ÇEVRİMİÇİ

3.3

Okulun kapısından içeri girerken birisi hızla sol omzuma çarptı. Şaşkınlıkla gözlerimi büyütürken çarpan kişinin Mustafa olduğunu gördüm.

"Ayı mısın be?" diye bağırdığımda ellerini kaldırırarak koşmaya başladı. Telaşlı bir hali vardı. Sırtındaki spor çantası ve üzerinde ki eşofman takımıyla koşa koşa okula girdi.

Kaşlarım çatılırken birden Alp'in de ilk dersinin beden eğitimi olduğunu hatırladım. Yalnız o okulda olmayacağını söylemişti.

Bir dakika ne yani? Hıh. Omzumu salladım ve saçma sapan düşünceler arasından sıyrılıp okula girdim.

Sınıfa girdiğimde sabah sabah burnumun kemiğinin anasını belleyen pastırma kokusuyla karşılaştım.

Homurdanarak yanıma geçtim. "Sabahın köründe pastırma yiyecek kadar ne yaşadınız lan amipler."

Selen kıkırdadığında bitkin bir halde çantamı masanın üzerine başımı da çantamın üzerine koydum.

"Üzerimden ayı mı geçti lan? Çok yoruldum."

"Valla ayıyı dayıyı bilmem ama Avni Hoca iyi geçirecek orası belli."

Gözlerimi aniden büyüttüm. "Ne alaka lan?"

Selen bıkkınlıkla bana doğru eğildi. "Geometriden quiz var ya kızım."

Gözlerimi daha çok büyüttüm ve başımı koyduğum yerden doğrulttum. "Hassiktir. Haberim yok benim."

"Bence de hassiktir," diyerek karşılık verdiğinde üç çocukla ortada kalmış gibi omuzlarımı çökerttim.

Ulan Alp olsaydı yardım ederdi belki. Olsun bir şansımı deneyim ben.

Telefonumu çıkardım ve beklemeden ona mesaj attım.

Nida: Sıçtım.

Kısa bir süre sonra mesaj geldi.

A: Yine hangi ders?

Gülümsedim. Nasıl da biliyor.

Nida: Düdük Avni.

Nida: Geometri sözlüsü. Ne yapacağım ben?

A: Çalayım mı düdüğünü?

Nida: dnkdldö

Nida: Ay keşke. Ya ben ne yapacağım?

A: Beynin var. Onu kullanmayı dene.

Nida: Ha seninle konuşurken kullanmadığım şey.

Goldü tamam alkışlamayın.

A: Ha benimleyken kullanamadığın şey.

A: Yaparsın yaparsın sen.

A: Önce kendine güven. Sonra

A: Ne bileyim güven birilerine.

Nida: Denerim.