MEZAR

18 • Şizofreninin Tadını Çıkar

Multimedya: Daughtry | Ghost Of Me

(Uyarı : Bölüm bir miktar şiddet içeriyor.)

Keyifli okumalar... 🤗

🔗💉🗡

Yüzüme serpilen suyla irkilerek uyandım. Başımı iki yana sallayarak saçlarımdan akan sudan kurtulmaya çalıştım.

"Günaydın Melanie," dedi Noah günlerdir olduğu gibi. "Bugün nasılsın?"

"Senin yüzünü görene kadar çok iyiydim." dedim tiksintiyle.

"Çok kabasın." Yanıma doğru yürüyüp yüzümü kavradı. "Ama bu halin hoşuma gitmiyor değil. Yine de artık sabrım fazlasıyla azaldı."

"Bu senin sorunun, benim değil."

İç geçirip yüzümü bıraktı. "Sana zarar vermeyeceğimi söylemiş olabilirim ama bu değişebilir."

"İstediğini yapabilirsin." dedim umursamazca. "Gümüş bıçakları bana saplayabilir, üvez kurşunlarla vurabilirsin. Hatta istersen kanımı kurut ama fikrim değişmeyecek."

Günlerdir sadece üvez serumu vermekten ötesini yapmamışsa da sonunda başka şeyler deneyeceğini biliyordum. Julian'ın söylediklerini yapıp onunla oynayabilirdim ama yapmadım. Ne olursa olsun bu pislik herife yakın olmak istemiyordum.

Öfkeli bir şekilde bir kaç saniye yüzümü inceledi. "Biliyor musun? Haklısın." dedi en sonunda. Eliyle arkasındaki adamlarını yanına çağırdı. "Ellerini çözün."

Bir avcı düşmemem için beni tutarken diğeri elimdeki zincirleri çözdü. "Üvez serumu en son ne zaman verdiniz?" diye sordu Noah.

"Neredeyse 8 saat oldu efendim." dedi avcılardan biri.

Noah bu cevap üzerine gülümsedi. "Etkisi geçmiş olmalı." diye mırıldandı. Bana bakıp "Aç mısın Melanie?" diye sordu. Açtım, hatta fazlasıyla açtım. Yoksa kanımda serum olmadan şimdiye üçünüde öldürmüştüm ama o kadar uzun süredir beslenmemiştim ki kımıldayacak halim kalmamıştı.

"Açsın." dedi Noah keyifle. "Bende açım. Hala kan içmeye alışmaya çalışıyorum." Bana doğru yaklaştı. "Söylesene Melanie. Bir vampir başka bir vampirin kanını içerse gerçekten onun gücünü de alır mı?" Ne amaçladığını anladığımda kıpırdanıp geri çekilmeye çalıştım ama avcıların ellerinden kurtulmam pek mümkün değildi. Noah bu halim üzerine güldü.

"Bunun sadece bir söylenti olduğunu duydum ama yine de kendim denemek istiyorum."

Korkuyla tekrar geri çekilmeye çalıştım. Bu sahneyi tekrar yaşayamazdım. Noah bilmese de beni ürkütecek tek yolu yakalamıştı. O da kısa sürede bunu anladı. Beni ilk kez böyle görüyor olacak ki iyice keyiflendi. "Ellerini bağlayın."

Avcı ellerimi kalın bir iple bağlarken "Bunu denersen seni pişman ederim." diye bağırdım.

"Hadi ama güzelim. Bu kadar huysuz olma." dedi Noah. Avcı ellerimi bağladığında "Bırakın ve çıkın." diye emretti Noah.

Avcılar beni bıraktığında zorlukla ayakta durdum ve ağır hareketlerle gerileyip ona karşı kullanabileceğim bir şey aradım ama köşedeki masa ve sandalyelerden başka bir şey yoktu. Sandalyelere ulaşabilirsem belki bir şansım olabilirdi.

Tam oraya yönelmiştim ki Noah önümde belirdi. Ben hemen gerilerken bir kahkaha atıp "Vampir hızı. Büyüleyici değil mi?" dedi. İstese beni şu an yakalayabilirdi ama yine oyun oynamak istiyordu. Benim tedirginliğim ise onu daha da eğlendiriyordu. Tepkisiz kalmak istesem de böyle bir şeye tepkisiz kalamazdım. Bunun düşüncesi bile bana o geceyi hatırlatıyordu.