Multimedya: Tony 🌣
Asking Alexandria | Here I Am
Keyifli Okumalar...
☀|☉
Karanlığın içinden sıyrılmaya çalışarak gözlerimi aralamaya çalıştım. Zorlanarak açılan gözlerimle bir şeyler görmeyi denesemde bir kaç saniye yine karanlıkta kaldım. Boğazın kurumuştu ve yutkunmaya çalışsamda başarısız oldum. Burnuma dolan kan kokusu yaşadıklarımı tekrar yüzüme vurdu.
Görüşüm yavaş yavaş yerine geldiğinde elimde başımı yokladım. Saçlarımda çok az kurumuş kan olsa da daha fazlası yoktu. Sanırım birisi kendi yaptığım deliliğimin izlerini temizlemeye çalışmıştı.
"Melanie!" Gözlerimi korkarakta olsa çevirdim. Şimdi yine o çelik mavisi gözlere bakıyordum.
Gerçek mi yoksa yine bir sanrı mı olduğunu anlamaya çalışmadım. Zaten bunu artık ayırt edemiyordum. Gerçek olduğunu ummaktan başka yapabileceğim bir şey yoktu.
Doğrulmaya çalışınca Julian bana yardım etti. Onun yardımıyla sırtımı tünelin duvarına yaslayıp etrafıma bakındım. En son bıraktığım gibi yine suyla dolu derin çukurun yanındaydım.
Gözlerimi tekrar Julian'a çevirdiğimde onun yanında beni inceleyen Sara'yı buldum. İkisi de sessizce bana bakıyor ve tek kelime etmeye yeltenmiyorlardı. Belli ki kendimde olup olmadığımı anlamaya çalışıyorlardı. Ya da sadece birer hayaldiler ve birazdan beni doğramaya çalışacaklardı.
İlkinin olduğunu kabul ederek "Kendimdeyim." dedim. "En azından şimdilik."
Ciddi ifadelerini korusalarda biraz daha rahatlamış gibilerdi. Yaptıklarımı düşününce gülmeye başladım. Bunun üzerine Julian ve Sara tereddütle birbirleri baktılar.
"Tanrım!" dedim en sonunda gülmemi bastırarak. "Ben kendimi vurdum. Ben. kendimi. vurdum."
"Bak!" dedi Sara. "Seni anlıyoruz. Zor şeyler yaşadın ve hemen atlatmanı zaten beklemiyorduk."
Julian "Sara haklı Mel." diye sözü devraldı. "Bunu atlatacaksın. Atlatmana yardımcı olacağız."
"Olamazsınız." diye sessizce mırıldandım.
"Nasıl hissettirdiğini biliyorum Melanie ama zaman geçtikçe daha normal..." diye itiraz etmeye çalıştı Julian ama izin vermedim.
"Susun ve beni dinleyin!" Bilmiyorlardı ama artık gizlemeyemezdim. Hayatları ben yanlarındayken tehlikede olacaktı. Buna göz yumamazdım.
Julian dudaklarını birbirine bastırırken ona döndüm. "Buraya gelirken bana ne söylediğini hatırlıyor musun Julian?" diye sordum ama bu cevap almak için yönelttiğim bir soru değildi. "Ben kucağımda büyük bir tehlike taşıyorum demiştin. Haklıydın."
"Melanie..." diye yine itiraz etmeye kalksa da "Sadece dinle." dedim. "Avcıların zindanındayken bana bir şey verip vermediklerini de sormuştun." Gözlerini kısarken artık dikkat kesildiğine emin olup devam ettim. "Calina bana bir serum verdi."
"Nasıl bir serum?" diye sordu Sara.
"Valeria avcılara Gri Şeytanların zehirlerinden satıyormuş. Avcılar da bununla yeni bir serum üretiyorlarmış. İblis Serumu..."
"Etkileri?" diye sert bir sesle sordu Julian.
"Halüsinasyon görüyorsun ve bir süre sonra gerçekle hayali ayıramıyorsun. Sonunda da..." dedim. "Deliriyorsun."
Bir kaç saniye metroya ağır bir sessizlik çöktü. En sonunda "Tanrım!" dedi Sara. "Bizde aptal gibi her şeyi acıdan yaptığını sanmıştık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEZAR
Mystery / Thriller(TAMAMLANDI) Yıkılan bir dünya... Ve vampirlerin hüküm sürdüğü bir yeraltı ülkesi... Sepulcrum... Kurt adamların işgalleri başlamışken artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. İki vampir savaşçı büyük bir görev üstlenirken yeraltı t...
