Okul çıkışı eve otobüsle gitmek zorunda kalmıştım. Yağmur şiddetini artırmış, durağa yürüyene kadar saçlarımda kuru yer bırakmamıştı.
Etüte kaldığım için akşam olmuştu. Otobüsün bu saatte boş olmasını fırsat bilerek en arkaya oturup, kulaklığımı çıkarttım. Müzik listemi oynatmaya başladım. Zaten tüm şarkılarım rapti. Rap benim için bir tutkuydu. Öylesine dinlenecek bir şey değildi, sözlerinde kendimden bir parça bulabiliyordum.
Telefonumu kapatmaya yeltenirken, alışkanlık haline getirdiğim A'nın engelini kaldırdım.
A: Son engel bükücü.
Nida: Nefes alsaydın bari, WhatsApp'ta mı yatıyorsun?
A: Komik mi?
Nida: Değil mi?
Nida: Adın ne?
Nida: Sana A mı deyim?
A: Yok B de sen bana, sonra beraber portakal soyarızndksms
Nida: Komik mi?
A: Komik.
Nida: Emsi yaralı A. Yoyo djjdks
A: sjjskss şükürler olsun tek anormal ben değilmişim.
A: Ee ne yapıyorsun?
Nida :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
A: Otobüsle mi gidiyordun sen eve?
Nida: Bugünlük böyle oldu? Yağmur fena yağıyordu.
A: Anladım.
Nida: İneceğim birazdan.
A: Biliyorum.
Kaşlarım çatıldı.
Nida: Kimsin sen?
Son görülme 17.34
