O ses SENSİN! (DÜZENLENİYOR)

O ses SENSİN! || 39. Bölüm || 'Anne?!'

•Emir'den•

"Hadi Güzelim, bukadar duygusallık yeter bize. Hadi ara Beratı ara da seni eve bırakayım."

"Tamam, arıyorum."

"Ha Feriha, yarın annemlere uğrayacağım. O da Ferihayı da getir dedi. Gelmek istermisin?"

"Ha, gelirim tabi aşkım."

"Tamam, yarın cumartesi değilmi?"

"Evet."

"Öğleden sonra 2'de gelir alırım seni ozaman, bir kahve içer döneriz?"

"Tamam birtanem!"

"Dışarıda bekliyorum seni."

"Tamam aşkım."

*****

"Berat? Ablacığım, gelmene gerek yok, arkadaşım bırakacak beni. Ha birde, pazar günü zamanın olursa bana gel olurmu?... Ben sana birşey söyleyeceğim aşkım... Ha sende beni biri ile tanıştıracaksın?... Tamam ozaman, bir taşla iki kuş :D... Neyse, hadi aşkım, kapıları iyi kilitle!... Evet bebeksin ablacığım, benim gözümde herzaman bebeksin!... İyi tamam, hadi... İyi geceleeeer!"

*****

"Emir kaç defa diyeceğim ya! Yavaş sür şu arabayı! Gece sürüyorsun!"

"Feriha bu araba sürmeme karışmayı nezaman bırakacaksın?"

"Sen şu hız tutkunluğundan vaz geçince!"

"Ya Feriha ben böyle alıştım!"

Dedim ve müziğin sesini açtım. Vaay, Sagopa Kajmer'den 'meftun'! Bu adamın rap tarzına aşığım aşık!

"Sagopa'yı bilirmisin?"

"Tabiki bilirim akıllım! Sen bir, o iki benim için!"

"Ozaman beraber söylüyoruz!"

"Hadi!"

"Aklımdan geçenleri bir cümleyle anlatabilsem, kendimle olan yarışımı kazanabilirdim. Çözümsüz sorunlarıma çareyi sözle bulabilseydim eğer, sözüm söz olurdu meğer. Hekim hekiminden çare bulurdu, ama yaprak ekimden nasıl kurtulurdu? Derdi veren, derdin çözümünü unutur mu hiç? İsyanın ağızdan çıkmadan girişte yakala ve boğ. Şiirlerimin yaşamla mücadelesi bitmiyor, karla karışık yağmur bulutla barışık ben. Anlatarak kazandığım bi hayat var, gerek anlatmak sözlerinden ev yapmak içinde barınmak. Aklım koca bi mezarlık,

Gömülen gömülene, unutulan unutulana, kayıplara karışan karışana. Hatırladıklarım, unuttuklarımdan az, geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz.

(Sago tam dem!)

Geldi başıma bir kere unutmadım ya bir kere, hatırladım da çok kere ve elimi verdim sellere ve yüzümü döndüm çiçeklerin yüzünü döndüğü yerlere, el salladım ellere elim elden ellere. Tezene değer tellere ve kor düşer yüreklere, günaydın peşime takılıp uçmayan elemlere. Yol yarısı kırılıp düşen kurşundan kalemlere,

yolda yolcu yoldaş arar varmadan alemlere. Selam götür benden ilet en derinden sevgilere, kelam yeter boyundan büyük işlere kalkan kimselere. Beni öldürsünler ama inanmasınlar fitnelere, öldürsünler Lenin'leri ve uymasınlar Hitler'e. Yol aldım ben dipten yere, 15 sene söz savurdum salladım ya sert yele.

Benzedim fırtınaya karşı uçan kelebeklere, bir kanadın üzerimde, diğer kanadın bi yerlerde. Adım dilden dillere bu şarkı benden senlere, kalp buruk gidenlere tutuk çenem sövenlere. Garip yerden yerlere sürgünden sürgünlere, müzik beni götürsün alıp gidebildiği yerlere.