Multimedya: Julian & Sara
Otherwise | Die For You
Keyifli okumalar...
〰🔫〰
Su birikintisine bir taş daha atıp kirli suyun dalgalanmasını izledim. Hayatta tıpkı bu dalgalara benziyordu. Yaşamımıza vurulan her bir darbe bir sonraki etkiyi büyüterek çoğaltıyordu ve yaşamdaki dalgalanma hiç bitmiyordu. Tam bitti dediğin yerde bir darbe başka bir etkiyle devam ediyordu.
"Mel!"
Başımı iki yana sallarken gözlerimi kapattım ve çevreme bakınma dürtüsünü bastırdım. İki gün boyunca neredeyse çökmek üzere olan bu metroda kendimi toparlamıştım. Yaralarım da neredeyse tamamen iyileşmişti ama kafamdaki sesler ve gözümün önündeki görüntüler gittikçe artmaya devam ediyordu ve ben yavaş yavaş sanırım deliriyordum.
Bir sanrı gördüğümü düşündüğümde kalabalıktan sıyrılarak kendimi bu su birikintisinin yanına atıyordum ve bağırmamak için suyu taş yağmuruna tutuyordum. Kimseye henüz serumdan ve etkilerinden bahsetmesemde Julian'nın gözü hep üzerimdeydi. Şimdilik beni rahat bıraksada yakın zamanda bir şeyler anlaması kaçınılmazdı.
"Mel!" Ses sanki karanlık tünelde yankılayarak ilerlerken dişlerimi sıkıp başımı ellerimin arasına aldım.
"Lütfen bana bunu yapma!" diye mırıldandım. Tanrım! Kendi kendime konuşuyordum. Tony burada değildi ama kendime de engel olamıyordum.
"Melanie!" Derin bir nefes alıp farklı bir ses duyduğum için rahatladım. Ellerimi yüzümden çekip başımı arkaya çevirdim.
Sara tereddütlü bir ifadeyle yanıma geldiğinde yere oturup bana baktı ve "İyi misin?" diye sordu.
Heryerde Tony'nin yüzünü görüyorum ve onun ölümünü anlatan seslerini duyuyorum. Bana kaç kez bir bıçak sapladı saymadım bile. Kesinlikle bundan iyi olamam.
İçinde biriken cümleleri geri yolladım ve başımı olumlu anlamda sallayarak "Neden buradasın?" diye sordum.
"Julian gönderdi. Seni kontrol etmem için."
Bunun üzerine sessiz bir şekilde güldüm. "Eski lider sahalara geri döndü ha! Kendine metroda bir tahtta yaptırdı mı?"
"Öyle değil." dedi Sara benim aksime ciddiyetle. "Senin için endişeleniyor."
"Sadece ona ayak bağı olmamdan korkuyor."
Başını iki yana sallasada bu sefer itiraz etmemeyi seçti ve bir süre benim suya attığım taşların hafif seslerinden başka ses çıkmadı. En sonunda Sara sessizliği bölerek "Arkadaşın için üzgünüm." dedi. "Sevdiğin birini kaybetmek nedir iyi bilirim. Göğsüne bir roket yemişsin gibi hissettiriyor ve o yara iyileşmiyor."
Hüzünle gülümseyip ona baktım ve "Kim?" diye sordum.
Konuyu değiştirmedi ya da anlamamış gibi yapmadı. Direk "Babam..." dedi.
"Onu nasıl kaybettin?" Derin bir nefes alırken bakışlarını suya odakladı ve bir süre sessiz kaldı. Bu özel bir soruydu ve bende sorduğum için pişman olmuştum. "İstemiyorsan cevap vermek zorunda değilsin."
Başını yine iki yana salladı ve "Önemi yok." diye mırıldandı. "Babam gibi olmak istedim hep. Onun gibi iyi bir asker... Ve sonunda oldumda. Aslında doğru kişiyi örnek almadığımı ise çok geç farkettim. Babam bir haindi. Gizli bilgilerimizi vampirlerle paylaşıyordu. Darian bunu anladı ve onu yakaladı. Sonra beni çağırıp ona işkence etmemi emretti." Dudaklarını birbirine bastırıp yutkundu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEZAR
Mystery / Thriller(TAMAMLANDI) Yıkılan bir dünya... Ve vampirlerin hüküm sürdüğü bir yeraltı ülkesi... Sepulcrum... Kurt adamların işgalleri başlamışken artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. İki vampir savaşçı büyük bir görev üstlenirken yeraltı t...
