O ses SENSİN! (DÜZENLENİYOR)

O ses SENSİN! || 50. Bölüm || 'Hoşçakal.'

•Emir'den•

"Amına koduğumun alarmını kapatsana Emir!"

"Kapat abi bi zahmet.."

Dedim fena uykulu ses tonumla.

"Bi işi de becer be kardeşim ya!"

Dedi Koray telefonumu eline alarak.

"Emir burada 'arabayı İst. Emniyet Müdürlüğü'nden al' yazıyor."

"Haa-Ne?! Eyvah ben arabayı iyice unuttum! Abi beni bir bırak oraya hadi."

"Taksiyle git lan benim alnımda enayi mi yazıyor?"

"Hadi lan kalk ayı gibi yatma! Öküz ne olacak! Kalk lan kalk!"

Dedim onu dürterek.

"Bir gün, kapıma geleceksin, ve bana muhtaç olacaksın demiştim sana Emir Sarrafoğlu!"

Dedi sesini kalınlaştırarak. Yemin ediyorum böyle çok komikti ve maymuna benzemişti.

"Haklıymışsınız padişahım, sizi dinlememiştim.."

Dedim bende oyununa katılarak.

"Aferin çocuğum, hatanı kabul etmen güzel."

Dedi deminki ses tonu ile :D

"Hadi hadi geç kalacağız :D"

Dedim gülerek. O da gülerek kalktı yataktan. Uzun zaman sonra Koray ve ben keyifli bir şekilde kalkmıştık yataktan. Biz herzaman yeni güne söverek kalkarız da..

*****

"Hande! Hande yetiş!"

"Noldu pofuduğum?"

"Emir ve Koray gidiyorlar!"

Dedi Feriha perdeden dışarıya bakarken.

"Gitsinler ne olacak canım, Allah Allah."

"Nereye gittiklerinden haberin var mı?"

"Dur bakayım..."

Dedi Hande düşünüyormuş gibi yaparak. Sonra hatırladı. Korayla gece telefonda konuşmuşlardı. O herşeyi anlatmıştı Handeye.

"Ha hatırladım. Emir dün Hills'e gitmiş, orda fena içmiş, gelirken de polis çevirmesi varmış. Alkol kontrolü yani. O da üfleyince aşırı derecede alkol aldığı belli olmuş, arabasını bağlamışlar. Dün zaten buraya geldi, annenle tanıştı."

"Ne?!! Annemle mi tanıştı?!! Hemde şimdi, şu zamanda?!!"

"Evet, annende fena laflar etti. İşte kızımı üzüyorsunda, o bunu haketmiyor da, yapamıyorsan kapı orda, ayrıl ondan da falan filan işte."

"Ee, o ne dedi?"

"O da böyle işte 'ayrılamam ben ondanda, o benim kısa sürede hayatım oldu da, ben onu çok seviyorum da, o benim ben onu çok seviyorum söz veriyorum üzmeyeceğim' falan filan dedi."

"Gerçekten mi?! :)"

"Evet gerçekten! Bakıyorum da yüzünde güller açıyor?"

"Y-yoo ne gülü ne açması, sadece.."

"Sadece ne?"

"Sadece, güveni kırılmamış bana karşı, vaz geçmemiş benden. Hala bir umut var. Sadece bu."

"Canım arkadaşım benim, gel buraya."

Dedi Hande Ferihaya sarılarak.

*****