MEZAR

31 • O Senin Baban

Multimedya: Ariana

The Raven Age | Angel In Disgrace

Keyifli Okumalar...

♚

Mucize çocuk...

Bende bir sorun olduğuna o an emin oldum çünkü artık hayatım boyunca karşılaştığım en normal insanın Tony olduğuna kesin bir şekilde inanmaya başlamıştım. Tony ve normallik gibi yan yana gelemeyecek bu iki kavramı bile artık birlikte düşünebilecek duruma gelmişsem kesinlikle ve kesinlikle bende bir sorun vardı.

Tanrım! Ben deliydim ama çevremdeki herkes artık bana bunu bile sorgulatır olmuştu çünkü şu an karşımda duran bir cadı ve bir lider vampir tımarhaneden az önce kaçmış gibi davranıyordu.

Bir kurt ve bir vampir birlikte olmak bir yana birbirlerinden uzak dururlardı çünkü vampirler kurt kokusundan nefret ederdi. Bunun olduğunu varsaysam bile vampirlerin çocuğu olmazdı ki. Dahası benim annem ve babam normal iki insandı, onları hiç tanımasam da en azından ben öyle düşünüyordum çünkü Bryton beni dönüştürene kadar fazlasıyla normal bir insan hayatı sürmüştüm. Tabii yetimhanede büyüyüp 15 yaşında yurttan kaçmayı ve bir kıza göre fazlasıyla zorlu yaşam koşullarını saymazsak... Ama yine de o güne kadar iyi idare etmiştim.

"Biliyor musun?" dedim Bryton'a. "Tony senin hakkında çok şey anlatmıştı ama en önemli iki şeyi es geçmiş sanırım. İlki deli olduğun... İkincisi ise kendinden bile deli cadı arkadaşlar edindiğin..."

"Şu an bence zaten ondan bahsediyorsun." dedi. "Deli ve cadı arkadaşı olan bir vampir."

Ne saçmaladığını sormayarak sadece öylece yüzüne baktım. O da anlamadığımı görmüş olmalı ki kaşlarını havalandırdı. "Bilmiyorsun. Tanrı aşkına Melanie! Gerçekten sırlarla dolu bir çemberin içindesin ama hiçbir şeyden haberin yok. O kürede kaç askerin ismi vardı hiç düşündün mü? Neredeyse yarım milyon kadar... Senin isminin çıkma ihtimalini hesapla. Bu neredeyse imkansızla eşdeğer. Tabi sevgili arkadaşın Ariana'nın kızından ufak bir yardım almasaydı."

Tony'e bunu sorduğumu hatırladım. Bana bir cadıdan yardım aldığını söylemişti ama ben yine saçma bir espri olduğunu düşünüp dikkate almamıştım. Çatlak herif bana sanırım günler sonra ilk kez doğru bir şey söylemişti ama belli ki ben onu ciddiye almayacak en yanlış zamanı seçmiştim.

"Ama onu yanında getirmemen iyi olmuş çünkü onu bulduğum an bu saçma oyununun cezasını ona canıyla ödeteceğim."

"Bir bedel ödeyecek olan varsa o sensin pislik herif." diye tısladım. "Beni acı içinde ölüme terk ettin."

"Yapma Melanie." dedi kaşlarını kaldırarak. "Sana bunu net olarak açıkladığımı sanıyordum. Gece yanına geldiğimde her şeyi duyduğunu biliyorum. Zaten duyduğunda ne tepki vereceğini merak ettiğim için anlatmıştım ve kabul etmeliyim ki son ana kadar iyi rol yaptın. Ariana olmasa bana bu kadar öfkeli olduğunu anlamam imkansızdı. Sana o zaman da söyledim, sorun sendeydi, bende değil. Kendimi kontrol edemeyecek kadar güçsüz olduğumu mu sanıyorsun? Neredeyse senden 200 yıl fazla yaşadım ben ama o güne kadar senin kanın gibi hiçbir şey başımı bu denli döndürememişti. Sen benim irademi yerle bir ettin güzelim."

"Yine bastırılmış güç saçmalığına başlayacaksan..."

"Başlamayacağım." dedi. "Aslından her şeyi ağırdan alacaktım ama sen planlarımı erkene almama sebep oldun." Ariana'ya kısa bir bakış attı ve bir elini dizlerimin altından geçirip diğeri ile de belimi destekleyerek beni kucağına aldı. "O yüzden..." dedi yürümeye başlarken. "İçindeki gücü artık serbest bırakmanın zamanı geldi."