O ses SENSİN! (DÜZENLENİYOR)

O ses SENSIN! || 3. Bölüm

"Hadi Feriha geç kalıyoruz! Çok oyalanıyorsun ama hadi. Saat 13.30 hatırlatırım, seni çekimlere 14.00'de istiyorlardı. Yolumuz da var biraz. Hadi."

Çantasıyla kapıda bekliyordu Hande arkadaşını. Feriha ise heyecanla ordan oraya koşuyordu. Heyecanını yenmekte güçlük çektiği aşikardı.

"Geliyorum Hande, azıcık sabır et. Halimden anla ya. Televizyon'a çıkacağım! Sende kadınsın. Heyecandan öleceğim resmen."

Ne arasa bulamıyordu şu an ve bu onu daha fazla stres'e sokuyordu. Az kalsın delirecekti.

"Sana orda makyaj yapacaklar hanımefendi hadi ama ya, taksi bekliyor para yazıyor para! Ne bu süs anlamadım gitti. Hadi ama!"

Hande son anda sesini yükselttiğinde Feriha da abarttığını anladı be kapıya, Hande'nin yanına geldi.

"Off tamam geldim hadi çıkalım!"

"Ay sonunda yani. Patladım burda ama. Hadi çıkalım artık, hadi!"

Dedi Hande arkadaşına. Evden çıktıktan sonra kapıyı kilitlediler. Bindiler taksiye ve gazı köklediler. Rota: O Ses Türkiye stüdyosu.

*****

Emir, aklına güzel bir fikir gelerek, hemde değişiklik olur diyerek uyuyan Koray'ın yatağının baş ucuna yerleşti.

"Koray, Koray."

Dürttü arkadaşını genç şarkıcı ve devam etti sözlerine.

"Hadi kalk lan. Bugün sende geliyorsun benimle. Sıkılmamış olursun evde. Hadi."

İçinde değişik, anlam veremediği ama ona çok iyi gelen bir his vardı. Ne olacaktı ki?

"Abi yürü git başımdan ya. Zaten kafam çatlıyor! Sen git işte benim ne işim var orda?"

Dedi genç adam ev arkadaşına, uykusunun arasında konuşarak. Belli ki alkol'u fazla kaçırmıştı akşam. Ve şu an gerçekten uyumak istiyordu. Başka bişey istemiyordu.

"Abi hadi ya, kırma beni. Aralarda bi yemek yer geliriz, sohbet muhabbet. Hem bişey söyleyeceğim ben sana, baksana bana bi."

Daha fazla dürtünce Koray bıkkınlıkla Emir'e döndü ve Emir'e istediği ilgiyi vererek konuştu. Aklına Emir'in iddia'dan vazgeçtiği fikri gelince zaten anında gözleri parladı.

"He? Ne? Ne söyleyeceksin? İddaa'dan vaz mı geçtin yoksa? Vaz geçtin değil mi? Vaz geçtin? Ne olur vazgeçtim de! Lütfen lütfen!"

"Ne vaz geçeceğim be! Ölürüm de vaz geçmem. İddiamız iddia, ölmek var dönmek yok. Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın. Hem. Başka bişey diyeceğim ben sana."

Bunu duyunca sinirlendi Koray. Boşuna mı uykusundan olmuştu yani?

"Ne diyeceksin ya gerizekalı! Beni uykumdan uyandırıyorsun! Yürü git başımdan ya bende bişey diyecek sanıp bunu ciddiye alıyorum. Siktir git uyuyacağım ben."

Dedi demesine ama Emir onu yok sayarak söylediklerine devam etti.

"Bugün içimde bir his var. Sanki hayatımı değiştirecek bişey olacakmış gibi geliyor. Çok felsefik konuştum belki ama öyle hissediyorum. Oğlum kalk bi lan ayı gibi yatmasana!"

Emir bu sefer Koray'ı öyle bir dürttü ki, Koray yine yeniden yüzünü yatarken Emir'e dönmek zorunda kaldı.

"Ya öf ama abi ya! Yeter ama. Uykumun içine ettin ya! Emir yürü git nerden buluyorsun sabah sabah böyle süslü cümleleri. Bende önemli birşey var sandım, beni uykumdan ettiğin konuya bak. Ciddi ciddi bende dinledim seni ya bana da helal olsun. Senin hayatının daha neresi değişebilir Allah aşkına?"