O ses SENSİN! (DÜZENLENİYOR)

O ses SENSİN! || 49. Bölüm || Emir ve Sanem hanım tanışması.

•Emir'den•

"B-buz is-istermisin?"

Dedi hafifce hıçkırarak. Elimde bişey hissettiğim falan yoktu, o çocuğun ağzından benim sevgilime söylediği 'seni seviyorum' lafıydı en çok kalbimi acıtan..

"Yok, elim acımıyor Feriha. O çocuk kim?"

"B-Buğra."

"Neyin oluyor peki?"

"Es-eski okul arkadaşım."

"Feriha sakin ol, sadece konuşuyoruz."

"Sa-sakinim zaten."

"Değilsin. Korkma, kendime zarar veririm sana yine vermem. Bu muydu o Buğra denen piç?"

"Evet."

"Kaldır başını Feriha!"

Dedim biraz sinirlenerek. Neden korkuyor ki benden? Ben ona asla zarar veremem ki!

"Hangi cesaretle gelebilmiş buraya o it oğlu it?"

"Bilmiyorum!"

"Nasıl bilmiyorum ya? Nasıl bilmiyorum! Adresi nerden biliyor da çeke çeke buralara kadar gelebiliyor?!"

"Bilmiyorum dedim. Benim onunla alakam yok anlıyormusun?"

"Hayır, anlamıyorum. Bu çocuk sana takık, bunu ikimizde gayet iyi biliyoruz değil mi?"

"Evet?"

"Benim senin erkek arkadaşım olduğunu biliyormuydu?"

"Hayır bilmiyordu."

"Al işte!"

"Bir erkek arkadaşım olduğunu biliyordu ama sen olduğunu bilmiyordu."

"Bu çocuk senden yüz buluyor."

Dedim kalkıp etrafta dolanmaya başlayarak. Ben sinirlendiğimde, ancak böyle sakin kalabiliyordum. Etrafta dolaşarak, evin içinde tur atarak.

"Ne? Ne demeye çalışıyorsan açık açık söyle!"

"Ne demeye çalıştığım ortada değilmi? Bu çocukla görüşmesen, buranın adresini bilemezdi değil mi?"

"Ne demeye çalışıyorsun sen ya?! Ne yani, ben verdim buranın adresini öyle mi?!"

"Aynen öyle, benim arkamdan o çocukla görüştüğün bariz belli işte!"

"Sen beni ne ile suçladığının farkında mısın?! Ben onu kaç aydır görmüyorum bile!"

"Feriha oynama bana ya! Sen ona yüz vermesen buralara kadar gelmez!!"

Dedim bağırmaya başlayarak.

"Ya benim onunla alakam yok!!"

"Yalan söyleme Feriha!!!"

"Söylemiyorum!! Ya sen bana şu kadarcık bile güvenmiyormusun ya!!!"

"Bunun güvenle alakası yok!!! Sadece kıskançlığımdan ölüyorum!!! Allahım çıldıracağım o adam nasıl cesaret ediyor ya buraya gelmeye!!!"

Ağlıyordu, yemyeşil gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Ona kızarık gözler yakışmıyordu ki!

"Ya Emir benim gerçekten hiç birşeyden haberim yok!"

"Ağlama.."

Hıçkırıklara boğuldu. O ağlamasın. Bak bende ağlıyorum o ağlayınca.

"Senden nefret ediyorum Buğra!!"

Diye bağırdı hıçkırıklarının arasında. Benim gitmem lazımdı. Sakinleşip aklım başımda konuşmam lazımdı onunla. Bu yaptığım doğru değil. Anlamadan dinlemeden onu suçlamak hiç doğru değil. Bir çırpıda kalktım ve kapıya doğru hızla yürürken cılız sesini duydum.