediğinden gölge adımlarını kullanarak ustasının yanında belirdi. '' Usta. '' Atı süren kişi Ryuu' yu fark etmese de İhtiyar Lo anında fark etmişti. '' Uyanmışsın Ryuu. Daha iyi misin? '' Ryuu kafasıyla onayladı. '' Sorun yok usta. Ne zaman akademiye varmış oluruz? '' İhtiyar Lo durumu üstelemeyi düşünmüyordu. '' Sabah saatlerinde varmış oluruz. Acelemiz yok diye yavaş gidiyorduk. '' Ryuu onayladıktan sonra tekrar gölge adımlarıyla içeriye döndü. Meditasyon pozisyonu alırken zihnini sakinleştirmeye başladı. İstemsizce bedeni Gko enerjisi çekmeye başlamıştı. Ryuu buna tepki göstermedi. İlk zamanki gibi yavaş çekiyordu gene. Zihninden okuduğu kitabın bölümlerini geçirirken aklına daha önce hiç gelmemiş bir şeyi fark etti. Gko enerjisiyle efsunlama!

Gko enerjisiyle efsunlama kitapta kısa biçimde geçiyordu. Genelde efsunlanan cisimler normalden daha sağlam olsa da ağırlaşıyordu. Ryuu bir saniyeliğine aklından Draken' ı geçirdi. '' Düşünme bile beni Patron. Benim üzerimde zaten lanet varken üstüne efsunlarsan kontrol edemezsin. '' Ryuu cevap vermeden seçeneklerini gözden geçirdi. Gko enerjisiyle bir pelerin yapabiliyordu ama bu onu zor ve yorucuydu. O zaman neden bir pelerini Gko enerjisiyle efsunlayamasın? Boyutsal yüzüğünden çıkardığı basit pelerini önüne koydu. Üç adıma ihtiyacı vardı. İlk olarak bir efsun oluşturmalıydı. Çizdiği özel çizgilerin bir anlamı vardı. Hepsini okurken ezberlemişti.